به گزارش خبرگزاری اهل‌بیت(ع) ـ ابنا ـ سايت اينترنتي النشره، در گزارشي خبري تحت عنوان "آيا جنگ از سوي نمايندگان تركيه و سوريه به درگيري مستقيم ارتش دو كشور منجر خواهد شد؟" به درگيري‌ها و ناآرامي‌هاي اخير در مرزهاي مشترك دو كشور پرداخته و چنين مي‌نويسد: "از آغاز بحران سوريه تاكنون، روابط اين كشور با تركيه نه تنها شاهد نوعي جنگ ميان نمايندگان‌شان يعني حزب كارگران كردستان تركيه (پ. ك. ك) و مخالفان مسلح سوري بوده است بلكه درگيري‌هايي كه در شهر حلب به وقوع پيوسته نيز تاكيدي است بر اين مطلب كه درگيري‌ها به دو كشور كشيده شده است. پس با اين وجود آيا مي‌توان چنين نتيجه گرفت كه اين امور به رويارويي مستقيم ارتش آنكارا و دمشق در آينده خواهد انجاميد يا خير؟
جنگ ميان نمايندگان تركيه و سوريه از مدت‌ها قبل
بر هيچ كس پوشيده نيست كه حوادث نظامي سوريه ديگر به درگيري‌هاي داخلي ميان مخالفان سوري و ارتش اين كشور منتهي نمي‌شود بلكه كاملا مشخص است عوامل منطقه‌اي و بين‌المللي نقش آشكاري را در اين حوادث ايفا مي‌كنند، عواملي كه مهمترين آنها عامل تركيه است. كشوري كه تا حدود زيادي از مخالفان سوريه استقبال و حمايت مي‌كند.
الياس فرحات، تحليلگر و كارشناس نظامي و سرهنگ بازنشسته معتقد است كه در حال حاضر نوعي جنگ ميان نمايندگان دو كشور يعني پ. ك. ك و گروه‌هاي مسلح سوري وجود دارد. جنگي كه در يك سوي آن حمايت دولت تركيه از مخالفان مسلح سوري و طرف ديگر حمايت نظام سوريه از حزب پ. ك. ك قرار دارد.
فرحات همچنين معتقد است كه حجم دخالت‌هاي تركيه در حوادث سوريه بيش از حجم حمايت‌هايي است كه نظام سوريه از پ. ك. ك مي‌كند.
محمد نور الدين، يكي ديگر از كارشناسان و تحليلگران در امور تركيه نيز تاكيد مي‌كند كه جنگ ميان نمايندگان دو كشور جنگي داغ است و حوادث اخير در مرزهاي دو كشور در حقيقت اولين تجاوز دو طرف به تماميت ارضي طرف ديگر نيست بلكه تاكنون حوادث مشابهي در گذشته رخ داده است كه طرف تركيه از آنها چيزي به زبان نياورده است.
نور الدين همچنين در گفتگويش با سايت اينترنتي النشره تاكيد كرد كه دولت سوريه به خاطر حمايت‌هاي وسيع دولت تركيه از گروه‌هاي مسلح سوري بر سياست چشم‌پوشي از فعاليت‌هاي پ. ك. ك تكيه دارد.
آيا جنگ مستقيم ميان دو كشور رخ خواهد داد؟
در اين زمينه نيز محمد نور الدين معتقد است كه واكنش‌هاي بين‌المللي در پي حوادث اخير در مرزهاي مشترك تركيه و سوريه حاكي از آن است كه اين درگيري‌ها به آرامي در حال تبديل شدن به رويارويي مستقيم ميان دو طرف است چرا كه بحران سوريه ديگر تنها به سوريه مربوط نمي‌شود بلكه كشورهاي خارجي را نيز درگير كرده است.
به عقيده نور الدين هرگونه تصميمي براي تغيير وضعيت در سوريه بايد توسط مقامات عالي رتبه يعني آمريكا از جانب تركيه و ايران، روسيه و چين از جانب سوريه صورت گيرد.
نورالدين معتقد است حوادثي كه اخيرا در مرزهاي دو كشور اتفاق افتاد يك مساله طبيعي است و ممكن است در آينده نيز تكرار شود اما اين امور از كنترل خارج نخواهد شد مگر زماني كه تصميمي درباره اين وضعيت گرفته شود.
در جبهه مقابل، الياس فرحات ضمن بررسي مساله و اوضاع از ديدگاه‌هاي مختلف معتقد است كه درگيري‌هاي نمايندگان دو طرف زنگ خطري است براي آغاز درگيري‌هاي مستقيم و لذا شتاب گروه‌هاي بين‌المللي براي آرام كردن اوضاع دليلي است براي اين كه اين گروه‌ها اين خطر را احساس كرده‌اند.
وي معتقد است اين مساله به حمايت‌هايي بازمي‌گردد كه دولت تركيه از گروه‌هاي مسلح سوري مي‌كند و مي‌گويد اگر دولت سوريه بتواند در دو ماه آينده در درگيري‌هاي شهر حلب پيروز شود يعني حمايت‌ها متوقف شده است و در صورتي كه نتواند در اين درگيري‌ها بر طرف ديگر غلبه كند اين بدان معناست كه درگيري مستقيم با تركيه در آينده اتفاق خواهد افتاد.
به عقيده فرحات اوضاع به قدري پيچيده است كه احتمال آغاز درگيري‌هاي مستقيم زياد است چرا كه در حال حاضر ناآرامي‌ها به بالاترين ميزان خود رسيده است.
فرحات در ادامه اعلام كرد كه تركيه به رغم آنكه امكانات نظامي بيشتري دارد اما احتمالا كسي كه حامل بيشترين خسارت‌ها را در پي اين درگيري باشد، دولت تركيه خواهد بود.
در نهايت بايد گفت كه بدون ترديد در آينده نزديك به ويژه پس از پايان انتخابات رياست جمهوري آمريكا، شاهد تحولات بسيار مهمي در خصوص سوريه خواهيم بود، اما سوالي كه پيش مي‌آيد اين است كه آيا در درگيري‌هاي اخير ميان تركيه و سوريه به رويارويي گسترده ميان دو طرف تبديل خواهد شد يا اينكه در نهايت امر اين درگيري‌ها حل و فصل خواهد شد؟"
..................پایان پیام/ 218