به گزارش خبرگزاری اهل‌بیت(ع) ـ ابنا ـ کیفیت رابطه خدا، انسان و جهان مهمترین مسأله‌ای است که همه جهان بینی‌های معتقد به خدا با آن مواجه و در صدد تبیین آن بوده‌اند. تفاوت عمده این جهان بینی‌ها مربوط به نقش و تأثیری است که برای سه عامل فوق (خداـ انسان ـ جهان) در نظام هستی قائلند. بعضی از این جهان بینی‌ها خدا محور، برخی انسان محور و بعضی نیز معتقد به تقسیم عادلانه قدرت بین سه عامل فوقند. در تفکر اسلامی، در زمینه خدا محوری، دو گرایش عمده وجود دارد. دو گرایشی که از این سه عامل، همه سهم را به خدا می‌دهند. این دو عبارتند از «اشعریت» و «عرفان».
تفکر اشعری، مکتب کلامی است که با «شیخ ابوالحسن اشعری» شروع شده و به دست پیروان او به تطور رسیده است. مسأله جبر و اختیار، نفی اسباب و علل، مسأله رؤیت خداوند، مسأله تشبیه و تنزیه، تحقیر و ناکافی دانستن عقل و روش عقلی و ... از جمله مباحث مطرح شده در این حوزه فکری است. تفکر نگاه اشعری، نگاه غالب اهل سنت معاصر است؛ گرچه افرادی از مغرب جهان اسلام، همچون «نصرحامد ابوزید» و «محمدارکون» و .... در جهت رونق دوباره تفکر اعتزال تلاش‌های وافری کردند، اما تفکر اشعری نگاه جریان‌ساز و حاکم است. تفکر اشعری در عین اینکه دارای مزایا و نقاط قوتی است، اما به علت دوری از اهل بیت (ع) دچار آسیب‌های متعددی است که در جامعه تأثیر مستقیم خواهد داشت. در آستانه اربعین سالار شهیدان، آیت‌الله دکتر سیدمصطفی محقق داماد طی نشستی در روز دوشنبه 11 دیماه به بررسی آسیب‌های این تفکر در زمینه ایجاد فاجعه عاشورا خواهد پرداخت. این نشست دوشنبه 11 دیماه از ساعت 16 در سالن نشست‌های علمی مؤسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران به نشانی تهران، خیابان نوفل لوشاتو، خیابان آراکلیان برگزار می شود.
...............پایان پیام/ 218