گسترش تشیع علوی بوسیله فتح قلوب است

به گزارش خبرگزاری اهل‎بیت(ع) ـ ابنا ـ «دکتر صادق آیینه وند» استاد دانشگاه تربیت مدرس امروز ـ چهارشنبه 17 آبان‏ماه ـ در اختتامیه همایش "ژئوپلتیک شیعه" که به همت مجمع جهانی اهل‏بیت(ع) و نهادهای علمی دیگر، در تالار همایشهای دانشکده تربیت بدنی دانشگاه تهران برگزار شد، گفت: اسلام از دو طریق فتوحات و گفتگو توسعه و گسترش پیدا کرد.وی افزود: نوع اول اسلامی که  از طریق محبت اهل بیت(ع) از حجاز به کوفه و یمن و از طریق یمن و کوفه به ایران، خراسان طبرستان دیلم و جنوب شرق آسیا رسید نوع دوم اسلامی است که اسلام نجدی نامیده می شود که بوسیله شمشیر از طریق مدینه عراق و شام تا دریای مدیترانه و شمال آفریقا رفت.استاد دانشگاه تربیت مدرس با بیان اینکه اسلام علوی، حرکت یک فکر بود، علاقه ای که به اهل بیت(ع) پیدا شد و در میان مردم گسترش پیدا کرد، افزود: خط دیگر محوری است که به آن خط نجدی گفته می شود و با شمشیر و جهاد توسعه یافته است.آیینه وند تصریح کرد: منظور از طرح این مبحث، نقض مسیر فتح و جهاد در توسعه اسلام نیست، بلکه تمرکز و توجیهی است که باید نسبت به مسیر دیگر یعنی اسلام علوی داشت اسلام علوی بخشی است که از طریق تشیع، اهل بیت(ع)، علما، فرهنگیان و تاجران گسترش یافته و به عبارتی فتح قلوب نامیده می شود. اسلام دیگر، یعنی اسلام نجدی که توسط جهاد و شمشیر گسترش یافت و دارالکفر را به دارالاسلام تبدیل کرد.وی با اشاره به دو ویژگی اعرابی و عربی توضیح داد: حدود 12 آیه در سوره بقره، توبه و مائده وجود دارد که از اعرابی یاد می کند. اعراب بدوی اهل قبیله هستند که با خشونت و رفتارهای خشن ساختار قبیله ای را حفظ کرده اند. سخت بودن دل، علاقه نداشتن به فرهنگ و تابع دین و قانون نبودن از ویژگی های این دسته به شمار می رود.استاد دانشگاه تربیت مدرس در مقابل واژه اعرابی به کلمه عربی اشاره کرد و گفت: عربی به معنای فردی است که قانون پذیر متمدن و اجتماعی است و رفتار خشونت آمیز بدوی را ندارد، زیرا پیام های دین را می پذیرد.وی با بیان اینکه دو هجرت تنزیلی و تعویلی وجود دارد، ادامه داد: هجرت تنزیلی در مدینه وجود داشت و هجرت تعویلی یعنی امیر المومنین(ع) را به کوفه انتقال داد زیرا اعرابی های حجاز نمی توانستند با آن حکومت هماهنگ باشند. این یک مسیر ژئوپلیتیکی، جغرافیایی و ژئواستراتژیکی است که متخصصان می توانند روی آن مطالعه کنند.آیینه وند گفت: ما دو نوع فتح داریم فتح تغلبی و فتح قلوب، در فتح تغلبی فتح بوسیله شمشیر و چیرگی است ولی در فتح قلوب فتح دلها بوسیله معارف اهل بیت(ع) است که در نهایت شخص فانی اهل بیت(ع) می شود.وی هجرت را همراه با جهاد دانست و گفت: یک مجاهد باید مهاجر نیز باشد. اینکه گفته شده بعد از فتح مکه دیگر هجرتی وجود ندارد از همین معنا ناشی می شود. در عصر پیامبر(ص) کسانی که مهاجر، مصلح و انقلابی بودند، باید با رهبران حرکت و جهاد می کردند. اما پس از طی این مرحله دیگر نیت و بصیرت است که اهمیت می یابد.استاد دانشگاه تربیت مدرس با توصیه به شناسایی چهار اصطلاح هجرت، جهاد، نیت و بصیرت در تاریخ اسلام ادامه داد: این چهار مورد در اسلام عربی و فتح قلوب کاملا مشاهده می شود و در حال حاضر باید نقشه جدیدی برای شیعه در جهان داشته باشیم.آیینه وند در پایان به بیان گستره جغرافیایی تشیع پرداخت و اظهار کرد: حوزه جغرافیایی بستر تشیع در بیان مورخین اعراب، شام، مصر، آندلوس، خوارزم، خراسان، طبرستان، رویان، جبال و ... بوده است. اینها مناطق استراتژیک تشیع هستند که شیعه از آنجا رشد یافته است......................پایان پیام/ 167