خبرگزاری اهل‌بیت(ع) - ابنا

سه‌شنبه ۹ مرداد ۱۴۰۳
۱۵:۲۲
در حال بارگذاری؛ صبور باشید
یکشنبه
۱۲ آذر
۱۳۹۱
۲۰:۳۰:۰۰
منبع:
ایسنا
کد خبر:
369293

زندانیان الجزایری در تونس لب‌هایشان را با نخ دوختند!

حدود 10 الجزایری در زندان "برج العامری" در تونس در اعتراض به بی‌توجهی مسوولان الجزایری و تونسی به وضعیت‌شان لب‌های خود را با نخ دوختند.

آآ

به گزارش خبرگزاری اهل‏بیت(ع) ـ ابنا ـ روزنامه الشروق چاپ مصر نوشت که  10 الجزایری در زندان "برج العامری" در تونس دست به اعتصاب غذا زده و شرایط جسمانی برخی از آنها نامساعد است و نگرانی‌هایی نسبت به وخیم‌تر شدن اوضاع آنها وجود دارد.

زندانیان حضور حمادی الجبالی، نخست وزیر تونس در الجزایر را غنیمت شمردند تا صداهایشان را به گوش مسوولان عالی رتبه این کشور برای مذاکره با همتایان تونسی و آزادی آنها برسانند و الجزایر نیز همانند برخی از کشورها از جمله لیبی با مسوولان تونسی برای آزادی زندانیان‌شان تماس برقرار کند.

خانواده‌های زندانیان در مصاحبه با روزنامه الشروق اظهار کردند: در حالی که اوضاع فرزندانشان پیچیده‌تر می‌شود، وزارت خارجه در مقابل پرونده آنها دست به کاری نمی‌زند.

اعتراض این زندانیان بعد از نادیده گرفتن خواسته‌های‌شان مبنی بر بررسی مسائل آنها صورت گرفت.

منابع مطبوعاتی گزارش دادند بعد از این که سفارتخانه و کنسولگری الجزایر بررسی اوضاع آنها در زندان مذکور را به تاخیر انداختند، زندانیان الجزایری گزینه اعتصاب غذا را انتخاب کردند و لب‌های خود را با نخ دوختند. در حالی که اطلاعاتی در خصوص اتهامات صادره علیه زندانیان الجزایری یا مدت زمان بازداشت آنها در زندان "برج العامری" منتشر نشده است، زندانیان نارضایتی خود را نسبت به نادیده گرفتن و به حاشیه راندنشان اعلام کردند.

روزنامه مذکور نوشت: اعضای سفارتخانه تنها به اقدامات اداری در خصوص آنها بسنده کرده و به ملاقات آنها در زندان نرفتند و این مساله باعث شد تا آنها از عبدالعزیز بوتفلیقة، رئیس جمهوری الجزایر کمک بخواهند.

پیشتر وزیر دادگستری تونس با نماینده خانواده‌های زندانیان دیدار کرد و به آنها وعده‌ داد که تحقیقات در خصوص این افراد را به جریان می‌اندازد.

منصف المرزوقی، رئیس جمهور موقت تونس در جریان سفرش به الجزایر متعهد شد تا تمام زندانیان مراکشی را که دستانشان به خون کسی آلوده نشده، عفو کند اما این اقدام شامل زندانیان مذکور نشده است.

................
پایان پیام/ 218