به گزارش خبرگزاری اهل‌بیت(ع) ـ ابنا ـ موسسه واشنگتن گزارش داد: ایران تهدیدهای اسراییل در تعیین خَطوط قرمز را جدی نگرفته است. پرسش مهم اینجاست که آیا بنیامین نتانیاهو نخست وزیر اسراییل زمانیکه در مجمع عمومی سازمان ملل متحد خط قرمز ترسیم می‌کرد به خوبی توجیه شده بود و از شرایط موجود آگاهی کامل داشت؟ خطوط قرمز دارای مزایا و معایبی هستند.
مزیت آن اینست که شما با تعیین این خط قرمز نوعی بازدارندگی ایجاد می‌کنید و از طریق آن می‌توانید مانع از پیشرفت و حرکت دشمن خود شوید. اما ایراد تعیین خط قرمز نیز اینست که شما به رقیب خود اجازه می‌دهید که تا آن نقطه پیشرفت کند و ابتکار تصمیم گیری را به دشمن خود می‌دهید، و اگر چنانچه رقیب شما از خطوط قرمز تعیین شده عبور کرد شما یا باید دشمن خود را متوقف کنید یا اینکه با خطر از بین رفتن سیاست بازدارندگی خود مواجه شوید.
برای به نتیجه رسیدن چنین سیاستی چندین شرط مهم و اساسی باید وجود داشته باشد. خطوط باید به یک چالش راهبردی واقعی اشاره داشته باشند؛ فردی که این خطوط را تعیین می‌کند باید از اراده و توان کافی برای ادامه سیاست‌های خود حتی به قیمت مواجه نظامی داشته باشد و سمت دیگر منازعه نیز باید به خوبی این شریط و فضا را درک کند و بر این باور رسیده باشد که در صورت عبور از این خطوط قرمزبا مواجه نظامی رو به رو خواهد شد. سایر بازیگران موثر در پرونده هسته‌ایران نیز باید به این درک و شناخت رسیده باشند.
البته به نظر می‌رسد که ایران چندان این تهدیدها را جدی نگرفته باشد. حتی اگر ایران نیز تهدیدهای نتانیاهو را جدی گرفته باشد، مشخص نیست که آیا اسراییل از توان کافی برای مهار ایران برخوردار باشد، به ویژه آنکه میان تل آویو و واشنگتن در خصوص تعیین خط قرمز با یکدیگر دچار اختلاف هستند.
علاوه بر این، اسراییل با اعلان رسمی و علنی این خطوط قرمز احتمال موفقیت آنها را تضعیف کرده است. ارائه درخواست صریح از باراک اوباما رییس جمهور آمریکا برای تعیین خط قرمز موجب واکنش شدید آمریکا و مخالفت با درخواست‌های اسراییل و در نهایت تشدید اختلافات شد. نوع رفتار تل آویو همچنین هیچگاه موجب پذیرش این خطوط قرمز از سوی ایران نخواهد شد.
خطوط قرمز مورد نظر نتانیاهو به غنی سازی بالای 20 درصد و غنی سازی 20 درصد اشاره دارد که از طریق آن می‌توان دست کم یک بمب اتمی ساخت. به نظر می‌رسد غنی سازی 20 و بالای درصدی موجب توانمندی ایران به دسترسی آسانتر به بمب حتی تحت نظارت آژانس بین‌المللی انرژی اتمی خواهد شد.
گره کور این معادله اینجاست که اگر چنانچه ایران تهدیدهای اسراییل را جدی بگیرد، بدون شک نسبت به عدم حمله اسراییل تا پیش از عبور از خطوط قرمز تعیین شده از سوی تل آویو احساس اطمینان خواهد داشت. ایران حتی می‌تواند سایر فعالیت‌های اتمی خود را گسترش دهد. ساخت سایت‌های اتمی جدید، تقویت سایت‌های اتمی خود در برابر حملات احتمالی، تولید نسل جدیدی از سانتریفیوژها، تولید سوخت پلوتونیوم و توسعه زیرساخت‌های تسلیحات هسته‌ای از مهمترین اقدامات ایران خواهد بود. و این دقیقا بر خلاف آن چیزی است که سران اسراییل به دنبال آن هستند و با تعیین خطوط قرمز درصدد مانع تحقق آن می‌باشند.
اگر چنانچه تحریم‌ها، تهدیدهای نظامی و یا سایرراههای دیپلماتیک نتواند برنامه هسته‌ای ایران را متوقف کند، اسراییل باز هم به همان سیاست‌های خود در اوایل بهار سال جاری باز خواهد گشت. اسراییل امیدوار است که در ماه‌های آینده بتواند با همکاری آمریکا به یک چارچوب مشترک برای تعیین خطوط قرمز دست پیدا کند.
.................پایان پیام/ 218