خبرگزاری اهل‌بیت(ع) - ابنا

چهارشنبه ۲۷ تیر ۱۴۰۳
۱۴:۲۹
در حال بارگذاری؛ صبور باشید
یکشنبه
۸ آبان
۱۳۹۰
۲۰:۳۰:۰۰
منبع:
ابنا
کد خبر:
275690

آقایان فوتبالیست‏نما! لااقل از خانواده‌ها و بستگان خودتان خجالت بکشید!

در پی اقدام زشت چند بازیکن فوتبال که افکار عمومی مردم را جریحه دار کرده است جنبش دانشجویی واکنش شدیدی نشان داد و اینگونه اتفاقات را علامت یک بیماری مزمن در ورزش فوتبال دانست.

آآ

به گزارش خبرگزاری اهل بیت (ع) - ابنا - در پی اقدام زشت چند بازیکن فوتبال که افکار عمومی مردم را جریحه دار کرده است جنبش دانشجویی واکنش شدیدی نشان داد.

واحد فرهنگی اتحادیه انجمن های اسلامی دانشجویان مستقل در خصوص حرکتهای شنیع دو بازیکن تیم پرسپولیس بیانیه ای صادر کرده است که به شرح زیر است:

مردم شریف ایران، اصحاب محترم رسانه!سلام علیکم؛

ابتدا برآن بودیم که این درد نامه را خطاب به مسئولین فوتبال و فعالین این رشته ورزشی بنویسیم، اما هر چه اندیشیدیم خیری در آن ندیدیم و تصمیم گرفتیم تا فریاد خود را به گوش مردم و اصحاب رسانه برسانیم .

 اتفاقاتی که روز شنبه 7 آبان ماه در صحن ورزشگاه سردار جنگل رشت و در برابر چشمان میلیون ها مرد و زن و کودک و پیر و جوان ایرانی رخ داد، مایه شرمساری جامعه ورزش کشور شد .

متاسفانه آن افراد به ظاهر فوتبالیست که با کمال وقاحت حیثیت جامعه ایرانی را به بازی گرفتند، سالیان سال است که عضو تیم ملی هستند و این نگرانی را در ما تقویت می کند که چه فضایی در جامعه ی  حرفه ای فوتبال ما حاکم است؟ آیا اخلاق و ادب و حیاء به حلقه گمشده در این فضا تبدیل شده است.

چرا با وجود هزینه شدن میلیاردها تومان از اموال مردم به پای ورش فوتبال و با وجود قراردادهای چند صد میلیونی آقایان فوتبالیست، اتفاقات خلاف شان ایرانیان در ورزش ما رخ می دهد که حتی در کشورهای غربی و اروپایی هم مورد نکوهش قرار می گیرد.

 به اعتقاد ما دانشجویان، امثال این اتفاقات علامت یک بیماری مزمن در ورزش فوتبال ماست؛ بیماری که خود اهالی ورزش باید آن را درمان کنند، یعنی بیماری زیر پا گذاشتن همه ی حریم های اخلاقی، اسلامی و حیاء.

ما دانشجویان خطاب به آن فوتبالیست نماها می گوییم که خجالت بکشید؛ از چشمان میلیون ها بیننده و تماشاگری که با خانواده هایشان هنر نمایی شما رادیدند خجالت بکشین؛ اگر از مردم خجالت نمی کشید لااقل از خانواده ها و بستگان خودتان خجالت بکشید!

......................

پایان پیام / 153