به گزارش خبرگزاری اهلبیت(ع) ـ ابنا ـ دكتر محمود احمدينژاد امروز ـ پنجشنبه 5 بهمن ماه ـ در آيين گراميداشت ديدار «مولانا و شمس»، اين نشست را يك گردهمايي براي پاسداشت عرفا، عرفان، معرفت، كمال، هنر، زيبايي و تعالي انسان و بزرگداشت انساني بزرگ و كمال يافته توصيف كرد و با بيان اينكه، قصد دارم عرض ارادتي به ساحت مولانا و همه بزرگان اين ديار داشته باشم، گفت: سخن گفتن از مولانا، سخن گفتن از انسان و انسان صحنهگردان عالم و موضوع اصلي هستي است و براي رسيدن به كمال و جاودانگي و زيبايي خلق شده و از همينرو زيبادوست بوده و به دوستي گرايش دارد.
دكتر احمدينژاد با بيان اينكه ميل به كمال و زيبايي در فطرت انسان، نهاده شده است، اظهار داشت: انسان از ديدن زيباييهاي دنيا، احساس لذت روحاني و معنوي مييابد، حال اگر چشم او به ديدن حقيقت زيبايي، روشن شود، چه خواهد شد و چه حالي به انسان دست خواهد داد؟
رييسجمهور با اشاره به اينكه هر موضوعي در عالم هستي، حقيقت و ملكوتي دارد، تصريح كرد: آنچه در اين دنيا ميبينيم سايه و تصويري از حقيقت اصلي است و اگر انسان حقيقت زيبايي و مطلق زيبايي را درك كند، لذت و مستي واقعي به او دست خواهد داد و آنگاه كه با حقيقت محض مواجه شود، حجابها از پيش چشم او كنار رفته و لذت و سرور و عشق، وجود او را فرا ميگيرد.
دكتر احمدينژاد با بيان اينكه انسان در پايينترين مرتبه و پيچيده در حجابهاي تودرتو خلق شده است، خاطرنشان كرد: انسان بايد اين حجابها را از پيش روي برداشته و هرچه از اين حجابها عبور كند، سبك شده و به مراتب بالا عروج يافته و نوراني ميشود و به جايي ميرسد كه خودش منور و منشأ و منبع نور مي گردد. انسان به هر نسبتي كه از زمين بالا برود، آسماني شده و جلوه خدا ميشود.
رييسجمهور گفت: داستان همراهي پيامبران با انسانها، داستان دستگيري از انسانها و كمك به نجات آنها از ظلمتها است تا به درياي نور متصل شده و از آنجا كه جنس انسان هم از نور است، در اين مسير نورانيتر ميشود.
دكتر احمدينژاد گفت: انساني كه از حجابهاي پيچيده بر خود بگذرد، به جايي ميرسد كه در آستانه زيبايي مطلق بوده و خود او جلوهگري ميكند و حياتبخش و جلوهآفرين ميشود.
رييسجمهور اظهار داشت: مولوي انسان برجستهاي است از خاك فاصله گرفته، نوراني شده و نورافشاني كرد؛ مولانا مربي و معلمي برجسته و والامقام و انساني پرسوز و گداز و عاشق بود كه در تب و تاب رسيدن به زيبايي مطلق ميسوخت.
دكتر احمدينژاد با بيان اينكه كساني كه اوج ميگيرند از جغرافيا، نژاد و تعصب فاصله گرفته و متعلق به همه ميشوند، اضافه كرد: نژاد، جغرافيا و رنگ، اضافات و پيرايشاتي است كه به انسان وصل شده و بايد برطرف شوند تا حقيقت او آشكار شود.
رييسجمهور اظهار داشت: اگر چه رابطه عاشقانه مولانا و شمس حسادتها به شمس را برانگيخت، اما انسان هر چه از منيت ها فاصله بگيرد و بالاتر رود، همگانيتر ميشود و مولانا مصداق همين قاعده است چنانكه او امروز متعلق به ايران، افغانستان، تاجيكستان، آسيا، اروپا، آفريقا، آمريكا و همه جهان است؛ مولانا اهل همه جاست و هر جا انساني زندگي ميكند او را متعلق به خود ميداند.
دكتر احمدينژاد ادامه داد: هر جا كه انساني اوج ميگيرد همه با او احساس آشنايي كرده و خود را در وجود او مي بينند و با آثار او احساس آشنايي كرده و حرف او را حرف دل خود ميدانند و اين اعلام تعلق داشتنها از سوي مردم و ملل مختلف نسبت به مولانا، ناشي از تعصبات قومي نيست، بلكه متاثر از عظمت مولاناست كه مثل خورشيد همه را از خود بهرهمند ميكند.
رييسجمهور با بيان اينكه مولانا به سبب عشق به زيبايي مطلق و جلوه تجلي زيبايي مطلق يعني پيامبر گرامي اسلام(ص) و آل طاهرينش از زمين جدا شد و به سوي آسمان صعود كرد و مظهري از زيبايي روحي و انساني شد، تصريح كرد: در نقطه اوج كمال، انسانهاي كامل قرار دارند كه مظهر اتم و اكمل زيبايي و جلوه كاملي از خداي متعال هستند.
دكتر احمدينژاد خاطرنشان كرد: انسانها هر قدر كاملتر باشند، بيشتر دغدغه ديگر انسانها، معرفت، عدالت، آزادگي، عشق، محبت، كمال و عبور ديگران از ظلمتها و منيتها و رسيدن به عرصه نور را دارند و هر قدر در عرصه انسانيت بالاتر بروند اين دغدغه هم بيشتر ميشود.
رييسجمهور با بيان اينكه انسانهاي بزرگ، همه وجود خود را وقف نجات و كمال ديگر انسانها ميكنند، افزود: مولوي راهنمايي صادق و معلمي دلسوز بود و هم فلسفه، هم عرفان، هم اخلاق و به نوعي يك تاريخ بود.
دكتر احمدينژاد با بيان اينكه ميخواهم از خرمن وجود مولوي سه خوشه عقل، عشق و محبت و ضرورت پيوند انسان و تبعيت كامل او از انسان كامل، بچينم، گفت: حقيقت انسان عقل و عقل اول مخلوق خدا و پيامبر تجلي اكمل عقل است.
رييسجمهور اضافه كرد: انسان هر چه كاملتر شود به حقيقت عقل نزديكتر ميشود و مولانا نيز عقل را حقيقت و زيربناي هستي معرفي ميكند و آن را به دريايي بيپايان تشبيه ميكند كه انسان ابتدا به مانند يك كاسه خالي بر روي آن در حال حركت است و هر قدر كه آب وارد آن ميشود پايينتر رفته و وقتي از آب پر ميشود با دريا بيگانه شده و عقل مطلق ميشود.
دكتر احمدينژاد با اشاره به اينكه مولانا، پيامبر گرامي اسلام (ص) را به گلزار و سرور و سنبل تشبيه ميكند كه جز بوي خوش از او برنميخيزد، اظهار داشت: مولانا پايگاه و جايگاه اصلي عقل را حقيقت انسان ميداند و با لحاظ اين حقيقت كه عقل عنصري مادي نيست، معتقد است، انسان با عقل عارف و باطنبين ميشود، اما بايد براي رسيدن به چنين جايگاهي جهد و تلاش كند تا ضمن آگاه شدن از حقايق عالم به عقل كل نيز نزديك شود.
رييسجمهور نكته دوم را عشق و محبت برشمرد و با بيان اينكه همه انسانها به دنبال كمال و جاودانگي هستند و اين صفتي فطري در انسانهاست، تصريح كرد: كمال مطلق و حيات جاويد از صفات خداي متعال است و نظر به تمايل انسانها براي عروج به سوي خدا هر قدر ميل و رغبت انسانها به كمال و حيات جاويد بيشتر باشد به خدا نزديكتر خواهند شد.
دكتر احمدينژاد با بيان اينكه خدا، رحمت، محبت و لطف مطلق است و جهان را بر همين اساس آفريده، خاطر نشان كرد: جنس هستي از عشق و محبت است و بستر و رابطهاي كه انسان را به سوي خدا ميكشاند عشق و محبت است كه اگر نباشد هيچ انگيزه و حركتي به سوي كمال وجود نخواهد داشت.
رييسجمهور رابطه انسان با خدا را رابطه عاشق و معشوق توصيف كرد و گفت: غير از عشق هيچ جذبهاي در عالم نيست و عشق موتور حركت عالم است و دفتر مولانا نيز با عشق آغاز ميشود؛ عشق روح انسان را صيقل زده و به انسان كمك ميكند تا از دلبستگيها و تعينات كوچك و بزرگ جدا شده و مسير سنگلاخ صعود انسان به كمال با عشق و معشوق است كه هموار شود.
دكتر احمدينژاد عشق به خدا را رمز حيات انسان عنوان كرد و ادامه داد: اگر عشق نباشد حيات نيست و غم دوري از معشوق به اندازه همه عالم ميارزد و توجه به معشوق است كه سختيهاي رسيدن به او را براي انسان تحملپذير ميكند.
رييسجمهور با بيان اينكه فاصله لذت عشق متعالي با عشقهاي مجازي از آسمان است تا زمين، اظهار داشت: همه عشقها عشق است، اما هر يك مرتبه خود را دارد و اگر كسي به معناي حقيقي عاشق شود، در وجود معشوق خود محو ميشود و كسي كه عاشق حقيقت انساني خود نباشد، مثل مرغ بيبال و پري ميماند كه نميتواند به سوي محبوب خود پربكشد.
دكتر احمدينژاد با اشاره به اينكه مولانا دل انسان را آينه خدا ميدانست، تصريح كرد: مولوي معتقد است اگر كسي در دل خود نور خدا را نميبيند، به دليل آن است كه آيينه دلش از غبارها و زنگارها پوشيده شده و بايد اين زنگارها را بزدايد تا دلش آيينه نور خدا شود.
رييسجمهور گفت: هر چه در عالم هست، انسان و درون اوست و هر چرا در عالم بخواهيم درك كنيم بايد در وجود انسان غرق شويم؛ كسي كه اوج ميگيرد، نور الهي او را فرا گرفته و از مرزهاي زمان و مكان عبور كرده و به نور خدا ميرسد.
دكتر احمدينژاد عشق را كيميايي توصيف كرد كه همه مشكلات را برطرف ميكند و گفت: اگر كسي به ديگر انسانها عشق نميورزد، ناشي از آن است كه عاشق خدا نيست، چرا كه منشأ عشق از معشوق واقعي يعني خداست.
رييسجمهور افزود: مولانا عشق را سرّي از اسرار عالم و اسرار خداوند ميداند كه غيرقابل تعريف اما بسيار آشكار و عيان است، چنانكه ميگويد «علت عاشق از جمله علتها جداست»؛ اگر بخواهيم عشق را تعريف كنيم، محدود شده و از جايگاه حقيقي خود ساقط ميشود.
دكتر احمدينژاد در تشريح سومين نكته مدنظر خود درباره مولانا يعني ضرورت پيوند انسان با انسان كامل و تبعيت از او اظهار داشت: انسان آفريده شده تا از خاك تا افلاك، خود را بالا بكشد و در اين مسير پرپيچ و خم يقيناً نيازمند راهنماست و مولانا نيز عطف به همين مسأله، معتقد است كه هركسي نميتواند راهنماي تعالي و كمال انسان باشد، و الگو و راهنماي حقيقي انسان در اين مسير بايد خود، كامل باشد.
رييسجمهور با طرح اين سوال كه شمس تبريزي كه بود؟ تصريح كرد: معلوم نيست كه او كه بود اما همينقدر ميدانيم و ميفهميم كه به مرزهاي كمال نزديك شده بود، مولانا راه بيراهبر را بنبست ميداند و معتقد است تا آمدن ولي مطلق براي نجات همه انسانها بايد از خود او براي هدايت مدد جست.
دكتر احمدينژاد با تأكيد بر اينكه بايد به دنبال انسان كامل باشيم تا به كمال مطلق برسيم، خاطر نشان كرد: مولانا به دنبال معشوق و انسان كامل بود و حال او حال ويژهاي بود، مولانا معتقد بود انسان فقير از كمال، نميتواند ديگران را به كمال برساند.
رييس جمهور اظهار اميدواري كرد سال آينده چنين همايشي در خوي برگزار شود.
در اين مراسم با حضور رييس جمهور با نمايش بخشي از سمفوني ديدار "شمس و مولانا"، از اين سمفوني براي اولين بار رونمايي شد.
دكتر احمدي نژاد در پايان اين مراسم قطعه شعري از مولانا خطاب به امام عصر (عج) و قطعهاي ديگر به عنوان عرض ارادت به عارفان قرائت كرد.