به گزارش خبرگزاری اهل‌بیت(ع) ـ ابنا ـ «حجت‌الاسلام علیرضا پناهیان» در دهه اول محرم با حضور در هیئت دانشجویان دانشگاه امام صادق(ع) به موضوع «رازهای عاشورا؛ راه سلوک، رمز ظهور» پرداخت که به طور اجمالی در ادامه می‌آید:
با اولویت‌ترین مفاهیم در دوران انقلاب، دفاع مقدس و پس از آن چه بود؟
اینکه انسان در هر زمانی متوجه اولویت‌های آن زمانه شود، (هم اولویت‌های فردی و هم اجتماعی) بسیار اهمیت دارد. مثلاً در دوران انقلاب خوب بود به مفهوم ایمان و ارزش و جایگاه آن توجه می‌کردیم، یک امتیاز برجسته شهید مطهری این بود که این اولویت را به خوبی درک کرده بود و در دوران انقلاب توجه ما را به موضوع ایمان و ارزش آن در کنار علم جلب کرد، آن هم در آن جهانِ علم‌زده‌ای که ایمان را خرافات می‌پنداشتند.
همچنین در دوران دفاع مقدس اولویت در این بود که ما به مفهوم جهاد و شهادت توجه می‌کردیم، چون مسأله روز ما بود و نیازهای حیاتی جامعه دینی با این دو مفهوم برجسته برآورده می‌شد.
بعد از دوران دفاع مقدس، (حدود 18 سال پیش) در جمع بچه مذهبی‌های انقلابی، توجه‌ها به امام زمان(عج) معطوف شد، دعای ندبه‌ها رونق پیدا کردند و بحث از جامعه مهدوی آغاز شد، در حالی که بعضی‌ها می‌خواستند «جامعه مدنی» را به عنوان یک آرمان به جامعه ما تحمیل کنند، توجه به جامعه مهدوی در آن مقطع زمانی جامعه ما را از سقوط کردن در یک مرحله نجات داد، مردم یک آینده‌ای در پیش روی خود دیدند که این آینده مردم را به دین امیدوار کرد و آنها را به سوی قله‌های پیش‌ِ رو حرکت داد.
امروز موضوع اباعبدالله(ع) به شکل ویژه‌ای دارد مورد هجمه دشمن قرار می‌گیرد
گاهی اوقات به خاطر هجمه‌های خاصی که به یک مفهوم دینی می‌شود، خود به خود آن مفهوم اولویت پیدا می‌کند و دفاع و پرداختن به آن مفهوم در اولویت قرار می‌گیرد تا یک وقت تحت تأثیر این هجمه‌ها صدمه‌ای به این مفهوم وارد نشود، اما اینکه می‌گوییم امروز موضوع اباعبدالله(ع) را باید در اولویت قرار دهیم، به دلیل این نیست که امروزه هجمه خاصی نسبت به موضوع اباعبدالله(ع) وجود دارد؛ اگرچه هجمه‌هایی نیز وجود دارد.
اخیراً در فضای بین‌الملل و در رسانه‌ها کارهایی صورت می‌گیرد که بی‌سابقه است. چرا امروز خیلی از جریان‌ها در جهان به یادِ این افتاده‌اند که باید به عزاداری‌ها لطمه بزنند و باید آن را خرافات تلقی کرد؟! هم جریان دست‌ساز انگلیس‌ها در جهان اسلام، یعنی جریان وهابیت، هجمه ویژه‌ای روی موضوع عاشورا و کربلا انجام می‌دهد و هم جریان‌های دیگر ضد دین و ضدانقلاب دارند به این موضوع می‌پردازند.
در عین حال، صرف هجمه‌های آنها به یک موضوع دلیل بر این نمی‌شود که آن موضوع، راهبردی و استراتژیک است، منتها موضوع اباعبدالله(ع) هم به شکل ویژه‌ای دارد مورد هجمه دشمن قرار می‌گیرد و هم به دلایل مهم و متنوع دیگری باید به این موضوع پرداخت، یکی از آن دلایل این است که محور قیام امام زمان(ع)، انتقام خون اباعبدالله الحسین(ع) است.
چرا امام زمان(عج) خودش را به اباعبدالله الحسین(ع) معرفی می‌کند؟
چرا امام زمان(عج) خودش را به اباعبدالله الحسین(ع) معرفی می‌کند؟ (حضرت در آغاز قیام خود، در کنار خانه کعبه بین رکن و مقام می‌ایستد و ندا می‌دهد: «ای اهل عالم! همانا جدّ من حسین(ع) را با لب عطشان به شهادت رساندند؛ إذا ظهر القائم(ع) قام بین الرکن و المقام و ینادی بنداءات خمسة: الأول: ألا یا أهل العالم أنا الإمام القائم، الثانی: ألا یا أهل العالم أنا الصمصام المنتقم، الثالث: ألا یا أهل العالم إن جدّی الحسین قتلوه عطشان...؛ الزام الناصب/جلد2/صفحه233) چرا بیرق‌های اصحاب حضرت باید پرچم‌های سیاه عزاداری اباعبدالله(ع) باشد؟ چرا باید شعارشان «یا لثارات الحسین(ع)» باشد؟(امالی صدوق صفحه130) آیا سینه‌زنان و عزاداران اباعبدالله(ع) یاران امام زمان(عج) هستند؟ آیا آخرین قیام و قیام موعود، قیام عزاداران اباعبدالله(ع) است؟
چرا امروزه توجهات به صورت ویژه‌ای به کربلا معطوف شده است؟
چرا امروزه توجهات به صورت ویژه‌ای به کربلا معطوف شده است و هر سال میلیون‌ها نفر متوجه کربلای معلای اباعبدالله(ع) می‌شوند؟ این تحول به چه دلیلی پدید آمده است؟ جهان مسیحیت که بعد از مؤمنان مخلص، سریع‌ترین و بیشترین گروهی هستند که به حکومت امام زمان(عج) خواهند پیوست، چرا در فرهنگ خودشان این‌قدر با موضوع اباعبدالله الحسین(ع) قرابت دارند؟ به یک مسیحی مؤمن و معتقد، وقتی درباره امام حسین(ع) مختصری توضیح دهید، منزل به منزل یاد آموزه‌های مسیحی خودش می‌افتد و قلبش را به موضوع اباعبدالله(ع) گرم می‌بیند و ما نمونه‌های زیادی از این افراد دیده یا شنیده‌ایم، بنده با برخی از این افراد مواجه شده‌ام که نوحه‌های فارسیِ ما را گوش می‌کردند و با اینکه غیر از کلمه «حسین» چیزی متوجه نمی‌شدند، از آن لذت می‌بردند.
اهل عالم به بن‌بست رسیده‌اند و راه نجات، حسین(ع) است
امروز که بن‌بست‌ها خودشان را نشان داده‌اند و اهل عالم دنبال راه جدیدی برای نجات هستند، این راه جدید باید با حسین(ع) به اهل عالم معرفی شود، امروز نوبت امام حسین(ع) و نوبت بازگشت به اباعبدالله(ع) است، مردم جهان راه نجات می‌خواهند و راه نجات هم حسین(ع) است، «إِنَّ الْحُسَیْنَ بْنَ عَلِیٍّ فِی السَّمَاءِ أَکْبَرُ مِنْهُ فِی الْأَرْضِ وَ إِنَّهُ لَمَکْتُوبٌ عَنْ یَمِینِ عَرْشِ اللَّهِ مِصْبَاحُ هُدًى وَ سَفِینَةُ نَجَاة» (عیون اخبار الرضا/جلد1/صفحه60)
...............پایان پیام/ 218