هم اندیشی بایسته های حضور زن مسلمان در فضای مجازی

خبرگزاری اهل بیت (ع) ـ ابنا:

سخنران اول: عضو هیئت علمی دفتر مطالعات و تحقیقات زنان

"حجت الاسلام مهدی سنجری" عضو هیئت علمی دفتر مطالعات و تحقیقات زنان آغاز گر این نشست بود که طی سخنانی گفت: من در ابتدا کاربران اینترنت را به سه دسته تقسیم می کنم. اول کاربرانی که بدون داشتن هیچ هدف مشخصی و تنها برای گذراندن وقت و سرگرمی در فضای مجازی حضور خواهند داشت. گروه دوم کاربرانی که به صورت نیمه هدفمند حضور دارند و بعد از مدتی که در فضا حضور دارند جذب یک فضای خاص با اهدافی مانند اقتصادی، سیاسی، سرگرمی و یا اخبار شده آن را انتخاب کرده و از آن استفاده می کنند. گروه سوم کاربرانی که هدف دار هستند و می دانند که به دنبال چه چیزی هستند و راه رسیدن به آن را به درستی و بدون هدر دادن زمان طی می کنند. این گروه بیشتر اطلاع می دهند و تولید محتوا می کنند تا اینکه مصرف کننده باشند و سرانجام اینکه این افراد به درستی محتوا را مدیریت می کنند.

حال سوال این است که زنان مسلمان جزو کدام یک از این گروه ها هستند؟ آیا اینترنت محلی است که برای یافتن اطلاعات مورد نظر باید وقت زیادی مصرف کرد و یا به اصطلاح به دنبال سوزن گشتن در انبار کاه می باشد؟ به طور کلی آیا اصلا حضور زن در این فضا ضرورتی دارد؟

در جواب باید گفت که زن مسلمان را باید به طور کلی حی و پویا و تاثیر گذار دانست که فارق از تفاوت های جنسیتی باید وارد جامعه شود و جامعه را به آرمانهایی که مد نظر دارد برساند و تمام تلاشش را برای اصلاح جامعه انجام دهد.

زن مسلمان باید در طول زندگی ابتدا علم اندوزی کرده و در مرحله بعد بصیرت افزایی کند اما آیا اینترنت حکم یک وسیله ارزان، سریع و مطمئن را دارد که زن مسلمان با آن به هدفش برسد؟

مخالفان حضور زنان در فضای مجازی معتقدند که صرف زمان و انرژی که در فضای نابسمان و شبهه افکن اینترنت لازم است به ثمری که در بردارد نمی ارزد و جز هدر دادن زمان و انرژی فائده دیگری در بر ندارد. از طرفی این فضا به تمام و کمال در دست ایادی استکبار جهانی است که با اهداف خاص و دشمنی ها راه اندازی شده است و هم سو با اهداف ایادی استکبار قدم بر می دارد.

اما در آن سو موافقان حضور زنان می گویند که ما می دانیم که اینترنت فضایی شبهه افکن، وقت سوز، انرژی بر و نابسامان است؛ اما اگر ما بتوانیم ابزار کار را بشناسیم و حساب شده و هدفمند وارد شویم، می توانیم با سرعت فراوان به اطلاعات ناب از منابع اصلی و صحیح دسترسی پیدا کنیم و درست را از نادرست تشخیص دهیم و اطلاعات را مدیریت و در نهایت تولید محتوا کنیم. نظر خود من هم به موافقان نزدیک تر است.

سخنران دوم: عضو مرکز فرهنگی، پژوهشی زنان و فعال فضای مجازی

در ادامه این هم اندیشی خانم "سیده فاطمه مطهری" عضو مرکز فرهنگی، پژوهشی زنان و فعال فضای مجازی طی سخنانی گفت:به اعتقاد من بیشتر خانم ها در گروه اول دسته بندی آقای سنجری قرار می گیرند که سرگردان هستند و برای سرگرمی و پر کردن اوقات فراغت مشغول هستند.

البته باید توجه داشت در سال های اخیر خانم ها به سبب فعالیت زیاد از گروه اول به گروه دوم سوق پبدا کرده اند. حضور خانم ها در دسته سوم نسبت به آقایان بسیار اندک و ناچیز به حساب می آید.

خانم ها به خاطر تفاوت هایی که با آقایان دارند حوزه فعالیتشان نیز متفاوت است. خانم ها بیشتر شخصی و احساسی نویسی می نویسند وبیشتر کارشان را با وبلاگ نویسی آغاز می کنند و در مرحله بعدی وارد سایتهای اجتماعی می شوند. رنج سنی استفاده کنندگان بین 18 تا 30 سال می باشد. خانم های مجرد و زیر 18 سال بیشتر با وبلاگستان کار می کنند.

سخنران سوم: روزنامه نگار و فعال فضای مجازی

"خانم کبری آسوپار" روزنامه نگار و فعال فضای مجازی نیز در این هم اندیشی گفت: به اعتقاد من فضای مجازی قسمت پنهان جامعه محافظه کار سنتی است. خانم ها به خاطر فشارهای دینی و سنتی اجتماع نتوانسته اند که خود را نشان دهند و از آزادی فضای اینترنت استفاده می کنند. زنان می توانند در اینترنت با آزادی کامل افکار خود را منتشر کنند. البته این کار را هم با احتیاط فراوان و با نام های مستعار انجام می دهند چرا که نمی خواهند اطرافیان بدانند که منشاء سخنانشان کجاست تا او را تحت فشار قرار ندهند!!

به نظر من هدفمند ندانستن فعالیت های زنان در فضای مجازی کاملا بی انصافی است. متاسفانه جامعه به قضیه دارد مردانه نگاه می کند.

وجود خط قرمزهای متفاوت در جامعه برای زنان منجر شده که حتی زنان با نام های مستعار و گاها با نام های مردانه وارد فضا شوند.

یکی از مشکلات خانم ها در فضای مجازی این است که شناخت فضای مناسب و سالم از فضای نامناسب و ناسالم برای آنان بسیار سخت است و با محیط واقعی کاملا متفاوت است. بعضاً این عدم شناخت و آزادی های زیاد دنیای مجازی منجر به عبور از خط های قرمز توسط زنان می شود.

مشکل بعدی این است که چون زنان برای سرگرمی آمده اند دغدغه افزایش اندیشه را ندارند و برای علم اندوزی قدمی برداشته نمی شود.

مشکل دیگر تحت شعاع قرار گرفتن وظایف همسرداری و فرزنداری است. البته وبلاگهایی داریم که وبلاگ مادرانه می باشند و فرزنداری و همسرداری درست را رواج می دهند و تاثیر گذار هستند، هرچند که بسیار اندک هستند.

سخنران چهارم: مدیر مسئول نشریه الکترونیک دخت ایران

"حمیدرضا غلامزاده" مدیر مسئول نشریه الکترونیک دخت ایران نیز یکی از سخنرانان هم اندیشی بایسته های حضور زن مسلمان در فضای مجازی بود که در سخنانی گفت:من به طور کلی کاربران را به سه دسته تقسیم می کنم 1ـ با دغدغه مثبت ( همسو) 2ـ بدون دغدغه(خاکستری) 3ـ با دغدغه منفی (غیر همسو)

خانم ها با دغدغه مثبت حضور فعال و مثبتی دارند، شاید ایده ال نباشد اما خوب و مفید است.

عمق نگاه خانم ها متفاوت است به همین دلیل است که بیشتر احساسی می نویسند. اگر هم کارهای جدی را در دستور کار خودشان قرار دهند، کار آمد نیست. خانم ها باید عمق نگاهشان را وسیع تر و دانش افزایی در حد تمام ایران شود نه حلقه های نزدیک و همسو با خودشان. در قدم بعدی حتی باید بین المللی کار کرد و وارد عرصه بین الملل شد.

مشکل بعدی انفعالی برخورد کردن خانم هاست. معمولا خانم ها بعد از رخداد عکس العمل نشان می دهند. این خوب است اما نباید منتظر اتفاقی باشند تا عکس العمل نشان دهند بلکه باید رویکرد فعال و خود جوش را داشته باشند و مسائل بروز را پوشش دهند.

نباید اینترنت را کلان شهری دانست که در آن اقامت گزید ومنجر شود که تمام اصل را مجازی قرار دهیم بلکه باید اصل را فضای واقعی قرار دهیم.

نکته دیگر اینکه نباید حریم ها دریده شود و حد و حدود روابط زنان و مردان باید سامان دهی شود. در دنیای مجازی هم نباید این ارتباط موجود باشد.

یکی دیگر از ضعفهای خانم ها نبود تحلیل است. به نظر من به خاطر کمبود اعتماد به نفس خانم ها وارد تحلیل نمی شوند. زنان باید اعتماد به نفس خود را تقویت کنند و به بحث های تحلیلی حتی دو جنسیتی وارد شوند.

نکته مهم در این بحث معرفی الگو است. زنان باید توسط خانم ها و آقایان الگوی مناسب و خوبی را تعریف و ارائه کنند.

در آخر به نظر من تفکیک جنسیتی در فضای مجازی بسیار مفید است. نه تنها در ایران بلکه در جهان باید فضای برای خانم ها فراهم کرد که کاملا زنانه باشد.

................

انتهای پیام / 141 ـ 219