به گزارش خبرگزاری اهل‌بیت(ع) ـ ابنا ـ اندیشکده "نشنال اینترست" در مطلبی به قلم «زکری یاتکوویچ» تحلیلگر وضعیت نتایج انتخابات رژیمصهیونیستی، می‌نویسد: به گفته «شیا فلدمن» رییس بخش مطالعات خاورمیانه دانشگاه برندیز، طی یک سال گذشته بحث بر سر ایران در اسراییل تغییر کرده است و «بنیامین نتانیاهو» نخستوزیر اسراییل، پس از انتخابات اخیر مجبور است برای تشکیل دولت با گروههای میانهروتر ائتلاف کند.
در میزگردی هم که به ریاست «گوفری کمپ» رییس برنامههای امنیتی منطقهای کانون منافع ملی، برگزار شد؛ حاضران به بحث بر سر تغییرات مسئله ایران در اسراییل پرداختند و دلایل بوجود آورنده نتایج اخیر در انتخابات اسراییل و پرسش‌های آتی در مورد چگونگی تغییر سیاستهای اسراییل در قبال ایران را مورد بررسی قرار دادند.
*موضوع ایران در اسراییل
در این میزگرد فلدمن به موضوع چارچوب کلی مسئله سیاست خارجی اسراییل در مورد ایران پرداخت و تاکید کرد که مسئله ایران برای دولت یهود مسئلهای نیست با عصبیت با آن برخورد شود.
با اینکه در داخل اسراییل چهرههای سیاسی مختلف در حال بحث در مورد ایران هستند و هر یک نیز دیدگاههای مختص به خود را دارند اما همگی با هم بر سر این موضوع متفقالقول هستند که تهران نباید بتواند به توانایی ساخت سلاح هستهای دست پیدا کند. در عین حال مسئله ایران در اسراییل تبدیل به مهمترین مسئله سیاست خارجی این رژیم از دهه 1950 تا کنون شده است.
دکتر فلدمن همچنین یادآور شدند که میزان تحقیقات، بررسی‌ها و گفتگوهایی که بر سر ایران در اسراییل درگرفته است قابل قیاس با هیچ موضوع دیگری در برنامه دفاعی اسراییل نیست اما در عین حال در ماههای اخیر برخورد اسراییل با این مسئله تغییرات چشمگیری کرده است.
در گذشته پرسش‌های اصلی در مورد برنامه هستهای ایران عبارت بودند از اینکه: 1 آیا توان هستهای ایران موجودیت اسراییل را تهدید میکند؟ و 2 آیا ایران از بمب هستهای استفاده خواهد کرد؟ سپس از دل این پرسش‌ها این بحث درگرفت که آیا می‌توان جلوی هستهای شدن ایران را گرفت و اگر خیر آیا ایران پس از هستهای شدن رفتاری معقول در پیش خواهد گرفت؟
طی شش ماه گذشته این مباحثات تغییرات فراوانی را پشت سر گذارده است و اکنون این گفتگوها پیرامون دو پرسش اساسی دور میزند: آیا اسراییل می‌تواند بدون کمک امریکا مسئله ایران هستهای یا ایران پیش هستهای را حل کند یا نه و آیا نتانیاهو و ایهود باراک رهبرانی هستند که بتوانند اسراییل را در مهمترین بحران تاریخ اش رهبری کنند؟
*آیا نتایج انتخابات اخیر جای شگفتی داشت؟
پیشبینیهای اولیه انتخابات 22 ژانویه با نتایج نهایی آن تفاوت‌های فراوانی داشت چرا که دولت ائتلافی حزب لیکود نتانیاهو و حزب اسراییل بیتنو 11 کرسی از کرسیهای خود را در کنست از دست داد.
در واقع اگر درست نگاه کنیم باید گفت که انتظار چنین نتیجهای را باید میداشتیم. نظرسنجیها در اسراییل نشان داده بودند که رایدهندگاه مردد پیش از رایگیری بین 25 تا 27 درصد کل رایدهندگان را تشکیل میدهند.
به علاوه حامیان سنتی احزاب میانه یا چپ وقتی که در مورد اطمینان از رایی که میخواستند بدهند مورد سوال قرار می‌گرفتند عموما می‌گفتند که دیگر قصد ندارند به حزبی که پیشتر رای می‌دادند رای دهند.
به دلیل وجود همین رای دهندگان مردد در کنار نظرسنجیهای نادرستی که در آنها از تلفن همراه استفاده نشد و سبب شد تا 18 تا 24 درصد از مردم نادیده گرفته شوند، نتایج دور از انتظار انتخابات اخیر رقم خورد.
همچنین میزان شرکتکنندگان در انتخابات نیز جای شگفتی داشت چرا که بیش از 70 درصد واجدان شرایط در این انتخابات شرکت کردند. کسانی که در این انتخابات بیشترین پیشرفت را داشتند مانند نفتالی بنت رهبر حزب راستگرای افراطی خانه یهودی که توانست 12 کرسی در کنست بدست آورد.
دیگر برنده بزرگ این میدان یائیر لپید بود که حزبش یش آتید توانست با کسب 19 کرسی پارلمان مقام دوم را در انتخابات بدست آورد. بازندگان اصلی یعنی نتانیاهو و ائتلافش کسانی هستند که از ابزارهای جدید استفاده نکردند. در واقع حالا دولت ائتلافی آینده احتمالا باید با احزاب میانهروتر ائتلاف کند تا بتواند همچنان نفوذ حزب خود را حفظ کند و باید به صورت جدیتر به مسائل اقتصادی جامعه اسراییل بپردازد تا با مشکلات و ناکامیهای دولت قبلی نخستوزیر نتانیاهو مواجه نشود.
*موضوعات مورد توجه انتخابات
انتخابات 22 ژانویه مسایل داخلی را مد نظر داشت نه مسائلی مانند ایران، فلسطین یا مصر. عدم توجه کافی نتانیاهو به مسائل خارجی به زیان او تمام شد و به رقیبانش فرصت داد تا بر سر مسائل داخلی به نتانیاهو حمله کنند. وقتی از دکتر فلدمن در مورد روابط اسراییل و آمریکا سوال شد که در انتخابات کمتر مورد توجه قرار گرفته بود، ایشان گفتند که رهبری هر دو کشور به یکدیگر پیوند خوردهاند و هم اکنون نیز می‌بایست برای حل مشکلات منطقهای با یکدیگر همکاری کنند.
اما به هر روی نبود مباحث سیاست خارجی در انتخابات اخیر سبب رقم خوردن نتایجی شده است که به دلیل آن نتانیاهو دیگر نمیتواند در پارلمان، ائتلافی از احزاب راست افراطی تشکیل دهد.
*اسراییل به کدام سو می‌رود
پس از انتخابات، اکنون نتانیاهو می‌بایست ائتلافی از احزاب راست و میانهرو تشکیل دهد. البته این امر می‌تواند کار دشواری باشد. نتانیاهو برای ائتلاف گزینههای دیگری نیز دارد اما زیپی لیونی رهبر حزب هاتنو که شش کرسی در پارلمان دارد تنها در صورتی به ائتلاف نتانیاهو میپیوندد که او به صورت جدی به مذاکرات صلح با فلسطینیان بپردازد.
دکتر فلدمن باور دارد که راضی کردن یش آتید هم کار آسانی نخواهد بود چرا که آنها امتیاز خدمت نظام نرفتن یهودیان ارتودکس را میخواهند لغو کنند و نتانیاهو نیز قصد ندارد به این سادگیها امتیاز بدهد.
در ارتباط با ایران باید به چند مسئله توجه داشت. اول انکه پر واضح است که برای حل مسئله ایران، اسراییل به یک نخستوزیر نیرومند نیاز دارد. نتانیاهو امیدوار بود که بتواند نخستوزیر قدرتمندی باشد و از بسیاری جهات انتخاب دوبارهاش با مسائلی همچون مسئله ایران ارتباط دارد.
این مسائل نقش قابل توجهی در برقراری تعادل میان نتانیاهو و وزیر اطلاعات و امنیت او دارند و احتمالا همین مسائل هستند که تعیین میکنند او باید چه بکند تا نخستوزیر نیرومندی بحساب آید. بعلاوه اینکه چه کسی وزیر دفاع جدید اسراییل خواهد شد و چه کسی وزیر دفاع جدید آمریکا، موضوعی است که بر روی نوع رابطه آمریکا و اسراییل در مورد ایران تاثیر میگذارد.
البته در اصل این رابطه اوباما و نتانیاهو است که تعیینکننده اصلی شیوه برخورد با مسئله ایران و دیگر موضوعات مورد علاقه دو طرف است و نه رابطه میان وزرای دفاع آن دو.
...................پایان پیام/ 226