به گزارش خبرگزاری اهل بیت(ع) ـ ابنا ـ «آيت الله شيخ عيسى أحمد قاسم» در نماز جمعه امروز مسجد امام صادق(ع) بـه موضوع اتحاد بين بحرين و عربستان سعودی پرداخت.
آنچه در پی می آید نکات مهم سخنان ایشان است:
ــ در زمینه این اتحاد چند سؤال ساده وجود دارد:
ـ این اتحاد از سوی کیست؟ و با کیست؟
ـ این اتحاد، اتحاد حکومتهاست یا اتحاد ملتها؟ و یا اتحاد مشترک هر دو؟
ـ آیا چیزی از این اتحاد به ملتها مربوط می شود؟ یا اینکه ربطی به مردم ندارد؟!
ـ آیا این اتحاد به نفع مردم است؟
ـ آیا این اتحاد بر اکنون و آینده ملت تأثیرگذار است؟
ــ واضح است که این اتحاد، اتحادی بین ملتها نیست. زیرا اگر مربوط به ملت میشد، اینطور بیخبر و برکنار از همه چیز نبود!
ــ اینکه در مسألهای به این مهمی، ملتها را کنار گذاشتهاند و به رأي و اراده آنها درباره این مسأله سرنوشتساز هیچ اهمیتی نمی دهند نشاندهنده قهر این دو رژیم با ملتهاست.
ــ این اقدام ظالمانه از نظر عقل، عرف بین الملل و نیز قانون اساسی باطل است. برخی به دیگران ظلم میکنند اما سعی دارند این ظلم را مخفی کنند. آنها در صورت برملا شدن ظلم و ستمشان نیز دست به تقلب بزرگ با عناوین مختلف می زنند که هیچ حقیقتی ندارد. این همان چیزی است که تمامی حکومت های طاغوتی بر آن اتفاق نظر دارند.
ــ تجاهل رژیم نسبت به رأی مردم، حق ملت بحرين را ساقط نمیکند و مردم آزادی کامل دارند که با این اتحاد، موافقت یا مخالفت کنند؛ زیرا ملتها گله گاو و گوسفند نیستند. ملت بحرین در دوران کودکی به سر نمیبرد ؛ و مردم بحرین ابله و فاقد الرأي نیستند.
ــ در حالی که تعدادی از حكومت ها اعتراض خود را نسبت به این اتحاد اعلام کرده اند، چرا مردم بحرین حق نداشته باشند که مخالفت و اعتراض خود را نشان دهند؟
ــ دیکتاتورها همواره در مقابل خواسته های مردم می ایستند؛ چرا که آنها شیفته حکمرانی مطلق و بی چون و چرا هستند . آنها همواره با ادعاهای دروغین اصلاحات و برپایی پارلمان های بی فایده سعی میکنند همه را فریب دهند.
عضو بحرینی شورای عالی مجمع جهانی اهل بیت(ع) همچنین با اشاره به فاز جدید تخریب مساجد و اقدام رژیم آل خلیفه در ویران نمودن مسجد بازسازی شده "ابوطالب(ع)"، از آغاز مجدد اقدامات این رژیم در تخریب اماکن مقدس و عبادی ابراز تأسف کرد و گفت: گفت: گویا تخریب مساجد به یک ارزش تبدیل شده است و حکومت به واسطه ی آن به خداوند متعال تقرب می جوید!
.....................
پایان پیام / 101