به گزارش خبرگزاری اهل‌بیت(ع) ـ ابنا ـ اندیشکده «هریتیج»، در مقاله‌ای به قلم «جیمز فیلیپس»، می‌نویسد: نظرات سناتور «چاک هیگل» در مورد ایران و دید مثبت او به دولت این کشور، مقبول بسیاری از سیاستمداران آمریکایی نیست. «هیگل» خواستار رابطه بی‌قید و شرط با ایران است و با قرار دادن نام سپاه پاسداران در فهرست سازمان‌های تروریستی، مخالفت کرده است. او دولت این کشور را مشروع و منتخب مردم می‌داند.
هیگل در جلسه رأی اعتمادش پاسخ‌های ضعیف و نارسایی داد
در جلسه رأی اعتماد به «چاک هیگل» که این هفته برگزار شد، «هیگل» مکرراً پاسخ‌های مبهم و درهمی به پرسش‌های مهمی داد که در مورد امنیت خاورمیانه مطرح می‌شد.
«هیگل» کوشید از زیر پرسش سناتور «جان مک‌کین» (سناتور جمهوری‌خواه از ایالت آریزونا) در برود؛ «مک‌کین» پرسید که آیا بیرون کشیدن نیروهای آمریکا از عراق حرکتی موفقیت‌آمیز بوده است یا نه؟ سناتور «هیگل» قبلا با بیرون کشیدن نیروها مخالفت کرده بود و آن را به عنوان «خطرناک‌ترین سیاست خارجی و اشتباه دولتی از زمان جنگ ویتنام تاکنون» محکوم کرده بود، اما در پاسخ به پرسش «مک‌کین» با ادله‌ای ضعیف گفت: «من قضاوت در مورد این مسأله را به تاریخ واگذار می‌کنم». مک‌کین هم با پاسخی تند و دندان‌شکن گفت: «به نظر من که تاریخ در مورد این امر قضاوتش را کرده، شما در جبهه خطاکاران و مغبونان ایستاده‌اید».
هیگل همچنان علاقه‌مند به برقراری ارتباط بی‌قید و شرط با ایران است
«هیگل» در مورد ایران متعهد به مشارکت و برقراری ارتباط بی‌قید و شرط با رژیمی است که تلاش‌های دولت اوباما برای انجام دادن مذاکرات طی چهار سال اخیر را به شکلی تحقیرآمیز رد کرده است. جالب می‌شود ببینیم پاسخ «هیگل» به این پرسش چیست که چرا سیاست برقراری ارتباط دولت، هیچ نتیجه‌ای به بار نداده است؟
هیگل دولت و حکومت ایران را مشروع و منتخب مردم می‌شمارد
«هیگل» به این پرسش نیز پاسخ مناسبی نداد که چرا علیه گذاشتن نام سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایران در فهرست سازمان‌های تروریستی رأی داد؟ «هیگل» استدلال کرد که علیرغم مشارکت طولانی‌مدت و مستند این سازمان در حملات تروریستی، باز هم درست نیست که به این شکل شاخه‌ای «یک دولت مشروع و منتخب مردم» را بدنام کنیم. البته بلافاصله اضافه کرد که به جای «مشروع» باید گفت «به رسمیت شناخته شده»، اما همین‌که او رژیم تهران را دولتی منتخب می‌بیند و نقش سپاه پاسداران در سازماندهی تروریسم را نادیده می‌انگارد، موجب تردیدهایی جدی درباره داوری و اطلاعات او درباره ایران است.
.................پایان پیام/ 218