به گزارش خبرگزاری اهل‌بیت(ع) ـ ابنا ـ «حجت‌الاسلام والمسلمین پورسیدآقایی» در درس اخلاق سازمان مرکزی المصطفی، که در نمازخانه سازمان مرکزی برگزار شد، همگان را به شکرگزاری به درگاه ایزد منان، به دلیل نعمت‌های بیکرانش فراخواند.
وی با اشاره به حدیثی از امام صادق(ع)، که در جلد 14 بحارالانوار، صفحه 402 آورده شده است، ابراز کرد: «امام صادق(ع) می‌فرمایند که روزی، حضرت داود(ع) از خداوند خواست که همنشین خویش را در بهشت بشناسد و ملاقات کند. خداوند نیز به ایشان گفت که همنشینش در بهشت، متی پسر حضرت داود(ع) است».
حجت‌الاسلام والمسلمین پورسیدآقایی اظهار داشت: «از این رو، حضرت داود(ع) و پسرش، حضرت سلیمان(ع)، به دیدار متی شتافتند و او را در بازار هیزم‌فروش‌ها یافتند. آن جا دیدند که متی بسته‌‌ای هیزم بر زمین گذاشت و در حالی که شکر خدا می‌گفت، هیزم‌ها را برای فروش عرضه داشت».
وی ادامه داد: «پس از این که هیزم‌ها فروخته شد، داود نبی و پسرش پیش رفتند و به متی سلام کردند. وی نیز آن دو را به منزلش دعوت کرد. در مسیر نیز با پولی که از فروش هیزم‌ها به دست آورده بود، مقداری گندم خرید. در خانه، گندم‌ها را آرد و سپس خمیر کرد و در تنور گذاشت تا نان بپزد. پس از پخته شدن نان‌ها، آن را با نمک و آب بر سر سفره آورد».
حجت‌الاسلام والمسلمین پورسیدآقایی خاطرنشان ساخت: «هنگامی که لقمه‌ای برمی‌داشت، بسم‌‌الله می‌گفت و هر گاه فرومی‌داد، شکر خدا را به جای می‌آورد. در پایان هم خطاب به خدا گفت: "خدایا، به چه کسی به اندازه من نعمت دادی؟! چشم، گوش و بدن سالم عطا فرمودی، قدرت و توان دادی تا هیزمی را که خود نکاشته بودم و به نگه‌داری‌اش اهتمام نداشتم، بَرکنم و آن را رزق من قرار دادی، کسانی را مقدر کردی تا آن را از من بخرند و من با پول آن گندمی خریدم که نکاشته بودم. آتش را مسخر من نمودی تا نان بپزم و توان دادی تا غذا بخورم و تو را اطاعت کنم". در این هنگام، متی به گریه افتاد».
سخنران جلسه درس اخلاق گفت: «در این زمان، داود(ع) به پسرش گفت که برویم؛ من پاسخم را گرفتم و دریافتم که چرا متی همنشین من در بهشت است؛ او به دلیل شکرگزاری فراوانش، لایق سکنا در بهشت شده است».
وی، در پایان، با توجه به آموزه‌های این روایت تصریح کرد: «از این روایت درس‌های متعددی فرامی‌گیریم؛ باید بدانیم از خدا چه بخواهیم، همان گونه که داود(ع) با این که می‌توانست خیلی چیزهای دیگر از خدا بخواهد، ولی شناخت همنشین خویش را از خدا درخواست کرد. همچنین براساس این روایت، می‌فهمیم که همواره باید به دنبال حجت باشیم، زیرا داود(ع) برای دیدن همنشینش در بهشت، از خدا اجازه گرفت. حجت ما در عصر غیبت، ولی‌فقیه است. افزون بر این، شایسته است ما نیز همانند داود(ع)، فرزندان خویش را در بعضی از برنامه‌هایی که مناسب حال آنان است، شرکت دهیم تا به خوبی تربیت شوند. از سوی دیگر، باید یاد بگیریم که باید بنده شاکری به درگاه خدا باشیم و همواره شکر نعمت‌های الهی را به جای آوریم».
...............پایان پیام/ 218