به گزارش خبرگزاری اهل بیت(ع) – ابنا – از ارومیه، آیت الله سید علی اکبر قریشی شامگاه سه شنبه در جلسه شورای اداری آذربایجان غربی که در محل سالن امام علی(ع) فرماندهی انتظامی استان برگزار شد، با اشاره به فرا رسیدن دهه کرامت اظهار داشت: این دهه فرصتی برای بهره گیری از آموزه های دینی و اعتقادی است.
وی افزود: کشور جمهوری اسلامی ایران در شرایط فعلی در شرایط خاصی قرار دارد چراکه تنها کشوری است که در برابر استکبار جهانی ایستاده و اجازه تعرض به امورات خود را به سایر ممالک نمی دهد.
قریشی ضمن تاکید بر لزوم شکرگزاری در برابر نعمت های الهی بیان داشت: مردم کشور به پاس خدمات دولت در سال های مختلف انقلاب اسلامی قدردان نظام و شکرگزار انقلاب اسلامی بوده و در تمام شرایط حامی این نظام هستند.
وی با اشاره به برخی ظرایف موجود در مدیریت گفت: مهم ترین اصلی که باید مدنظر مدیران به خصوص مسئولان دستگاه های دولتی باشد انجام صحیح نقل و انتقالات است که باید بیش از پیش به آن توجه شود.
نماینده مردم آذربایجان غربی در مجلس خبرگان رهبری مصلحت نظام اسلامی را مهم تر از هر چیز برای ادارات دانست و عنوان داشت: اگر مدیری در نقل و انتقالات خود مصلحت نظام و مردم را در نظر نگیرد نمی تواند آینده روشنی داشته باشد چراکه هر عمل در جهان بر پایه دستورات اسلامی و خدایی انجام می شود.
آیت الله قریشی گشاده رویی را شرط دیگر در مدیریت برشمرد و تصریح کرد: پیامبر اکرم(ص) به عنوان الگوی تمام مردم جهان زمانی که کسی دردی را به نزد ایشان می برد در صورت توانایی مشکل وی را حل و فصل می نمود و در غعیر این صورت راه حل آن مشکل را ارائه می داد تا مردم ناراضی به خانه بازنگردند؛ بنابراین مدیران و مسئولان دستگاه های مختلف باید در هر شرایطی گشاده رویی و گره گشایی از امورات مردم را فراموش نکنند.
وی اشاره ای به روایتی از امام صادق(ع) در خصوص مدیران کرد و ابراز داشت: در روایات امام صادق(ع) آمده که هرکس با وجود توانایی برای رفع مشکلات مردم از این کار سر باز زند در عاقبت به خاطر این عمل زشت مورد بازخواست قرار می گیرد.
نماینده خبرگان رهبری در پایان سخنان خود تاکید کرد: شرکت در نمازهای یومیه و دعوت از مردم برای شرکت در امور واجب و کارهای نیک از جمله وظایفی است که مدیران و مسئولان موظف به اجرای آن ها هستند تا نام نیک از خود بر جای گذارند.
خبرنگاران / داخلی/ فاطمه جعفر نژاد
.....................
پایان پیام/130