به گزارش خبرگزاری اهل‌بیت(ع) ـ ابنا ـ پایگاه خبری-تحلیلی «المانیتور» در گزارشی که در روزنامه ملت ترکیه به قلم «قدری گورسل» به چاپ رسیده، می‌نویسد: تا زمانی که سوریه دست به حمله نظامی مستقیم و روشنی نزده، ترکیه باید از اعزام ارتش به این کشور خودداری کند و به اقدامات تحریک‌آمیز توجهی نکند. هیچ اجباری برای دخالت ترکیه در امور داخلی همسایه جنوبیش یا مشارکت در چنین دخالتی وجود ندارد اما دستکم 10 دلیل وجود دارد که چرا سربازان ترک باید از این درگیری دور بمانند.
در حال حاضر هیچ پایتختی در جهان نمی‌تواند به راهبردی برای ورود به سوریه دست یابد، چه رسد به خروج از آن. هیچ دولتی طرح محسوس یا منطقی برای سوریه ندارد. یک گروه مخالف منسجم و سازمان‌دهی‌شده که بتواند اعتماد منطقه‌ای و جهانی را جلب کند، هنوز تشکیل نشده است. اعزام سرباز به سوریه بدون وجود راهبرد خروج از این کشور و ایجاد منطقه پرواز ممنوع که تنها منجر به حفاظت از سنی‌ها از قتل‌عام می‌شود، منتج به چیزی مگر «»لبنانی کردن«» این کشور نخواهد شد که همان تقسیم مذهبی، فرقه‌ای و قومی است. علاوه بر این هیچ کس نمی‌داند که مرز منطقه پرواز ممنوعه را چگونه تعیین کند.
ارتش ترکیه به اندازه کافی مجهز نیست
تسلیحات و تجهیزات نیروهای مسلح ترکیه فاقد کمیت و کیفیت لازم برای انجام چنین دخالت نامتقارنی که منجر به کمترین آسیب‌ها به غیرنظامیان شود، هستند. همچنین منابع انرژی ترکیه به متحدان راهبردی سوریه یعنی روسیه و ایران وابستگی دارند. چه کسی می‌تواند تضمین کند که در صورت دخالت نظامی ترکیه در سوریه، منابع گاز طبیعی به عنوان سلاحی علیه این کشور بکار گرفته نمی‌شود؟
مسئله کردها پاشنه آشیل ترکیه است
مسئله کردها پاشنه آشیل ترکیه و زخم باز ترکیه است. ما گزارشات مستندی شنیده‌ایم که رژیم بعث در پاسخ به حمایت ترکیه از مخالفان به طور مخفیانه کمک‌هایی را به حزب کارگران کردستان ارائه می‌کند. اعزام نیرو به سوریه ممکن است آنکارا را با خطر جهانی کردن مسئله کردها مواجه کند. همچنین جنگ نیاز به پول دارد. چنین جنگی ضربه‌ای سنگین به بودجه ترکیه خواهد بود. مداخله نظامی در بهار به معنای خاتمه فصل گردشگری پیش از آغاز آن است. فراموش نکنید که حزب کارگران کردستان نیز صنعت گردشگری ترکیه را تهدید می‌کند.
افکار عمومی ترکیه موضعی واحد در برابر جنگ ندارد
نخبگان سیاسی حاکم ترکیه را دچار دوگانگی کرده‌اند. ممکن نیست افکار عمومی که بین کرد و ترک، سکولار و اسلام‌گرا و علوی و سنی تقسیم شده‌اند، موضعی واحد و حمایتی در برابر جنگ از خود نشان دهد. در بهار سال آینده احتمال حمله اسرائیل علیه تاسیسات هسته‌ای ایران بیشتر می‌شود. اگر چنین اتفاقی با دخالت نظامی ترکیه در سوریه همراه شود، تصویر ترکیه/اسرائیل علیه ایران/سوریه احتمالا وجهه ضد اسرائیلی حزب حاکم عدالت و توسعه را خدشه‌دار خواهد کرد. ترکیه اعلام کرده است که همه گزینه‌ها برای سوریه روی میز است و اینکه دخالت منطقه‌ای را منطقی‌تر می‌داند. ترکیه نیز عضو منطقه است اما عرب نیست. حتی اگر هدف نجات برادران سنی باشد، پایتخت‌های سنی منطقه به ورود ترکیه عثمانی به سوریه عرب واکنشی منفی نشان می‌دهند و این مسئله از آنکارا وجهه‌ای نوعثمانی در منطقه می‌سازد.
...................پایان پیام/ 218