خبرگزاری اهل بیت(ع) ـ ابنا : ماه مبارک رمضان در تمام دنیای اسلام، ایامی متمایز است. شاید گزافه نباشد اگر بگوییم که جهان، اسلام و مسلمین را با رمضان و روزهداری آن می‌شناسد؛ آنگونه که در این ماه، حتی مردم کشورهای غیرمسلمان، جذب آداب و مراسم مسلمین می‌شوند و حتی با کارهایی همچون «افطاری دادن به هموطنان مسلمان خود» یا «روزه داری نمادین یک روز» با آنان شریک می‌شوند. چهره هایی همانند «پاپ» و رؤسای سیاسی کشورهای غربی نیز همواره به نحوی غبطه خود را به مسلمانان در این ماه نشان داده و می دهند.
رمضان المبارک، یک جشن عمومی در جهان است؛ جشنی که رنگ آن، رنگ خدایی؛ شیرینی اش، حلاوت قرب الهی؛ و طعم آن، طعم رحمت و مغفرت پروردگار است.
این عوض شدن فضای کشورهای مسلمان، در همه چیز این کشورها تاثیر می‌گذارد؛ ساعات کاری کم می‌شود؛ مساجد تمیز و نونوار می‌شوند؛ جلسات قرآن و دعا رونق می‌گیرد؛ قاریان بینالمللی به کشورها دعوت می‌شوند؛ خوردنیها و نوشیدنیهایی که روزهداری را آسانتر می‌کند رواج می‌یابد؛ حتی مراکز لهو و لعب ـ در کشورهایی که نظام سکولار دارند ـ بسته می‌شود؛ و بالاخره مسابقات مهم ورزشی که توجه جوانان را از دعا و عبادت به سوی خود جلب می‌کنند تعطیل می شود؛ تا همه چیز زمینهساز یک ماه عبادت و عبودیت گردد.
برمبنای همین سنت حسنه، با پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی در ایران، فصل فوتبالی به نحوی برنامهریزی می شد که تعطیلات بین دو فصل، در ماه مبارک رمضان قرار می‌گرفت.
افرادی که در سن و سال نگارنده هستند بخوبی به خاطر دارند که جام باشگاههای تهران ـ به عنوان مهم‌ترین مسابقات فوتبال کشور در سال‌های دهه‌ی 60 ـ در ماه مبارک رمضان تعطیل بود. این کار علاوه بر آن‌که به فضای معنوی کشور کمک می‌کرد، به بازیکنان و کادر تیم‌های مختلف نیز فرصت میداد تا بتوانند از برکات روزهداری بهرهمند شوند.
اما متأسفانه از چند سال پیش، این فرصت حسنه به بهانههای مختلف تعطیل شد و مسابقات لیگ برتر در ایام ماه مبارک ادامه یافت. این کار مضرات زیادی به همراه داشت و دارد؛ از جمله:
1. بازیکنان و کادر فنی تیمها مجبور به روزهخواری می‌شوند؛ زیرا برای عقب نیفتادن از روند مسابقات، مجبورند که آمادگی بدنی و تاکتیکی خود را حفظ کنند، و این آمادگی، ادامه تمرینات به شکل عادی را میطلبد، و ادامه تمرینات به شکل عادی، داشتن برنامه غذایی به شکل عادی.
2. این روزهخواری در تمرینات، علاوه بر آن که تمرد از دستور الهی است و خشم خداوند را در پی دارد، ضربه بزرگی به روح و روان بازیکنان وارد میسازد. اگر ما عقیده داریم که روزه، دومین فرع از فروع دین است و خداوند در قرآن فرموده است: «یا ایها الذین آمنوا کتب علیکم الصیام کما کتب علی الذین من قبلکم لعلکم تـتـقون ـ ای کسانی که ایمان آورده‌اید، روزه بر شما واجب شده است، همانگونه که بر اقوام قبل از شما واجب شده بود، تا پرهیزگار شوید»، پس وقتی که با تقویمها و قوانین تحمیلی، ورزشکارانمان را به روزهخواری وادار میکنیم، چگونه از آنان انتظار داریم که پرهیزگار شوند و در میادین داخلی، الگوی اخلاق باشند و در میادین بینالمللی، سفیر جمهوری اسلامی؟ و آیا در این فضا، داشتن "منشور اخلاقی" طنزی تلخ نیست؟!
3. با این کار، مدیران باشگاهها نیز بر سر یک دوراهی عجیب قرار میگیرند: اگر بخواهند دین خود را حفظ کنند، نتیجه همان خواهد شد که دو سال پیش در ماجرای «سردار آجرلو» و تیم استیل آذین دیدیم (که شد آنچه نباید میشد)؛ و اگر بخواهند چشمان خود را ببندند، پاسخ خداوند را چه بدهند؟ و آیا اصولاً میتوانند برای ادامه مدیریتی کوتاه و نگهداشتن میزی متزلزل، نارضایتی خداوند را به جان بخرند؟
3. تماشاگران جوان و نوجوانی که مشتاقانه به دیدن تمرینات تیمها میروند نیز یک ماه تمام، الگوهای خود را میبینند که در ماه صیام، میخورند و مینوشند. و چه تصویری بدتر و مخربتر از دیدن الگو در حال تمرد آشکار از دستور الهی؟
4. شاید بدتر از تمام اینها، کشاندن جوانان و نوجوانان به ورزشگاهها به جای مساجد و جلسات قرآن باشد. در ماهی که خداوند شیطان را به بند میکشد، دلها برای شنیدن وعظ و خطابه آمادهتر است و بهار قرآن، نسیم الهی را بر قلوب ارزانی میدارد. اما ما با دست خود، پنجرهها را بر این نسیم روحافزا میبندیم تا نسل آینده مان به جای حضور در مساجد، یا به استادیومها برود و یا پای تلویزیون بنشیند.
... و مضرات متعدد دیگر که از حوصله این نوشتار خارج است.
اینک پس از سالها، «سردار رویانیان» به عنوان مدیری ارزشی، شجاعانه گام به میدان گذاشته تا آن سنت حسنه را احیاء کند. اما متأسفانه همان بهانهها دوباره از گوشه و کنار برخاسته و در مقابل "طرح تعویق مسابقات به پس از ماه مبارک رمضان" مقاومت می‌شود.
یکی از عجیبترین این بهانهها، لزوم همراهی با برنامههای کنفدراسیون فوتبال آسیاست. در پاسخ به این بهانه هم باید گفت:
اولاً ـ ما باید به حفظ دینمان بیندیشیم، نه به قوانینی که از سوی غیر مسلمانان به ما تحمیل می‌شود و ما را از شعائرمان دور می‌کند.
ثانیاً ـ اینگونه نیست که تعویق چند هفتهای مسابقات، مخالفتی با قوانین بینالمللی محسوب شود. کشور ترکیه سال گذشته مسابقات لیگ خود را تا پس از ماه مبارک به تأخیر انداخت. امسال نیز مسابقات لیگ این کشور در 19 آگوست و پس از عید فطر آغاز خواهد شد. امارات متحده عربی نیز لیگ خود را پس از پایان ماه مبارک آغاز خواهد کرد.
اینک خود انصاف دهید؛ غیرت دینی ما از اماراتیها کمتر است، یا دینداریمان به اندازه همسایه لائیکمان نیست؟
......................
پایان پیام / 101