به گزارش خبرگزاری اهل‌بیت(ع) ـ ابنا ـ «سید حسن نصرالله» دبیرکل حزب الله لبنان در مصاحبه با صدا و سیما که از برنامه فراسو از شبکه چهار سیما پخش شد، به موضوعات مختلف داخلی، منطقه‌ای و بین‌المللی اشاره کرد. که "بخش دوم" این گفت‌وگو از نظر خوانندگان می‌گذرد.
سوال: خروج رژیم صهیونیستی از لبنان یک اقدام تاکتیکی بود یا مجبور به عقب نشینی شدند؟نصرالله: آنها مجبور به عقب نشینی شدند. آنها در سال 1982 تا بیروت رسیدند و نیمی از کشور را اشغال کرده بودند. مقاومت از همان زمان شکل گرفت و اسرائیل را متحمل ضربات سنگینی کرده و آنها را مجبور کرد که به سمت صیدا عقب نشینی کنند. اگر ارتش لبنان بود اسرائیل می‌ماند اما زمانی که دید حزب‌الله فعال بود و عملیات‌های مستمری دارد، مجبور به خروج شد چرا که زیان‌های زیادی از بمباران‌ها و عملیات‌ها می‌دید.
5 می 2000 شکست واقعی اسرائیل بود که خود آنها نیز بر این موضوع تاکید دارند.
سوال: پیروزی حزب‌الله در جنگ 33 روزه حاصل قدرت حزب‌الله بود یا ضعف رژیم صهیونیستی؟
نصرالله: این پیروزی نصرت بزرگ الهی بود و آنچه اتفاق افتاد شبیه یک معجزه بود. بدون شک ارتش اسرائیل از قوی‌ترین ارتش‌های منطقه است و جنگ اصلی ما در نبرد هوایی بود.
بین حزب‌الله و ارتش هیچ تناسبی در تعداد، ابزارها و توانایی‌ها نبود. گروهی از مجاهدان تکلیف خود را دانسته و به تکلیف خود عمل کردند و خداوند آنها را نصرت بخشید. براساس معادلات عادی نمی‌فهمم در این 33 روز چه گذشت چرا که دقیقاً می‌دانم ما چه داریم و اسرائیل چه دارد.
سوال: رمز اینکه این نصرت الهی نصیب شما شد چیست؟
نصر الله: خداوند زمانی نصرت خود را عطا می‌کند که آنها را آزمایش کرده باشد. آنچه در لبنان طی ده‌ها سال انجام پذیرفت و بویژه از سال 1982 به بعد مردم مخلصی بودند که مقاومت کرده و شهیدان و مجروحان زیادی دادند و فداکاری و ایثار بسیار از خود نشان دادند. باور آنها به خدا پس از این سالها به ایمانی استوار تبدیل شد و آنها اثبات کردند که در این فداکاری بزرگ کاملاً آماده‌اند. طی 33 روز موشک‌هایی که از سوی رژیم صهیونیستی به روی مجاهدین ریخته شد بیشتر از موشک‌هایی بود که در کل جنگ‌های اعراب و اسرائیل ریخته شد اما هیچیک از مجاهدان شانه خالی نکردند و میدان را ترک نکردند. این آمادگی معنوی نتیجه 20 یا 30 سال مقاومت بود.
سوال: رژیم صهیونیستی پس از جنگ 33 روزه اعلام کرد که تمام زیرساخت‌های حزب الله را از بین برده‌ایم و حزب الله توان قبل را ندارد. شما این حرف را چقدر تائید می‌کنید؟
نصرالله: اکنون خود اسرائیلی‌ها می‌گویند حزب‌الله چندین برابر از سال 2006 قویتر شده است. قدرت حزب‌الله بیشتر و عظیم‌تر است و اسرائیل برای آن حساب ویژه‌ای باز کرده است.
سوال: حزب‌الله امروز با سال 2006 چه تفاوت‌هایی کرده است؟
نصرالله: مردمی بودن حزب الله قویتر بودن آن در گذشته را باعث شده است. تعداد مجاهدان آن بیشترین تعداد از سالهای قبل تا کنون و قدرت سلاح‌های آن بیشتر از گذشته است.
موشک‌های حزب‌الله هر هدفی در فلسطین اشغالی را هدف قرار می‌دهند و رژیم صهیونیستی بر آن باور دارد. مقامات خود رژیم صهیونیستی گفته‌اند که قدرت موشکی حزب‌الله را 90 درصد از کشورها ندارند. قدرت نظامی حزب‌الله با گذشته غیرقابل مقایسه است.
سوال: عده‌ای اصرار دارند که حزب الله را خط مقدم ایران در خاورمیانه بدانند بطوریکه برخی جنگ 2006 را جنگ نیابتی ایران و آمریکا می‌نامیدند، آیا ارتباط حزب‌الله و ایران اینگونه است یا ایران حزب‌الله را به خاطر ماهیت اسلامی آن مورد حمایت قرار می‌دهد؟
نصرالله: آنچه در لبنان و منطقه ما معروف شده، این است که این جنگ بین حزب‌الله و رژیم صهیونیستی است. اما در پشت پرده سخنانی گفته می‌شود. مقام معظم رهبری در خطبه‌های نماز جمعه گفتند که ما جنبش‌های مقاومت در منطقه را حمایت می‌کنیم. این یک حقیقت است.
حزب‌الله یک حزب لبنانی است و رهبران آن نیز لبنانی هستند. روزی در میزگرد سیاسی لبنانی که همه افراد آن مسئولین لبنانی بودند حضور داشتم. یکی از آن افراد گفت حزب‌الله برای ایران می‌جنگد و من گفتم حزب‌الله برای لبنان می‌جنگد و ایران برای رضای خدا کمک می‌کند. اما او از قربة الی الله هیچ نمی‌دانست.
به او گفتم یک نمونه داری که جنگ ما به سود ایران بوده و به سود لبنان نباشد که آنها هیچ نمونه‌ای نداشتند. اگر حزب‌الله با حمایت جمهوری اسلامی ولی برای آزادسازی لبنان و سروری و کرامت و آزادی آبهای لبنان می‌جنگد چه مشکلی دارد. ما باید از ایران تشکر کنیم چرا که به ما این امکان را داد که از کشور خود دفاع کنیم. روابط ایران و حزب الله عقیدتی، ایمانی و اسلامی است. در این رابطه جمهوری اسلامی یک تکیه گاه و حمایت کننده برای رسیدن مقاومت به آرزوهای خود است.
هنگامی که اسرائیل شکست بخورد یا ضعیف شود منفعت مشترکی برای لبنان، فلسطین، مصر، ایران و همه کشورهای مسلمان است، ما به این رابطه از این دیدگاه نگاه می‌کنیم. این یک رابطه دو طرفه صرف سیاسی نیست، بلکه روابطی عقیدتی، دینی و سیاسی است.
..................پایان پیام/ 218