به گزارش خبرگزاری اهلبیت(ع) ـ ابنا ـ «حضرت آیت الله العظمی مكارم شيرازي» امروز ـ سه شنبه 10 مردادماه ـ مصادف با یازدهمین روز از ماه مبارک رمضان در جلسه تفسیر قرآن کریم که با حضور زائران و مجاوران کریمه اهلبیت(ع) در شبستان امام خمینی(ره) برگزار شد، در ادامه تفسیر سوره مبارکه احزاب با اشاره به آیه «النَّبِي أَوْلَى بِالْمُؤْمِنِينَ مِنْ أَنْفُسِهِمْ وَأَزْوَاجُهُ أُمَّهَاتُهُمْ وَأُولُو الْأَرْحَامِ بَعْضُهُمْ أَوْلَى بِبَعْضٍ فِي كِتَابِ اللَّهِ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُهَاجِرِينَ إِلَّا أَنْ تَفْعَلُوا إِلَى أَوْلِيائِكُمْ مَعْرُوفًا كَانَ ذَلِكَ فِي الْكِتَابِ مَسْطُورًا» این آیه شریف را دارای 4 دستور الهی دانسته و اظهار داشتند: پیامبر اکرم(ص) بر مردم اولویت دارند، مصالح مردم را بهتر از خودشان می دانند.
ایشان در ادامه "حل مشكلات مردم عادي"، "حل مشکل خويشاوندان نسبت به غير خويشاوندان"، " حل مشکل پدر و مادر و همسر و فرزندان" و "حل مشکل خود" را چهار اولویت مقدم نسبت به یکدیگر از تفسیر "فخر رازی" در خصوص این آیه برشمرده و گفتند: اگر بتوانیم مشکلات آنها را زودتر از خود حل کنیم و بعد به خود برسیم یک ایثار است.
مرجع تقلید شیعیان اضافه کردند: قرآن کریم اولویت پیامبر اکرم(ص) را از تمامی اینها مقدم تر عنوان کرده است، هر چه پیامبر اراده كند بايد آن را اطاعت كنيم زيرا ایشان معصوم، دلسوز و صلاح ما را بيشتر از خودمان مي داند.
مفسر برجسته قرآن کریم شان نزول آیه 6 سوره مبارکه احزاب را واقعه جنگ تبوك عنوان كرد كه پيامبر(ص) فرمان حركت به سوي ميدان جنگ دادند ولي بعضي گفتند برويم از والدينمان اجازه بگيريم، آيه نازل شد كه وقتي پيامبر اجازه داد ديگر جايگاهي براي اجازه پدر و مادر نيست.
ایشان در ادامه سخنان خود به حديثي از حضرت رسول اكرم(ص) كه در صحيح بخاري و كتب تفسيري شيعه آمده اشاره كرده و گفتند: حضرت محمد(ص) فرموده اند: « وَالَّذي نَفْسي بِيَدهِ لاَ يُؤمِنُ أحَدُكُمْ حَتَّى أكُونَ أحَبَّ إلَيْهِ مِنْ نَفْسِهِ وَاهْلِهِ وَمَالِهِ والنَّاسِ أَجْمَعِينْ ..» (قسم به خدايي كه جانم در دست اوست ايمان واقعي نمي آوريد مگر آن زماني كه من در نظر شما از خودتان و مالتان و همه مردم بالاتر باشم.)
استاد درس خارج حوزه علمیه قم صرف قبول كردن اين مساله را كافي ندانسته و تصریح کردند: ايمان واقعي آن است كه ولايت مطلقه پيامبر و امام معصوم را بر خود بپذيريم و اين يعني پذيرفتن ولايت خدا.
آیت الله العظمی مکارم شیرازی با بیان اینکه عده ای سوال های زشت و ناپسندی نسبت به اولویت قرار دادن معصومین طرح می کنند اظهار داشتند: به هرصورت باید پاسخ اینگونه سوالات را داد، اینها نمی دانند که پیامبر دلسوز است، قرآن می فرمایند: « َقَدْ جَاءكُمْ رَسُولٌ مِّنْ أَنفُسِكُمْ عَزِيزٌ عَلَيْهِ مَا عَنِتُّمْ حَرِيصٌ عَلَيْكُم بِالْمُؤْمِنِينَ رَؤُوفٌ رَّحِيمٌ / توبه 128» رنج هاي شما براي پيامبر سنگين است؛ پيامبر دلسوز و مهربان است بي حساب و كتاب سخن نميگويد.
مرجع تقلید شیعیان خاطرنشان کردند: در جنگ احد دندان و پيشاني پيامبر(ص) را شكستند، ايشان نفرين نكرد بلكه دعا كرد، پيامبر اينگونه است.
آیت الله العظمی مكارم شيرازي در بخش دیگری از سخنان خود حكم دوم آيه را "ام المومنين" بودن همسران پيامبر عنوان کرده و گفتند: خداوند در این آیه(وَأَزْوَاجُهُ أُمَّهَاتُهُمْ ) به اين مطلب اشاره ميكند كه همسران پيامبر، مادر همه امت اسلام هستند.
ایشان افزودند: ممكن است كسي سوال كند كه كسي مادر انسانها نميشود؛ پس چرا اين جا ميگويد همسران پيامبر ام المومنين هستند؟
مفسر برجسته قرآن کریم این حکم را داری سه فلسفه مهم عنوان کردند که اگر به آنها توجه كنيم تضادي بين آنها نمي بينيم.
آیت الله مکارم شیرازی حکم اول را اینگونه بیان کردند: اگر پيامبر اکرم(ص) از دنيا مي رفت و منافقان با فریب یکی از همسران ایشان قصد ازدواج با وی را می کردند؛ اين هتك مقام پيامبر است، چرا كه كسي كه ديروز در خانه پيامبر بوده امروز در خانه منافق اسلام باشد.
حکم دوم این است که اگر اجازه داده میشد که با همسران پيامبر(ص) بعد از ايشان ازدواج كنند اين فرصتی برای سودجویان می شد که در جامعه اسلامی جولان دهند و بگویند ما شوهر همسر پیامبر هستیم.
ایشان اضافه کردند: حکم سوم این است که چه بسا بر سر ازدواج با همسران پیامبر کشمکش و اختلافاتی ایجاد می شد، قرآن کریم بسيار حساب شده اين استثنا را قائل شده و همسران پیامبر را ام المومنین قرار داده و آب پاكي را بر روي دست سودجویان و فرصت طلبان ريخت.
آیت الله العظمی مکارم شیرازی در پایان با بیان اینکه احکام اسلام دلیلی بر حقانیت پیامبر اسلام(ص) است اظهار داشتند: اميدوارم همه به جايي برسيم كه پيامبر و امام معصوم علیهم السلام را به خودمان اولي بدانيم و خود را در راه امام زمان(عج) فدا كنيم.
........................
پایان پیام/ 221 ـ 218