به گزارش خبرگزاری اهل بیت(ع) ـ ابنا ـ آيت الله محمد تقی مصباح يزدی رئيس موسسه آموزشی پژوهشی امام خمينی(ره) شب گذشته 26 مردادماه در ادامه جلسه شرح وصايای امام باقر (ع) به جابر كه در دفتر مقام معظم رهبری در قم برگزار شد؛ اظهار كرد: مفهوم قلب دارای دو بعد اداركی و گرايش است .
وی با اشاره به فرموده امام باقر (ع) مبنی بر اين كه برای داشتن قلبی نورانی بايد هموازه محزون بود؛ تصريح كرد: اين در حالی ست كه امروزه شاهديم علوم انسانی و روان شناسی يكی از ضرورت های تشكيل جامعه و پرورش انسان ها را گسترش شادی می دانند.
اين استاد برجسته حوزه با اشاره به اين كه حزن دارای انواع مطلوب و غير مطلوب است؛بر ضرورت درك اين تفاوت تاكيد كرد و گفت: تمامی روش هايی كه برای شاد كردن انسان ها به كار می رود بر اساس اصول مادی است.
عضو خبرگان رهبری افزود: مقام معظم رهبری مبانی اصول علوم انسانی دانشگاه ها را ضد اسلام معرفی كرده اند و بايد به اين نكته دقت شود.
استاد حوزه علميه با بيان اين كه بر اساس بينش توحيدی، هيچ يك از صفات انسان بيهوده آفريده نشده بلكه در جای مناسب خود بايد استفاده شود؛ اظهار كرد: صفتی چون غضب در بسياری موارد ناپسند است اما اگر در برابر نافرمانی خدا غضب نكنيم خداوند روی ما را در آتش دوزخ چروكيده خواهد كرد.
وی افزود: تمامی اميال آدمی برای رسيدن به كمال و سعادت است و لذا بايد از هر خصلت در جای خود استفاده شود.
آيت الله مصباح يزدی با اشاره به وعده خداوند به مومنين مبنی بر اين كه اگر مومنان ايمان و عمل صالح داشته باشند در روز قيامت محزون نمی شوند؛ گفت:بنابراين محزون بودن هميشه مطلوب نيست و حزن اصالت وجودی ندارد و اصل آفرينش نيز بر اندوهگين بودن نبوده است.
وی ادامه داد: برای شاد كردن قلب مومن در دنيا نيز ثواب بسياری از سوی خداوند در نظر گرفته شده و لذا اصل شادی در عالم نيز نامطلوب نيست.
رئيس موسسه آموزشی پژوهشی امام خمينی(ره) به مقايسه مكاتب توحيدی و غير توحيدی پرداخت و گفت: در مكاتب توحيدی ارزش ماديات در گرو تاثير است كه در سعادت اخروی انسان دارد در حالی كه اساس مكاتب غير توحيدی رسيدن به اهداف مادی دنيوی است.
وی معيار حزن و شادی را تاثير آن در سعادت ابدی انسان ها دانست و افزود: شادی در ايام ولادت ائمه اطهار مطلوب است.
آيت الله مصباح يزدی يادآوری كرد: به طور كلی معيار حزن يا شادی اين است كه آنچه در سعادت ابدی ما (ع) و حزن در شهادت ايشان دارای اجر است.
وی محزون شدن انسان به دليل از دست دادن امكانات مادی را نامطلوب توصيف كرد و گفت: اين حزن نه تنها موجب سعادت آدمی نمی شود بلكه حضور قلب او برای انجام كارهای اين دنيا را نيز كاهش می دهد و حتی در روايات اسلامی به اين حزن و اندوه سفارش هم نشده است.
به گفته استاد حوزه حزن ناشی از گناهان، عدم بهره بری از لحظات عمر، دست نيافتن به مراتب بالای انسانی، از دست رفتن فرصتها و ... حزن مطلوب و موجب بروز استعدادهای انسانی و جبران گذشته است.
وی با بيان اين كه مومنان در آخرت هراس و اندوهی در دل ندارند؛ گفت: نشان دادن مقامات اخروی در نظر مومنين در هنگام مرگ موجب از دست رفتن نگرانی های ايشان برای از دست دادن نعمات مادی در دنياست.
آيت الله مصباح يزدی وجود دو خصلت متناقض فرح و اندوه در آدمی را از معجزات الهی خواند و تصريح كرد: بايد شاكر نعمات الهی بود.
وی با اشاره به آياتی از قرآن كريم گفت: نابينايی حقيقی مربوط به چشم دل است و قرآن برای قلب انسان كه همان روح اداركی ست؛ چشمی قايل است كه امكان نابينايی دارد.
رئيس موسسه آموزشی پژوهشی امام خمينی(ره) گفت: حتی گاهی در برخی روايات اسلامی برای قلب انسان دو گوش معرفی شده كه فرشته ای در كنارش مامور به يادآوری كارهای خير و شيطان به وسوسه می پردازد.
وی افزود: در قرآن دو صفت نورانيت و ظلمت برای قلوب شمرده شده است كه اين نور موجب هدايت مومنان واقعی به مسير زندگی صحيح و افزايش بصيرت می شود.
آيت الله مصباح يزدی تاكيد كرد: گاهی قلب انسان به واسطه معصيت و غفلت از ياد خداوند تيره و تار می شود كه روح همه اين تيرگی ها حبّ دنياست اما اگر ياد مرگ و تفكر درباره از دست رفتن فرصت ها دارای دوام حزن باشد، وسوسه های شيطان در انسان اثر نمی كند و نورانيت قلب وی نيز افزون می شود.
وی در پايان با تاكيد بر اين كه حب دنيا، دشمن نورانيت قلب است ، اظهار كرد: ارتباط دوام حزن با نورانيت قلب در اين است كه حزن مطلوب موجب دلبسته نبودن انسان به دنيا شده و سبب كاهش گناهان او می شود و اين موارد نور قلب را افزايش می دهد.
...................
پایان پیام/146