به گزارش خبرگزاری اهل‌بیت(ع) ـ ابنا ـ به تازگی کشور انگلیس سندی "بسیار محرمانه‌ای" را افشا کرده است که در آن اظهار شده است که این کشور بر درآمدهای حج در زمانی که آفتاب در امپراتوری انگلیس غروب نمی‌کرد، تسلط و اشراف کامل و این درآمدها را در اختیار داشت.
نکته مهم اینجاست که این سند تاکید میکند که "عبد العزيز آل سعود" بنیانگذار پادشاهی عربستان سعودی بر بخشی از این درآمدها دست می‌یافت، با اینکه در آن زمان هیچ تسلط و اشرافی بر منطقه حجاز نداشت و او چهار سال بعد از تاریخ انتشار این وثیقه که مربوط به سال 1920 میلادی است، حجاز را تصرف کرد و بر آن مسلط شد، یعنی در سال 1924 میلادی.
این وثیقه که دارای شماره (NA-CAB 244/110/40) است، اظهار میکند که حجاجی که راهی عربستان سعودی شده بودند، بیش از 100 هزار نفر را شامل می‌شدند که اکثر آنها از کشور هند برای ادای مناسک حج راهی سرزمین حجاز شده بودند.
همچنین بخشی از درآمدهای حج را دفتر هند شرقی وابسته به امپراتوری انگلیس به آل سعود پرداخت می‌کرد که بنابر اظهار این وثیقه ماهیانه 75 هزار روپیه هندی را دربرمی‌گرفت.
این درحالی است که این سند تأکید میکند که یکی از مسئولان انگلیس به این پرداخت‌ها اعتراض داشت.
همچنین سند دیگری که با دولت انگلیس در ارتباط است، اظهار میکند که این کشور مواجب سالیانه‌ای را به حکام عرب می‌داد تا به اصطلاح رعیت‌های "تندرو" و "افراطی" خود را کنترل کنند و این رعیت‌ها به نظامیان انگلیسی که در آن زمان در منطقه علیه ملل عربی از جمله فلسطین در حال جنگ بودند، حمله نکنند.
بنابر اظهار این وثیقه مواجب «ابن سعود» از جمله موضوعات مورد بحث و جنجال برانگیز بین دولتمردان انگلیسی بود، به گونه‌ای که در این سند یکی از مناقشه‌های این سیاستمداران انگلیسی درباره این موضوع آمده و ذکر شده است که "سر پرسی کوکس" پیشنهاد افزایش حقوق ابن سعود را به سالیانه 120 هزار پوند انگلیسی داده بود که با مخالفت «وینستون چرچیل" مواجه شد و چرچیل پیشنهاد یک‌صد هزار پوند و تقسیم پرداخت آن به صورت ماهیانه را داده بود.
در این بین "لرد کرزن" از این پیشنهادات به شدت عصبانی شده و اظهار میکند که چرا باید به این بیانگرد حقوقی برابر با یک شاهزاده افغانی داده شود!
وی در ادامه می‌افزاید: دولت انگلیس باید بداند که ارزش واقعی این حکام عرب چقدر است و سپس به آنها این مبالغ کلان را پرداخت کند.
اما درباره مواجب "شریف حسین بن علی" برسر ملبغ سالیانه 180 هزار پوند انگلیسی غیر از مخارج دیگر توافق شد و حاکمان کم اهمیت‌تر عرب نزد انگلیس مانند شاهزاده "محمد علي الأدريسي"، حاكم عسير و حاکم يمن "يحيى حميدالدين" ماهیانه 200 پوند به آنها پرداخت می‌شد.
این سند همچنین از مناقشه‌ای سخن می‌گوید که بین سیاستمداران انگلیسی درباره اشغال رسمی شرق اردن در صورت شکست و ناکامی شاهزاده "عبدالله بن الحسين" در جریان بوده است.
همچنین در سند توصیه نماینده انگلیس در فلسطین نیز آمده است که خواستار ارائه پنج هزار پوند انگلیسی به شاهزاده "عبد الله بن الحسين" و افزایش آن به مرور زمان و بر حسب نیازهای او شده است.
................پایان پیام/ 218