توسعه متعالی سیستان و بلوچستان؛ در پرتو خون شهدای فجایع تروریستی

به گزارش خبرگزاری اهل‌بیت (ع) ـ ابنا ـ قریب نه سال قبل در گفت و شنودی با یکی از اساتید دانشگاه تهران درباره ظرفیت­‌های نهفته در استان سیستان و بلوچستان، که همان زمان در یکی از نشریات محلی استان منتشر شد، ایشان بر نکته جالبی تأکید کرد و آن این که با توجه به استعدادها و ظرفیت­‌های موجود منطقه، این کشور است که از استان سیستان و بلوچستان محروم است. نکته مورد اشاره توسط این استاد محترم، که در دوره مسؤولیت خود در وزارت کشور در بازدیدی مبسوط از استان با قابلیت­‌های آن آشنا بود، با کسانی که از نزدیک با منطقه آشنایی دارند، خیلی دور از ذهن نیست. این استعداد و ظرفیت خفته و پنهان به شدت نیازمند شکوفایی است.

با این همه، شاید هیچ کس گمان نمی‌­کرد پدیده تروریستی جدیدی که در سال‌­های اخیر در استان سیستان و بلوچستان به وجود آمد به صورت غده‌ای درآید که از دل آن نفرت و کینه موج زند. پدیده­ای که به دروغ سودای احقاق حقوق اقلیتی قومی و مذهبی را در سر می­‌پروراند اما عملاً به نقض غرض منتهی شد. زیرا اقدامات تروریستی سال­‌های اخیر موجبات فرار سرمایه­‌های معنوی و مادی از استان را فراهم آورد و مسؤولان هم نتوانستند یا نخواستند هم­پای سایر استان­‌ها به اجرای برنامه‌­هایی بپردازند که چهره تازه­ای برای استان رقم بزند. افزون بر این که سرمایه‌­های زیادی از استان فراری شد، ناامنی یک پای ثابت ناکارآمدی و عدم توان دولتمردان در اجرایی کردن خواسته‌­های به حق مردم استان شد.

در واقع مصائبی که تروریست­‌های شرور در سال­‌های اخیر بر سر استان آوردند غیر قابل شماره است. گذشته از این که چهره استان را لکه­‌دار کرد، تعداد زیادی از عوامل کارآفرین مادی و معنوی نیز از استان رخت بستند. لکه ننگی که از این اقدامات وحشیانه بر دامن استان سیستان و بلوچستان نشست، سال­‌ها زمان می‌­برد تا از اذهان پاک شود. متأسفانه کشتار مردم بی­گناه شیعه در تاسوکی در سال 1384 به کشتار شیعه و سنی در تاسوعای چابهار در سال 1389 ختم شد و مهر تأییدی است بر این که تروریست­‌ها خواب­‌های زیادی برای مردم منطقه دیده­‌اند که به خواست خدا با همت والای مردم استان تعبیر نخواهد شد.

ساختن استان نه بر دوش یک قوم و مذهب که بر دوش همه اقوام و مذاهب موجود در استان است. امروز نیازمند آن هستیم که با همراهی و هم­یاری همدیگر گام­‌های مؤثری برای آبادانی این استان زرخیز و دلاور برداریم تا عقب­‌ماندگی­‌های تاریخی آن جبران شود و کاستی­‌ها روز به روز رنگ ببازد. می­‌بایست به سمتی حرکت کنیم که شرارت و ترور به عیاری و پهلوانی تبدیل شود. آنچه که از دیرباز نیز در خون و پوست و جان مردم این مرزوبوم ظهور و بروز داشته است. ما وارث «یعقوب لیث» هستیم که نخستین دولت ملی را به دست عیاران در ایران بعد از اسلام تأسیس و موجبات مجد و عظمت ایران را فراهم کرد.

استان سیستان و بلوچستان امروزه بیش از هر زمانی نیازمند انسجام و همبستگی است. این توجه به ویژه مبتنی بر ابعاد معنوی و دل در گرو محبت و مهرورزی دارد. از آنجا که اعمال سبعانه تروریست­‌ها مورد انزجار همه مذاهب، اقوام، علما، بزرگان و طوایف در منطقه است از این رو زمینه بسیار مطلوبی برای تحقق وحدت و همبستگی به وجود آمده است که بایستی توسط نخبگان پی­گیری شده و از آن برای تحقق پیشرفت و تعالی استان بهره­‌گیری شود.

بسط امور کشاورزی در سطح استان به ویژه در محصولات منحصر به فرد آن و تبدیل استان به قطب کشاورزی، تسریع در ایجاد آزادراه‌­ها و به ویژه اتصال راه­‌آهن جنوب به شمال کشور و دو کشور همسایه شرقی و تبدیل استان به قطب حمل و نقل کالا از جنوب به شمال و شرق کشور، بهره­‌برداری از معادن غنی استان و تبدیل منطقه به قطب صنعتی و معدنی، ایجاد زیرساخت‌های بسط و گسترش صنعت گردش­گری به ویژه تبدیل استان به عنوان قطب گردش­گری و توجه به مناطق تفریحی و آثار تاریخی با قدمت پنج هزار سال و کویرگردی، بهره­برداری از دریای مکران و بسط صنعت شیلات و دریانوردی و تبدیل استان به قطب دریایی کشور، آب­رسانی از دریای مکران به سایر شهرهای استان و ایجاد فضایی که همیشه آب در دست­رس باشد، گاز رسانی به شهرهای استان و تأکید بر استفاده از انرژی باد و آفتاب و پایان دادن به مشکل دیرینه تمامی شهرهای استان در تأمین سوخت، تأکید بر توسعه مرزداری و مبادلات مرزی با کشورهای همجوار در شرق و جنوب و توسعه مناطق آزاد تجاری و بازارچه­‌های مرزی، و مهم‌­تر از همه تأکید بر ابعاد معنوی و به ویژه ارزشی مورد تأکید در دین اسلام به ویژه با توجه به ظرفیت مناسب موجود، همه و همه می­‌تواند چهره استان را از وضعیت فعلی خارج کرده و جایگاه درخوری را در نه تنها ایران بلکه در سطح منطقه و جهان نصیب ایران بنماید. وضعیتی که نه تنها به ارتقای چهره منطقه می‌­انجامد بلکه بخشی از مشکلات کشور را نیز مرتفع خواهد کرد.

با تحقق ظرفیت­های برشمرده شده با توجه به نیروی انسانی بسیار متعهد و شایسته می­‌توان در سطح کشور و منطقه و بلکه جهان حرفی برای گفتن داشت. همه اینها منوط به این است که استان از سطح مطلوب امنیتی برخوردار گردد و سرمایه‌های معنوی و مادی خویش را حفظ نموده و در راستای تحقق و فعلیت بخشی آنها گام بردارد. به یقین با تحقق بخشی از موارد مذکور نیز چهره استان به گونه‌­ای دگرگون می­شود که اعجاب همگان را برخواهد انگیخت.

در پرتو خون شهدای فجایع تروریستی اخیر آنچه که نصیب ما شده و خواهد شد تأکید بر همبستگی بیش از پیش است که بتوان با سرافرازی در کنار هم به آبادانی استان­مان و ایران­مان بیندیشیم و در این راه از هیچ کوششی دریغ نورزیم. مسلماً با توجه به ظرفیت­‌های خفته در منطقه می­‌توان با برنامه‌­ریزی و استفاده از تمامی ظرفیت­‌ها به نقطه‌­ای رسید که استان سیستان و بلوچستان را نه با ناامنی بلکه با آبادانی بشناسند و قطبی در ایران اسلامی باشد. خاطرمان باشد که روزی این منطقه انبار غله آسیا بود. امید این که در پرتو روح شهدای فجایع تروریستی اخیر شاهد شکوفایی و توسعه متعالی استان سیستان و بلوچستان باشیم.

..................

پایان پیام/107