به گزارش خبرگزاری اهل بیت(ع) ـ ابنا ـ نشست شصت و ششم مجمع عمومی سازمان ملل در سال جاری نشستی متفاوت است و دلیل این تفاوت ارائه شدن طرح تشکیل دولت مستقل فلسطینی است.
محمود عباس رئیس تشکیلات خودگردان پس از ناکامی در مسیر مذاکرات سازش با رژیم صهیونیستی و ناتوانی از تشکیل دولت مستقل فلسطینی دست به دامن سازمان ملل شده است.
فلسطین برای عضویت در سازمان ملل باید ابتدا طرح خود را به دبیرکل سازمان ملل تحویل دهد و پس از آن این طرح براساس ماده 59 آئین نامه داخلی سازمان ملل متحد به سرعت به دبیر دوره ای شورای امنیت ارجاع داده خواهد شد.
فلسطین در شرایط کنونی از دو امتیاز منحصر به فرد برخوردار است؛ اول آنکه قطر ریاست دوره ای بر مجمع عمومی سازمان ملل را بر عهده دارد، هرچند مجمع به مثابه پارلمان جهانی است و احکام آن الزام آور نیست ولی در شرایطی که قرار باشد کشور به عضویت سازمان ملل در آید این مجمع اهمیت حیاتی پیدا خواهد کرد.
دولت تشکیلات خودگردان مدعی است که از 194 عضو سازمان ملل موافقت 124 عضو که اکثریت کامل در مجمع عمومی است را بدست آورده است و این در حالی است که آمریکا به بیش از 70 کشور آسیایی و آفریقایی نسبت به همراهی با این طرح هشدار داده است.
دومین امتیاز طلایی برای فلسطین این است که لبنان که یکی از اعضای غیر دائم این دوره از شورای امنیت است ریاست دوره ای این شورا را برعهده دارد.
فلسطین برای دریافت تائید شورای امنیت نیاز به 9 رای از 15 رای شورای امنیت دارد تا طرحش به مجمع عمومی ارسال شود ولی اگر با وتوی آمریکا در این مسیر مواجه شود طرح در شورای امنیت بایکوت می شود.
آمار نشان میدهد که آمریکا تاکنون 36 بار از حق وتوی خود برای حمایت از اسرائیل در شورای امنیت استفاده کرده و اجازه نداده تاکنون قعطنامه ای علیه این رژیم صادر شود و تل آویو به خوبی میداند که تشکیل دولت فلسطینی پیامدهای حقوقی خواهد داشت که برای اسرائیل غیرقابل پذیرش است.
فلسطینی ها در نظر دارند در صورت وتو طرح تشکیل دولت فلسطین در شورای امنیت این طرح را به مجمع بکشاند، جایی که بر خلاف شورای امنیت تعدد کشورهای آسیایی و آفریقایی باعث شده تا قدرت کشورهای غربی کاهش یابد و در صورتی که فلسطین رای مورد نظر را کسب کند میتواند به عضویت ناظر در مجمع عمومی سازمان ملل در آید.
با توجه به اینکه در حال حاضر 193 کرسی در سازمان ملل وجود دارد فلسطین برای دست یابی به نتیجه مورد نظر به رای 126 کشور نیاز دارد . این در حالی است که تشکیلات خودگردان اعلام کرده که 124 کشور جهان با عضویت این کشور موافقت کرده اند.
فلسطین در صورتی که بتواند دو سوم آرا کشورهای مجمع عمومی را به دست بیاورد میتواند به عنوان یک "عضو ناظر بدون عضویت " به مجمع عمومی سازمان ملل بپیوندد و شبیه به واتیکان در مجمع حضور داشته باشد.
اتحادیه اروپا میکوشد تا عباس را ترغیب کند تا به جای این طرح روند مذاکرات سازش را ادامه دهد؛ همچنین آمریکا نیز به عنوان مانع اصلی اجرای این طرح علاوه بر تهدید بکارگیری وتو، تاکید کرده در صورتی که طرح تشکیل دولت مستقل فلسطینی در سازمان ملل ارائه شود کمک های سالانه خود به تشکیلات خودگردان را که بالغ بر 470میلیون دلار است را قطع میکند.
به عقیده کارشناسان حقوق بین الملل، موفقیت طرح فلسطینی در سازمان ملل در وهله اول باعث میشود که روند تشکیل فلسطین و مذاکرات سازش از انحصار آمریکا خارج شود و از سوی دیگر میتواند رژیم صهیونیستی را بخاطر اقدامات جنایتکارانه به دادگاه های بین المللی بکشاند و از این رژیم شکایت کند؛ حقی که فلسطین هیچگاه از آن برخوردار نبوده است.
از دید کارشناسان حقوقی، نتیجه دیگر این طرح این است که اشغال یک کشور توسط کشوری دیگر برخلاف نص صریح منشور ملل متحد است و فرصتی استثنایی را برای فلسطین ایجاد میکند تا فشارهای بین المللی علیه اسرائیل را دوچندان کند.
با این وجود طرح تشکیل دولت فلسطینی منتقدانی جدی دارد؛ آنها تاکید دارند که این طرح یک طرح ظاهری و سمبلیک است و نتیجه ملموسی نخواهد داشت.
همچنین طرح تشکیل دولتی در مرزهای 1967 در واقع نادیده گرفتن 80 درصد از خاک سرزمین فلسطین اشغالی است و حق بازگشت آوارگان است.
با این وجود غرب تلاش دارد تا مانع از ارائه طرح تشکیل دولت فلسطینی شود و سازمان ملل 64 سال قبل با نادیده گرفتن حق مردم فلسطین به یهودیان مهاجر به سرزمین فلسطین اجازه داد تا خود را به عنوان کشور مستقل معرفی کنند و این در حالی است که مردم فلسطین بیش از 6 دهه است که از این حق محروم شده اند؛ آیا این بار سازمان ملل متحد مستقل عمل میکند؟
...............
پایان پیام/146