به گزارش خبرگزاری اهل‌بیت(ع) ـ ابنا ـ نیویورک‌تایمز نوشت: برای سال‌ها، ایالات متحده و متحدینش در خاورمیانه با آنچه «هلال شیعی» خوانده می‌شد، به عنوان ائتلافی تحت پشتیبانی ایران و متشکل از بازیگرانی که با اسرائیل سخت دشمنی داشتند، در چالش بوده‌اند.
بنابراین گزارش، اما قیام‌ها، جنگ‌ها و شرایط اقتصادی شرایط منطقه را عوض کرد و راه را برای ظهور محوری دیگر گشود که توسط یک ائتلاف سنی‌مذهب با عضویت ترکیه، قطر و مصر هدایت می‌شود.
نیویورک‌تایمز مدعی است که سه کشور اخیر در جریان جنگ 8 روزه غزه تلاش زیادی را برای حمایت از حماس به عمل آورده‌اند و با وعده کمک سنگین مالی و دیپلماتیک، حماس را از محور ایران – سوریه – حزب‌الله دور کرده‌اند.
این روزنامه آمریکایی در ادامه ادعاهای خود نوشته است که این فرصتی برای ایالات متحده و اسرائیل در راستای انزوای ایران و محدود کردن دسترسی این کشور به جهان عرب و دشوار ساختن تجهیز متحدینش در مرز اسرائیل خواهد بود.
این روزنامه آمریکایی از سوی دیگر به واشنگتن هشدار داده است که رهبران سنی هرچند به همکاری با واشنگتن تمایل دارند اما در حال توسعه نوعی ایدئولوژی بنیادگرایانه مذهبی هستند که در منطقه روحیه ضدغربی به‌وجود آورده است.
گزارش فوق مدعی است حماس که موشک‌های به‌کار گرفته شده در جنگ 8 روزه را از ایران دریافت کرده است، زمستان گذشته با حمایت از مخالفان دولت سوریه، روابط خود با ایران را کاهش داد و پائیز امسال نیز روابط خود با ترکیه، قطر و مصر را توسعه بخشیده است.
«رابرت مالی»، مدیر برنامه خاورمیانه گروه بین‌المللی بحران بر این باور است که اردوگاه این سه کشور از نظر سیاسی، دیپلماتیک و مادی می‌تواند کمک‌های بیشتری را در اختیار حماس قرار دهد. تمایل این کشورها به اخوان‌المسلمین بیش از ایران است.
گزارش جهت‌دار و تفرقه‌افکنانه نیویورک‌تایمز در ادامه مدعی است که بیداری اسلامی ائتلاف‌های منطقه را در ضمن سرنگون کردن برخی دولت‌های منطقه تغییر داده است و مدعی شده است که ایران در آتش‌بس بین غزه و اسرائیل منفعتی نداشت حال آنکه قطر، ترکیه و مصر منافعی در این امر داشتند.
بر اساس گزارش فوق، درگیری در سوریه در این دوئل، نقش تعیین‌کننده‌ای دارد و برنده آن یک گذرگاه راهبردی را به‌دست خواهد آورد.
نویسنده مقاله با قلم‌فرسایی بسیار سعی دارد اثبات کند که در آینده و بالاخص با سرنگونی حکومت سوریه، ایران تضعیف می‌شود اما هشدار می‌دهد منطقه‌ای که شکل می‌گیرد، دارای نوعی محافظه‌کاری مذهبی است که کمتر به ایالات متحده چشم خواهد دوخت.
اسلام‌گرایان در مصر، لیبی و تونس قدرت یافته‌اند و در همین شرایط شورشیان سوریه نیز توسط کسانی رهبری می‌شوند که در اتحاد با القاعده هستند. قطر هم که میزبان یک پایگاه بزرگ نیروهای آمریکایی است، به چنین نیروهایی کمک می‌کند.
در مصر، محمد مرسی تنها زمانی از عضویت اخوان‌المسلمین کناره‌گیری کرد که به ریاست کشور برگزیده شد اما همچنان با اخوان‌المسلمین در ارتباط نزدیک است. ترکیه به عنوان مدلی برای بسیاری از اسلام‌گرایان سنی، دارای روابط قوی با واشنگتن است اما اقتدار ژنرال‌هایی را که مدت‌ها متحد آمریکا بوده‌اند، کاهش داده است.
این گزارش که خلاصه‌ای از آن در اختیار مخاطبان گرامی قرار می‌گیرد، حاکی است که محور سنی برآمده در خاورمیانه نه‌تنها برای شیعیان بلکه آن دسته رهبران قدیمی منطقه را که با آمریکا رابطه داشتند، نامناسب است. یکی از این رهبران که در این گزارش مثال زده شده است، «محمود عباس»، رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین است. وی در تلاش است تا قطعنامه‌ای را در مجمع عمومی سازمان ملل برای عضویت فلسطین در این سازمان به شکل عضو ناظر تصویب کند اما این اقدام در مواجهه با تحولات منطقه، بسیار کوچک و بسیار دیر است.
این گزارش در بخش پایانی خود اشاره‌ای هم به شیوه حکومت محمد مرسی در مصر داشته است. مرسی از منظر نویسنده، روش مبارک را در مصر تغییر چندانی نداده، هرچند که تن صدایش تغییر یافته است.
این گزارش نیویورک‌تایمز به‌وضوح از آن حکایت دارد که ایالات متحده به‌دنبال سوءاستفاده از فضای ایجاد شده پس از بیداری اسلامی برای افزیش تنش بین شیعیان و سنی‌های منطقه و ایجاد متحدین جدیدی برای خود از بین اهل سنت است. به این ترتیب، حربه اختلافات مذهبی و دامن زدن به آن، کاملا به نفع ایالات متحده انگاشته می‌شود.
این در حالی است که ایران برای سال‌های متمادی در حالی از حماس در مقابله با رژیم صهیونیستی حمایت کرده است که این گروه یک گروه سنی‌مذهب است. طبعا اگر ایران به چنین دیدگاه تفرقه‌آمیزی معتقد بود، نباید خود را به آرمان فلسطین سنی‌مذهب متعهد می‌کرد.
جمهوری اسلامی از آغاز تاسیس خود بر وحدت مسلمین تاکید کرده و اقدامات اختلاف‌افکنانه برخی گروه‌ها را محکوم کرده است.
...............پایان پیام/ 218