"نشست علمی میراث ادبی پیامبر(ص) و همگرایی مذهبی"

به گزارش خبرگزاری اهل‏بیت(ع) ـ ابنا ـ حجت الاسلام و المسلمین دکتر الویری چهارشنبه یازدهم بهمن ماه در "نشست علمی میراث ادبی پیامبر(ص) و همگرایی مذهبی" که در مجمع جهانی اهل بیت(ع) در قم برگزار شد ضمن تبریک ایام میلاد پیامبر(ص) و امام صادق(ع) درباره موضوع این نشست با بیان اینکه میراث علمی شیعی دربردارنده درسهایی بسیار زیادی در تمام زمینه های علمی است گفت:استخراج معارف اهل بیت(ع) و نشر آن وظیفه کسانی است که در عرصه های فرهنگی مذهبی فعالیت می کنند که اعضای مجمع جهانی اهل بیت(ع) نیز که در این زمینه فعالیت می کنند وظیفه دارند این میراث گرانبها را انتشار دهند.

بنابر این گزارش حجت الاسلام و المسلمین دکتر الویری  مباحث این جلسه را حول دو محور ذکر کرد و گفت: محور اول اشاره ای مختصر به قصاید راجع به پیامبر(ص) و محور دوم در رابطه با نوع مواجهه فضلا و دانشمندان شیعه نسبت به سروده های اهل سنت می باشد.

ایشان با بیان اینکه شعر جایگاه ویژه ای در انتقال اندیشه ها و افکار دارد به تاریخچه اشعاری که در مدح پیامبر عظیم الشان اسلام(ص) پرداخت و گفت:درباره تاریخچه اینگونه اشعار بین مورخان محل اختلاف است و عده ای تاریخ این گونه اشعار ممتاز را قرن هفتم هجری قمری می دانند.

وی در ادامه گفت:عده ای نیز تاریخ شروع اشعار مدح نبوی را به عصر پیامبر(ص) توسط شعرایی نظیر حسان بن ثابت، کعب بن مالک، کعب بن زهیر می دانند.

حجت الاسلام و المسلمین دکتر الویری با بیان اینکه اگر با رویکرد اکثری نگاه کنیم بویژه در سروده های اهل سنت بیش از 4،5 جلد کتاب داریم که با اندک جستجویی در دسترس هستند گفت: اینکه ما چندین جلد کتاب در سروده هایی در مدح نبوی داریم این خود نشانه ای بر اهتمام شعرای شیعه و سنی به شخصیت پیامبر(ص) می باشدکه برترین و بالاترین آثار در این زمینه قصیده برده سروده شاعر مصری است.

وی در ادامه با بیان اینکه باید یادآور شد که قصیده دیگری نیز با نام "برده" داریم گفت: یکی دیگر از شعرا که در زمینه مدح نبوی در عصر پیامبر(ص) اشعاری سروده است کعب بن زهیر است که مهدور الدم بود و خودش را به پیامبر(ص) رساند و علاوه بر اینکه جانش را نجات داد قصیده ای در مدح حضرت سرود که از والاترین اشعار است و پیامبر نیز به او برده ای هدیه نمودند، از این رو قصیده وی نیز برده نام گرفت.

وی در ادامه با بیان اینکه اشعاری که راجع به پیامبر وجود دارد به سه دسته پیش از هجرت و در حین اقامت و پس از هجرت تقسیم می شود گفت: در قرن هفتم شاعری به نام بوسیری قصیده ای سروده است که از آثار ممتاز محسوب می شود و درباره وی اینطور نقل شده که ایشان گفته است در اواخر عمر خود فلج شدم و به امید شفا شعری در مدح پیامبر(ص) سرودم که حضرت را در خواب دیدم و حضرت دستی به صورتم کشیدند و بردحی به دوشم انداختند و وقتی از خواب برخاستم متوجه شدم شفا گرفته ام که عهد کردم موضوع را به کسی نگویم تا اینکه فقیری نزد من آمد و از من شعری در مدح پیامبر(ص) طلب کرد،که درجوابش گفتم شعر در این زمینه زیاد دارم، فقیر گفت آن شعری را می خواهم که با خواندن آن در عالم رویا بردحی هدیه گرفتی،که این شاعر می گوید با این جمله فقیر متوجه شدم از عرفاست و شعر را با جریان آن برایش نقل کردم که از آن پس این شعر در میان مردم گسترش یافت.

حجت الاسلام و المسلمین دکتر الویری در ادامه با بیان اینکه قصیده بوسیری ده بخشی است که معلوم نیست تقطیع آن را خود بوسیری انجام داده یا بعد از اوصورت گرفته است گفت: ابیات اول به رسم شعرای عرب عاشقانه است و قسمت دوم درباره برحذر داشتن نفس می باشد و قسمت سوم درباره سیدالمرسلین و قسمت چهارم درباره میلادپیامبر(ص) می باشد و قسمت پنجم درباره معجزات حضرت و قسمت ششم درباره قرآن و آنچه بر پیامبر نازل شده و قسمت هفتم درباره معراج پیامبر و قسمت هشتم درباره جهادپیامبر(ص) و قسمت نهم راجع به توسل به ایشان و نهایتا قسمت دهم راجع به مناجات و عرض حاجت به پیشگاه خداوند متعال است.

حجت الاسلام دکتر الویری قسمت هفتم که راجع به معراج پیامبر(ص) است را از زیباترین قسمت های این قصیده دانست و با اشاره به محور دوم این نشست گفت: با این واقعیت روبرو هستیم که هم برای اشعار زهیر و هم اشعار بوسیری شروح متعددی از سوی علمای شیعه داریم که با توجه به اینکه بوسیری از اهل تسنن و شافعی مذهب است، علمای ما در آثارش بدون تعصب شرح داده اند که این نشانگر روحیه هم گرایی مذهبی در علمای شیعه دارد.

وی در ادامه گفت: این نکته که شعر شاعر سنی مذهب اینگونه مورد اقبال علمای شیعه قرار گیرد آنهم در قرن هفتم که هنگام سقوط بنی امیه و برپایی حکومت بنی عباس بودکه دوره تعارض مذهبی بوده است و در این شرایط وجود روحیه هم گرایی مذهبی بسیار ارزشمند است که البته این روحیه در مباحث و شاخه های دیگر علوم نیز مشاهده می شود.

حجت الاسلام دکتر الویری در ادامه با اشاره به مباحث ادبی که شیعه از آنها بحث می کند و از کتب عربی اهل تسنن استفاده می کنند که گاهی انقدر رواج دارد که کتاب را به اسم مولف آن می شناسند مانند کتابی از سیوطی که از آثار ارزشمند در عرصه ادبیات است و طلاب علوم دینی شیعه با نام سیوطی از آن یاد می کنند.

وی با بیان اینکه ملاک ما سیره اهل بیت(ع) است و با اشاره به سیره علمای شیعه، آن را برگرفته از سیره اهل بیت(ع)دانست و گفت:امکان داشت که علمای شیعه نسبت به آثار اهل سنت بی مهری کنند اما چنین چیزی نبود بلکه به آن آثار اهتمام ورزیدند،و آنها را مورد بحث و بررسی قرار دادند و بدین گونه به سیره اهل بیت(ع) عمل کردند.

شایان ذکر است در پایان این نشست حجت الاسلام و المسلمین دکتر الویری ضمن قدردانی از دست اندرکارن تشکیل این نشست علمی بویژه معاونت فرهنگی مجمع جهانی اهل بیت(ع) نشر معارف اهل بیت(ع) را از وظایف مهم و گرانقدر این مجمع دانست و برای مسئولین آن از پیشگاه خداوندمتعال آرزوی توفیق روزافزون در این زمینه را نمود................................انتهای پیام / 135