به گزارش خبرگزاری اهل‌بیت(ع) ـ ابنا ـ در خبرها آمده بود که «عبدالله بن عبد العزیز» پادشاه سعودی از ساعت 23 شب گذشته کمک‌های خود به مردم سوریه را در ماه مبارک رمضان آغاز کرده است.
این خبر که توسط بسیاری از خبرگزاری‌ها و پایگاه‌های خبری از جمله روزنامه سعودی کل الوطن منتشر شده بود، سوالات بسیاری را در ذهن درباره این اقدام پاشاده سعودی تداعی می‌کند:
اول آنکه پادشاه سعودی از کدام مردم سخن می‌گوید، مردمی که به خاطر فتنه‌انگیزی‌های این کشور ، قطر و آمریکا و رژیم صهیونیستی آواره کشورهای دیگر شده‌اند. آنها که در کشور خود به سلامت زندگی می‌کردند و نیازمند کمک‌های کشورهایی امثال عربستان سعودی نبودند.
دوم آنکه بارها و بارها در خبرها اعلام شده و با مستندات ثابت شده است که کمک‌های مالی شاه سعودی راه به اردوگاه‌های آوارگان سوری پیدا نمی‌کند، بلکه تمام این کمک‌ها آن هم به صورت دلار به جیب افراد مسلح و تروریست‌هایی می‌رود که تمام تلاش خود را بر سرنگونی نظام سوریه متمرکز کرده‌اند.
این در حالی است که شبکه خبری العالم در خبری اعلام کرده بود که عبد الله از مردم عربستان درخواست جمع آوری کمک برای افراد مسلح در سوریه را نیز مطرح کرده است!
سوال این است که آیا افراد مسلح در سوریه تا این اندازه وامانده‌اند که دلارهای قطری و سعودی و تسلیحات آمریکایی و اسرائیلی نتوانسته پاسخ گوی نیازهای آنها باشد، یا آنکه آنها تاکنون درباره سرنگونی اسد هرچه زده‌اند به در بسته خورده است.
سومین سوالی که با این درخواست و پیام پادشاه سعودی به ذهن تداعی می‌کند، این است که چگونه است که پادشاه سعودی نیازهای گروه‌‌های مسلح و تروریست در سوریه را می‌بیند و علاوه بر کمک‌های دلاری خود از مردم فقیر عربستان برای کمک به آنها درخواست یاری می‌کند، اما در برابر فجایع میانمار و کشتارها و قتل عام‌هایی که در این کشور روی می‌دهد، تاکنون واکنشی از خود نشان نداده است. در حالی‌که در دنیا کسی نیست که از آنچه از قتل عام و فجایع و آوارگی و مصیبت و بدبختی برسر مسلمانان در میانمار رخ می‌دهد، آگاه نباشد و حداقل به انتشار بیانیه اکتفا کند، در حالی‌که نه پادشاه سعودی و نه هیچ از سران این مملکت واکنشی در برابر این جنایات و کشتارها از خود نشان ندادند، بی‌تردید عربستان سعودی را در میانمار منفعتی نیست که بخواهد به نام اسلام خود را در آنجا مطرح کند.
اما نکته چهارم و مهمتر آنکه به عبد الله توصیه می‌شود، "چراغی که به خانه روا است، به مسجد حرام است"، بهتر است پادشاه سعودی به جای سرک کشیدن در کشورهای همجوار از جمله سوریه و ابراز نگرانی درباره مردم آنها که بی‌تردید چنین نیست، نگاهی به داخل کشور خود بیاندازد که در آن فقر و بدبختی بیداد می‌کند.
به نظر می‌رسد، برای یادآوری لازم است تا به شکل مختصر هم شده نگاهی به آخرین وضعیت کشور عربستان سعودی بزرگ‌ترین تولید کننده و صادر کننده نفت در جهان داشته باشیم.
براساس آخرین آمارهای به دست آمده رسمی سعودی میزان فقر در عربستان 22 درصد اعلام شده است و این برای کشوری 27 میلیون نفری که 8 میلیون نفر آنها را مهاجرانی تشکیل می‌دهند که از هرگونه حق شهروندی محروم بوده و شهروند درجه دو در این کشور به شمار می‌ایند، جای سوال بسیار دارد.
این درحالی است که آمار 22 درصد فقر آمار رسمی اعلام شده توسط حکومت سعودی است، در حالی‌که اگر بخواهیم به منابع غیر رسمی مراجعه کنیم و این منابع را مبنا و مقیاس خود قرار دهیم، میانگین فقر در عربستان به 60 درصد می‌رسد و این موضوعی است که بارها و بارها توسط مراکز اجتماعی و حقوق بشر عربستاتی مورد تاکید قرار گرفته است.
اما آخرین سند و گواه درباره فقر حاکم بر جامعه عربستان سعودی شاهزاده "بسمه آل سعود" از شاهزادگان سعودی است که در اظهاراتی طی ماه آوریل گذشته میانگین فقر در کشور عربستان سعودی را 50 درصد اعلام و تاکید کرد، با اینکه عربستان یکی از کشورهای ثروتمند جهان است، اما نیمی از مردم این کشور فقیر و نیازمند هستند.
در همین ارتباط روزنامه فاینشنال تایمز در مقاله‌ای نوشت، درحالی‌که هریک از فرزندان و نوادگان ملک عبد العزیز بن سعود، پایه‌گذار پادشاهی سعودی در عربستان ماهیانه 100 هزار ریال از حکومت سعودی حقوق و سالیانه 400 هزار ریال کمک یا هدیه دریافت می‌کنند تا مجموع درآمدهای سالیانه آنها به حدود یک میلیون و 600 هزار ریال برای هر شاهزاده برسد، در حالی‌که اکثر مردم عربستان زیر خط فقر بسرمی‌برند.
آیا این آمار و ارقام برای پادشاه سعودی کافی به نظر نمی‌رسد.
..................پایان پیام/ 218