به گزارش خبرگزاری اهل بیت(ع) ـ ابنا ـ در انتخابات پارلمانی اخیر برگزار شده در مغرب حزب عدالت و توسعه اسلامی این کشور موفق شد، با کسب 107 کرسی از 395 کرسی از دیگر رقبا پیش افتاده و رسما پیروز اولین انتخابات پارلمانی مغرب پس از اصلاحات قانون اساسی آن شد.
در انتخابات پارلمانی مغرب بیش از 30 حزب و 7 هزار و 100 نامزد انتخاباتی برای کسب 395 کرسی پارلمان با یکدیگر به رقابت پرداخته و بیش از 13 میلیون نفر از مردم مغرب برای انتخابات 395 نماینده پارلمان به پای صندوق های رای رفتند.
این نخستین انتخابات این کشور پس از ایجاد اصلاحات در قانون اساسی بهشمار میآید و انتظار میرفت که 31 حزب سیاسی در آن شرکت کنند تا وزنه سیاسی آنها در مغرب در بوته آزمایش قرار گیرد.
این انتخابات در حالی برگزار شد که هفته پیش، هزاران نفر از معترضان مغرب خواستار تحریم انتخابات پارلمانی شدند و تأکید کردند: تا زمانی که پادشاه و هیئت وی قدرت واقعی را در دست داشته باشند، برگزاری انتخابات پارلمانی بیجا و بیهوده است.
میزان مشارکت مردمی در این انتخابات 45 درصد اعلام شد.
"عبد الاله بن کران"، رهبر حزب اسلامگرای عدالت و توسعه بعد از اعلام نتایج اولیه که از پیروزی حزب وی حکایت داشت اعلام کرده بود که این حزب آماده تشکیل دولت ائتلافی برای دفاع از "دمکراسی" و "نظامی مقتدر" است.
مطلب زیر نگاهی جامه به حزب عدالت و توسعه اسلامی مغرب دارد.
حزب عدالت و توسعه اسلامی مغرب ریشه در جنبش آزادیبخش مغرب دارد که تلاش کرد، این کشور را از قید و بند استعمارگران برهاند و اولین رهبر آن "عبد الکریم الخطیب" از رهبران مقاومت و بنیانگذاران "ارتش آزادیبخش" مغرب بود.
در سال 1959 الخطیب در کنار "المحجوبی احرضان" و "مبارک البکای" و "الحسن الیوسی" و دیگران حزب "جنبش مردمی" را پایهگذاری کرد تا به مقابله با حزب "الوحید" برود که هسته تشکیل حزب حاکم کنونی "استقلال" را میدهد.
اعلام حالت فوق العاده و انحلال پارلمان در ژانویه 1965 توسط "حسن دوم"، پادشاه مغرب موجب بروز شکاف و اختلاف در جنبش شد، چراکه الخطیب که در آن زمان رئیس مجلس نمایندگان بود، این اقدام پادشاه را رد و محکوم کرد، اما احرضان در اینباره با الخطیب موافق نبود و همین موضوع موجب بروز اولین شکاف در جنبش مردمی را به وجود آورد.
در فوریه 1967 الخطیب از احرضان و جنبش مردمی جدا شد تا "جنبش مردمی قانونی دمکراتیک" (الحرکة الشعبیة الدستوریة الدیمقراطیة) را با کمک و همراهی "بن عبد الله الوکوتی" و دیگران بنیان نهاد.
الخطیب در 16 اکتبر 1972 تفاهمنامهای به پادشاه وقت مغرب ارائه داد و در آن از وی خواستار عمل به قرآن و سنت نبوی در تمام مراحل زندگی و پایان دادن هرچه سریعتر به وضعیت موجود و برگزاری انتخابات پاک و انتخاب دولتی برخاسته از اکثریت و اصلاح جامع سیستم قضایی شد.
اما به دلیل عدم پاسخگویی به خواستهها و متهم شدن به فریب سلطنت و چشم داشت به قدرت، "جنبش مردمی قانونی دمکراتیک" تصمیم گرفت انتخابات را تحریم کند.
اوایل قرن هشتاد قرن گذشته جمعی از اسلامگرایان مغربی از سازمانی به نام جماعت "جوانان اسلامگرا" جدا شده و با اعلام جدایی رسمی از آنها به دلیل "خط مشی انقلابی"اشان تاکید کردند که خواستار پیوستن به فعالیت سیاسی مسالمتآمیز هستند و به این منظور جماعتی را تاسیس کردند که به "جماعت اسلامی" معروف شد، اما بعدها نام خود را به جنبش "اصلاح و تجدید" تغییر داد و برخی از اعضای آن درخواست تاسیس حزب "تجدد گرای ملی" را به مقامات مسئول ارائه دادند که مورد پذیرش واقع نشد.
از سوی دیگر جمعی از جمعیتهای اسلامی سازمانی به نام "سازمان آینده اسلامی" را تاسیس کردند که پس از مدتی اعضای آن نیز درخواست تاسیس حزب "وحدت و توسعه" را به مقامات مسئول دادند که این درخواست نیز مورد پذیرش واقع نشد.
در سال 1992 اسلامگرایان "اصلاح و تجدید" به شکل اصولی و اولیه نزدیکی خود در مواضع سیاسی را به حزب الخطیب نزدیک ساختند؛ بعدها این نزدیکی افزایش یافت و زمینهای شد تا آنها فعالیتهای سیاسی خود را با یکدیگر هماهنگ کنند، به همین دلیل به شکل مشروط موافقت خود با تکیه بر مرجعیت اسلامی و به رسمیت شناختن مشروطه سلطنتی و محکوم کردن هرگونه خشونت را اعلام کردند.
در ژوئن سال 1996 حزب "اصلاح و تجدید" طی نشستی استثنایی به نام "جمعیت عمومی" دوره جدیدی از تاریخ خود را با پیوستن اعضای اسلامگرای جدید به خود و تجدید نظر در ساختارش را آغاز کرد.
پس از آن در انتخابات پارلمانی نوامبر 1997 شرکت کرد و موفق شد، 9 کرسی را به دست آورد و رای گیری مجدد در برخی حوزههای انتخاباتی این فرصت را به حزب داد تا 3 کرسی دیگر نیز احراز کند و پیوستن نمایندگان دو حزب دیگر پارلمان به فراکسیون "اصلاح و تجدید" موجب شد تا تعداد کرسیهای آن به 14 کرسی افزایش یابد.
در سال 1998 حزب "اصلاح و تجدید" نام خود را به حزب "عدالت و توسعه" تغییر داد و در انتخابات پارلمانی 2002 مغرب موفق شد، تعداد کرسیهای خود را از 14 کرسی به 24 کرسی افزایش و پس از دو حزب اتحاد سوسیالیستی و حزب استقلال رتبه سوم را در این انتخابات کسب کرد و پس از کسب این نتایج به بزرگترین فراکسیون پارلمانی مغرب تبدیل شد.
در پنجمین کنگره حزب که در 5 آوریل 2004 حزب "سعد الدین العثمانی" به جای عبد الکریم الخطیب به سمت دبیرکلی حزب انتخاب شد تا الخطیب به ریاست حزب منصوب شود.
در نشست حزب در 20 ژوئیه 2008 "عبد الاله بن کران" نماینده پارلمان از شهر سلا به سمت دبیرکلی حزب منصوب شد تا حزب همچنان به فعالیت خود در عرصه سیاسی مغرب ادامه دهد.
...................
پایان پیام/146