خبرگزاری اهل‌بیت(ع) - ابنا

دوشنبه ۲۹ مرداد ۱۴۰۳
۱۲:۲۲
در حال بارگذاری؛ صبور باشید
چهارشنبه
۲۰ مهر
۱۳۹۰
۲۰:۳۰:۰۰
منبع:
ایکنا
کد خبر:
271556

آيت الله العظمی العظمی سبحانی:

حفظ قرآن و حديث‌شناسی لازمه تفسير قرآن است

آيت الله العظمی جعفر سبحانی، شب گذشته 20 مهرماه، در گردهمايی استادان تفسير سطح خارج و عالی حوزه علميه قم كه در مدرسه عالی تفسير قرآن برگزار شد، اظهار كردند: مفسر قرآن علاوه بر حفظ بسياری از آيات قرآن بايد حديث‌شناس هم باشد.

آآ

به گزارش خبرگزاری اهل بیت(ع) ـ ابنا ـ آيت‌الله‌العظمی جعفر سبحانی، شب گذشته 20 مهرماه، در پنجمين گردهمايی استادان تفسير سطح خارج و عالی حوزه علميه قم كه در مدرسه عالی تفسير قرآن برگزار شد، اظهار كردند: تفسير در قرن 14 جهشی يافت كه قبل از آن نبود، كسی كه تاريخ اسلام را مطالعه كند، متوجه می‌شود كه بعد از مغول مسائل تفسيری كمرنگ شد و عنايت به تفسير كمتر شد، اما در قرن 14 در حقيقت نوعی بيداری در اين باره شكل‌ گرفت.

ايشان افزودند: توجه به قرآن هم در الازهر و هم در ميان شيعه بيشتر شد و اين توجه به تدريج پيشرفت كرد و تفاسيری هماهنگ با وضع زمان نوشته شد.

اين مرجع معظم تقليد تاكيد كردند: در دوره كنونی جهش و علاقه فراوان‌تر شده است؛ زيرا قرآن كتاب يك قرن نيست و برای همه قرون است و مسلمانان بايد دوای دردهای خود را از اين كتاب دريابند.

ايشان تصريح كردند: تفسير «آلاءالرحمن» موجی در تفسير ايجاد كرد و بعد از آن علامه طباطبايی با نوشتن تفسير الميزان به آن دامن زد كه بايد قدردان هم باشيم و الان هم در فقه توجه به قرآن بيشتر شده است، در حالی كه در قبل بيشترين توجه به روايت و اجماع بود.

اين مفسر قرآن بيان ‌كردند: اگر بناست ما مفسر قرآن تربيت كنيم، بايد مقدمات تفسير را قبلاً به افرادی كه تحت تربيت هستند، آموزش دهيم وگرنه افراد تفسيردان می‌شوند، اما مفسر قرآن نخواهند شد.

اين مرجع تقليد ادامه ‌دادند: قرآن به زبان عربی مبين است؛ بنابراين مفسران بايد با قواعد عربی در حد اكمل آشنا باشند و با نحو و صرف ساده نمی‌توان به تفسير پرداخت؛ زيرا اعراب و نحو و صرف پايه تفسير است.

ايشان با اشاره به لغات و مفردات قرآن افزودند: لغات و مفردات قرآن بايد برای طلاب اين مدرسه در حد راغب و ... تبيين شود؛ زيرا گاهی حتی متكلمان عربی در آن دچار اشتباه می‌شوند.

اين مفسر قرآن اظهار كردند: قرآن را بايد به قرآن تفسير كنيم، در عين حال به احاديث هم مراجعه داريم؛ زيرا بسياری از مشكلات از تفسير آيه به آيه رفع می‌شود و عقايد برخی مانند معتقدان به تجسم را زير سئوال می‌برد.

ايشان با تاكيد بر ضرورت حفظ قرآن افزودند: حفظ قرآن از اين جهت مهم است كه علاوه بر انس با قرآن سبب می‌شود تا فرد به معانی آن آشنا شود و در مباحث تفسيری از آن بهره‌ ببرد.

آيت‌الله‌العظمی سبحانی با اشاره به ديدگاه اشاعره مبنی بر ديده شدن خدا با استناد به آيه‌ای در سوره مباركه «قيامة» بيان ‌كردند: همه اشاعره رؤيت خدا را با اين آيه بيان می‌كنند، اما فكر نمی‌كنند كه خدا از كلمه «وجوه» به جای «عيون» استفاده كرده است و اگر مسئله رؤيت ظاهری بود از عيون استفاده می‌شد و آيات ديگری هم مؤيد اين نظر است.

ايشان با اشاره به اهميت سياق آيات افزودند: سياق آيات را نبايد ناديده بگيريم، قرآن گلستان پراكنده‌ای نيست كه گل‌هايش با هم مرتبط نباشد، آيات قرآن به‌هم اتصال دارد مگر در جايی كه سياقی وجود نداشته باشد، وگرنه هر سوره‌ای برای خود روحی و هدفی دارد كه بر همه آيات حاكم است.

آيت‌الله‌العظمی سبحانی ادامه ‌دادند: بهائيون با استدلال به برخی آيات، می‌خواهند خرافات خود را ترويج كنند اما به سياق آيات توجه ندارند؛ زيرا خطاب خداوند در اين آيات مربوط به اول خلقت است.

رئيس موسسه امام صادق(ع) با اشاره به آيه شريفه «تطهير» تصريح ‌كردند: از همين سياق آيات است كه می‌فهميم منظور اين آيه، ازواج‌النبی(ص) نيستند؛ زيرا قرآن غالباً از ازواج‌النبی(ص) از جمله در سوره تحريم نكوهش كرده است، ثانياً 28 ضمير در سوره احزاب مونث است، اما در آيه تطهير ضمير مذكر می‌شود.

ايشان با تاكيد بر رجوع به روايات ادامه ‌دادند: اهل سنت روايات زيادی بيان كرده‌اند كه تنها 220 روايت از پيامبر(ص) در تفسير قرآن نقل كرده‌اند، اما ما از اهل بيت(ع) تفسير آيه فراوان داريم كه بايد ميان مصداق و تفسير تفاوت بگذاريم؛ زيرا بيشترين اشتباهات اهل سنت اين است كه تصور می‌كنند بيان مصداق، تفسير قرآن است.

آيت‌الله‌العظمی سبحانی اظهار كردند: مفسر بايد حديث‌شناس هم باشد و با هر حديثی آيه را تفسير نكند و بفهمد كه آيا اين حديث ارزش دارد كه با آن قرآن را تفسير كنيم يا خير. همچنين برخی از آيات هستند كه با مراجعه به سبب و شأن نزول فهميده می‌شوند.

اين مرجع معظم تقليد خطاب به مديران مدرسه عالی تفسير بيان‌ كردند: دانش‌پژوهان را رتبه‌بندی و كلاس‌بندی كنيد؛ گروهی را با مقدمات تفسيری آشنا كنيد. در تفاسير هم نبايد به قرائات اهميت داد؛ زيرا ساخته بعد از پيامبر(ص) است ولو اين كه اهل سنت اصرار دارند پيامبر(ص) قرآن را با هفت قرائت خوانده است كه در تاريخ يك نمونه هم از اين دست وجود ندارد.

ایشان تاكيد كردند: قرائات متعدد معلول تعدد نسخه‌ها است كه در زمان عثمان رخ داد و ناشی از نارسايی‌های نسخه‌های قرآن بود كه به مناطق مختلف فرستاده‌ شد. قرائت واحدی كه در اختيار ما و متواتر است حفص از عاصم است و به امام علی(ع) می‌رسد.

آيت الله العظمی جعفر سبحانی عنوان كردند: اگر چه قبلاً هم رشته تفسير در حوزه علميه بوده است اما شما موج ايجاد كرده‌ايد و گسترش آن بسيار خوب است و هرقدر در خدمت قرآن باشيم، نورانيت ما بيشتر و اشكالات علمی خودمان كمتر خواهد شد.

...................

پایان پیام/146