به گزارش خبرگزاری اهل‌بیت(ع) ـ ابنا ـ «حضرت آیت‌الله العظمی مکارم شیرازی» در دیدار اعضای دبیرخانه همایش ملی مرحوم دکتر سید جعفر شهیدی اظهار داشتند: از برکات تشکیل نظام اسلامی ایران، گرامیداشت شخصیت‌های دینی، علمی، روحانی، ادبی و تاریخی بود.
ایشان در تبین آثار برگزاری آیین‌های بزرگداشت شخصیت‌های علمی و دینی، گفتند: نخستین اثر چنین آیین‌هایی، قدردانی است که نقش زیادی در زنده نگه داشتن آثار آنها در جامعه دارد؛ این قدردانی نوعی شکر نعمت است که در صورت عدم توجه به آن، ممکن است ناسپاسی شود و خداوند این گونه نعمت‌ها را به ما ندهد.
این مرجع تقلید، تشویق نسل جوان به پرداختن به عرصه‌های علمی را از دیگر آثار بزرگداشت مقام علمی علما و اندیشمندان معرفی و عنوان داشتند: اگر نسل جوان ببیند که جامعه طرفدار علم و دانش است،به سوی علم و دانش می‌رود؛ از سوی دیگر اگر ببیند جامعه بیشتر ورزشکاران یا هنرمندان را مطرح می‌کند، جوانان نیز متمایل به آن می‌شوند.
ایشان ادامه دادند: تجربه نشان داده است که با گرامیداشت یاد و خاطره اندیشمندان، آثار آنها نیز احیا می‌شود،به گونه‌ای که آثار چاپ نشده آنها چاپ و آثار چاپ شده نیز در ویراست‌های کامل‌تر در میان مردم نشر می‌یابد؛ ممکن است همایش با یک یا چند روز اتمام یابد، ولی آثار آنها سال‌ها و قرن‌ها زنده خواهد ماند.
حضرت آیت‌الله مکارم شیرازی در ادامه درباره شخصیت دکتر سید جعفر شهیدی، گفتند: بنده دکتر شهیدی را از زمانی که در مدرسه علمیه فیضیه به عنوان طلبه حضور داشت، می‌شناختم؛ ایشان قبل از این که استاد دانشگاه شود، طلبه حوزه بود؛ از همان زمان آثار نبوغ در ایشان دیده می‌شد و گاهی نقد‌هایی که می‌کرد، مورد بحث و گفت‌وگوی طلاب قرار می‌گرفت.
مرجع تقلید شیعیان در ادامه به ویژگی‌های اخلاقی دکتر شهیدی اشاره و تصریح کردند: دکتر شهیدی مردی متواضع و با محبت بود؛ در عین این که مسائل را خوب نقادی می‌کرد و در این عرصه دقیق هم وارد می‌شد.
ایشان پرکاری را ازدیگر ویژگی‌های دکتر شهیدی معرفی کردند و افزودند: برخی هستند که استعداد زیادی دارند، ولی خیلی اهل عمل کردن به استعداد‌های خود نیستند؛ ولی دکتر شهیدی بسیار پرکار بود و به همین دلیل آثار فراوانی از خود بر جای گذاشت.
حضرت آیت‌الله مکارم شیرازی به قلم ادیبانه مرحوم دکتر شهیدی اشاره و تصریح کردند: ما در شرح نهج‌البلاغه که 20 سال به طول انجامید و تازگی‌ها در 15 جلد کار آن تمام شد، در میان ترجمه‌های نهج‌البلاغه، به ترجمه نهج‌البلاغه او نیز نگاه می‌کردیم؛ وی در عین این که ادیبانه می‌نوشت، از متن فاصله نمی‌گرفت و یا بسیار کم فاصله می‌گرفت.
ایشان در پایان با تأکید بر این که دکتر شهیدی هیچ‌گاه قبل و بعد از انقلاب خط خود را تغییر نداد، افزودند: وی حتی قبل از ورود به دانشگاه نیز روحیه خود را حفظ کرد و به تعبیری عاقبت به خیر شد؛ متأسفانه می‌بینیم که برخی پیش از انقلاب یا بعد از آن، تغییر حالت می‌دهند.
...................پایان پیام/ 218