خبرگزاری اهل‌بیت(ع) - ابنا

یکشنبه ۲۷ آبان ۱۴۰۳
۱۲:۲۲
در حال بارگذاری؛ صبور باشید
دوشنبه
۶ شهریور
۱۳۹۱
۱۹:۳۰:۰۰
منبع:
خبرنگاران جوان
کد خبر:
340888

اخبار اجلاس جنبش عدم تعهد ـ 309

پيامدهاي غيبت عبدالله گل در اجلاس گروه نم

روزنامه آسيا تايمز، غيبت عبدالله گل رئيس جمهور تركيه در اجلاس "جنبش عدم تعهد" را مورد انتقاد قرار داد و نسبت به تبعات منفي آن هشدار داد.

آآ

به گزارش خبرگزاری اهل‎بیت(ع) ـ ابنا ـ  روزنامه "آسيا تايمز" با انتشار مقاله اي در مورد غيبت هيئتي بلندپايه و سطح اول از تركيه، بخصوص شخص «عبدالله گل» در اجلاس تهران، نوشت: غيبت هيئتي بلندپايه از تركيه در شانزدهمين اجلاس گروه نم، تبعات منفي داخلي و خارجي براي آنكارا خواهد داشت.

در بعد داخلي اين تصميم منجر به بروز اختلاف ميان دولت آنكارا و احزاب اپوزيسيون اين كشور خواهد شد و از نظر خارجي نيز باعث تيره تر شدن روابط آنكارا با كشورهاي همسايه مي شود.

در اين تحليل كه به قلم "كاوه افراسيابي" نوشته شده، آمده است؛ آنكارا تصميم گرفت نشست اين هفته جنبش عدم تعهد در تهران را كه با وجود پتانسيل بالا در كمك به حل بحران درگيري هاي سوريه، مورد انتقاد و بدگويي رسانه هاي غربي قرار گرفته، تحريم كند.

با وجود دعوت شخصي محمود احمدي نژاد، عبدالله گل مشكلات جسمي و مشغله هاي برنامه كاري خود را دليل غيبت در نشست تهران ذكر كرده است.

حتي احمد داود اوغلو وزير خارجه تركيه نيز از حضور در اين نشست كه سران كشورهاي بسياري را براي مذاكره در خصوص مسائل خود از جمله درگيري هاي منطقه اي مانند سوريه، گردهم آورده، امتناع كرده است.

تهران خواستار بحث هاي جدي در مورد بحران سوريه در حاشيه اجلاس شده است، بخصوص آنكه محمد مرسي رئيس جمهور مصر كه پيشنهاد تشكيل گروه تماس متشكل از ايران، مصر، تركيه و عربستان را در اجلاس كنفرانس اسلامي مكه مطرح كرده در تهران حاضر خواهد شد، اما عبدالله گل به جاي استقبال از اين فرصت، تصميم گرفته آن را ناديده بگيرد و در عوض روي راهبرد "تغيير رژيم" در دمشق كه به گزينه "پرواز ممنوع" ناتو نزديكتر است، متمركز شود.

اين تصميم آنكارا از سوي تهران و قاهره با ديد منفي نگريسته مي شود. برخلاف تركيه كه مايل است از سياستهاي ناتو در خاورميانه پيروي كند، قاهره مشتاق است نقش مستقلي در ميانجيگري درگيري كشور سوريه ايفا كند.

آخرين اخبار و گزارش هاي رسيده از مصر نشان مي دهد كه قاهره اميدوار بود در تهران با مقامات كشورهاي ايران، تركيه، عربستان و نشستي 4 جانبه را در مورد سوريه برگزار كند، اما با توجه به رفتار تركيه اين امر محقق نخواهد شد.

مشكل سياست تركيه در قبال سوريه اين است كه سياست آنكارا كوتاه بينانه است و قادر نيست تبعات اعلام منطقه پرواز ممنوع در سوريه كه منجر به تشديد مشلكات آنكارا با دمشق و متحدان منطقه اي سوريه مانند ايران و سوريه مي شود را ببيند.

به عنوان مثال، با توجه به اينكه سوريه تصميم دارد از مسئله كردها عيه آنكارا استفاده كند، مشكل تركيه با كردهايش بيشتر مي شود. تركيه با اعزام يك هيئت عالي رتبه به نشست تهران، مي توانست گام موثري را در يك رويكرد منطقه اي در مورد درگيري سوريه بردارد. تصميم تركيه براي انتخاب راه حل نظامي ناتو تبعات فراواني مانند تشديد و گسترش اختلافات سياسي داخلي ميان دولت تركيه و احزاب اپوزيسيون را كه خواهان سياست خارجه مستقلانه تر تركيه هستند، به دنبال خواهد داشت.

اگر الگوي فعلي سياست خارجه تركيه ادامه پيدا كند، آن وقت ما شاهد تعميق مشكلات تركيه با همسايگان نزديكش شامل ايران، عراق و روسيه، در آينده خواهيم بود.

اين موضوع بخصوص براي داود اوغلو كه سال گذشته در كنفرانس در استانبول گفته بود به آينده روابط تركيه با ايران "بسيار خوشبين" است، تاسف بار خواهد بود.

ناديده گرفتن فضاي بدبيني و بدگماني كه روابط تهران_ آنكارا را در بر گرفته، غير ممكن است؛ بخصوص پس از خودداري تركيه از پذيرش نقش ايران در تلاش هاي ديپلماتيك در مورد سوريه.

بنابر گفته يك استاد علوم سياسي دانشگاه تهران كه نخواست نامش فاش شود، احتمال حضور بشار اسد در نشست اجلاس گروه نم در تهران باعث شده تا سران تركيه چنين تصميمي بگيرند، زيرا آنها كاملا اسد را حذف شده دانسته اند و بنابراين نمي توانند خود را با اين حقيقت مواجه ببينند كه او همچنان (بر سر قدرت) باقي مانده است.

به هرحال، دمشق در آستانه سقوط نيست و همه علائم و نشانه ها حاكي از يك بن بست سياسي در سوريه است كه نيازمند تلاش هاي ميانجيگرانه بازيگران منطقه اي است.

خودداري آنكارا از پذيرش اين حقيقت ساده، براي خودش پرهزينه خواهد بود، زيرا اين امر نشان مي دهد اين كشور جاي واقعگرايي سياسي را با فهرست آرزوهاي خود عوض كرده است و همچنين حاكي از خلاء هويت در نظام سياسي تركيه و موجوديت متناقض اين كشور به عنوان يك گره كور در بين شرق و غرب است.

با اين وجود، تركيه فقط يك كشور خاورميانه اي در حال توسعه است، نه يك كشور پيشرفته اروپايي و اين خود به تركيه انگيزه فراواني مي دهد كه به گروه نم بپيوندد يا عضو ناظر آن شود.

شايد در آن صورت تركيه به اصول اصلي جنبش عدم تعهد كه همان سياست خارجي مستقل است، احترام بگذارد.

..................پایان پیام/ 218