به گزارش خبرگزاری اهل‌بیت(ع) ـ ابنا ـ مجمع عمومی سازمان ملل متحد در روزی که سالروز صدور مصوبه 181 سازمان ملل مبنی بر «تقسیم فلسطین میان یهودیان و عرب‌ها» در راستای اجرای عملی توافق بالفور بود، با اکثریت آراء خود به طرحی رأی داد که بر اساس آن فلسطینی‌ها یک پله جایگاه خود را در جامعه جهانی و سازمان ملل متحد ارتقا دادند، این مرحله گر چه یک پیروزی سیاسی برای گروه های فلسطینی بعد از پیروزی نظامی آنها در جنگ غزه به شمار می‌رود، اما از برخی نقطه نظرها قابل ملاحظه است.
تشکیلات خودگردان فلسطین سال گذشته نیز از شورای امنیت سازمان ملل درخواست عضویت کامل کرده بود، اما این طرح با وتوی آمریکا ناکام گذاشته شد. به این ترتیب فلسطین وقتی راه شورای امنیت را بسته دید، از طریق مجمع عمومی وارد عمل شد که در آن آمریکا حق وتو ندارد.
به این ترتیب گرچه سقف مطالبات فلسطینی‌ها در دوره جدید درخواست‌ها کاهش پیدا کرد، اما از سویی دیگر شرایطی منطقه‌ای و بین‌المللی ایجاد شد تا زمینه را برای تصویب درخواست فوق در سازمان ملل مهیا کرد. یکی از این عوامل، پیروزی مقاومت فلسطین در تقابل با تجاوز اخیر صهیونیست‌ها به غزه بود، صهیونیست‌ها که از دو هفته پیش حملات تجاوز طلبانه خود به نوار غزه را در قالب عملیات «ستون ابرها» برنامه‌ریزی کرده بودند، بر اساس یکی از هدف‌های خود سعی داشتند تا مانع از تصویب درخواست فلسطینی‌ها در سازمان ملل باشند، اما این سناریو وارونه شد و با تقویت وزنه فلسطین در عرصه استراتژیک منطقه، پیروزی نظامی گروه‌های مقاومت و جنایات صهیونیست‌ها علیه شهروندان و زنان و کودکان بی دفاع، زمینه را برای تایید بیشتر این طرح از سوی کشورهای جهان فراهم کرد.
عامل دیگری که باعث تصویب این طرح در سازمان ملل شد، نگرانی غرب از همگرایی بود که بعد از جنگ غزه میان گروه‌های مقاومت فلسطینی و تشکیلات خودگردان به وجود می‌آید، به این ترتیب غرب سعی کرد تا با دادن یک امتیاز به محمود عباس در پیگیری مسالمت‌آمیز آرمان فلسطین از سویی دست به تضعیف محور مقاومت بعد از پیروزی چشمگیرش در غزه بزند و از سوی دیگر سعی کند عباس را به این دستاورد فریفته و او را از همراهی و همدلی با مقاومت در پی این پیروزی بازدارد، غرب با این ترفند سعی دارد تا بار دیگر سراب پیشبرد مذاکرات سازش را به محمود عباس القاء کند تا شاید بتواند به این ترتیب دستاورد مقاومت را کم رنگ جلوه داده و او را از همگرایی با محور مقاومت بازدارد.
برخی کارشناسان مسایل راهبردی منطقه پیش‌بینی می‌کنند که دادن امتیاز فوق به محمود عباس که با رأی مثبت برخی حامیان صهیونیست‌ها از جمله آلمان و رأی ممتنع بسیاری دیگر از آنها همراه شده، برای پیشبرد طرح خطرناکی است که بر اساس آن قرار است با تجزیه کامل بخش‌های عرب نشین فلسطین و انضمام آنها به کشورهای همسایه زمینه برای تشکیل دولت یهودی در سرزمین‌های اشغالی فراهم شود، بر اساس این طرح صهیونیست‌ها به دنبال آن هستند که کرانه باختری را به اردن و نوار غزه را به مصر واگذار کنند، این موضوع از سویی می‌تواند موشک پراکنی‌های مقاومت به سرزمین‌های اشغالی را که صهیونیست‌ها با دو جنگ قادر به توقف آن نشدند، متوقف کرده و از سوی دیگر موضوع اسکان آوارگان را به نفع اسرائیلی‌ها به پایان برساند. آغاز درگیری‌ها در اردن و حمایت برخی گروه‌های غربی و آمریکایی از مخالفان اردن و همچنین شوراندن برخی گروه‌های غرب‌گرا در مصر نیز در راستای افزایش فشار بر این کشورها برای پذیرش طرح فوق است. این همان طرحی است که سیگنال‌های آن را در دیدارهای خصوصی شاه اردن نیز می توان مشاهده کرد، شاه اردن در جریان ضیافت ناهار خصوصی در کرک، یکی از حاضران درباره امکان بازگرداندن کرانه باختری به اردن سؤال کرد که پادشاه اردن در پاسخ گفت: این سؤال را به دکتر عبدالسلام مجالی ارجاع می‌دهم که در رام‌الله با چند شخصیت فلسطینی از جمله منیب مصری تاجر معروف فلسطینی و برخی مسئولان اسرائیلی دیدار کرده و در این دیدار، بحث بازگرداندن کرانه باختری به اردن از طریق یک کنفدرال اردنی – فلسطینی مطرح شده است.
به این ترتیب به نظر می‌رسد با طرح یک سناریوی خیمه شب بازی جهانی و ارتقاء نسبی جایگاه تشکیلات خودگردان فلسطین که تفاوت زیادی در معادلات منطقه‌ای ندارد، اهداف منطقه‌ای بلندی از سوی طراحان این سناریو در راستای دشمنی با محور مقاومت مدنظر قرار گرفته و معادلات تو در تویی در ورای این طرح مورد توجه طراحان این سناریوی منطقه‌ای بوده است.
...............پایان پیام/ 218