به گزارش خبرگزاری اهلبیت(ع) ـ ابنا ـ روزنامه نیویورک تایمز گزارش داد: تلاشها برای انعقاد توافقی با طالبان به طور ناگهانی و کاملا علنی در معرض توجه قرار گرفته است. این تلاشها سال گذشته میلادی با آغاز یک فصل درگیری دیگر افغانستان و معطوف شدن توجه آمریکاییها به تبلیغات انتخابات ریاست جمهوری به تعلیق درآمده بود، اما اکنون دیپلماتها و رهبران سیاسی هشت کشور فشردهترین تلاشها تا به امروز را انجام میدهند تا دولت افغانستان و دشمنان آن یعنی طالبان را به منظور مذاکره به منظور توافق صلح روبروی یکدیگر قرار دهند.
جدیدترین تلاشها در این راستا در اقامتگاه نخستوزیر انگلیس در "چکرز" انجام شد که در آن روسای جمهور افغانستان و پاکستان خواهان مذاکرات صلح سریع در رابطه با افغانستان شدند.
چندی پیش نیز حامد کرزای، رئیسجمهوری افغانستان با باراک اوباما در آمریکا دیدار کرد و علنا متعهد شد تا نمایندگانش به منظور آغاز روند مذاکرات با یک هیات طالبان در شهر دوحه قطر دیدار کنند.
به گفته مقامات، با وجود این تاکنون تلاشهای شدت یافته برای صلح ثمر کمی داشته به جز آنکه اتفاق نظر فزایندهای را در خصوص آنکه ثبات منطقهای نیازمند نوعی توافق سیاسی با طالبان است، به همراه داشته است.
مصاحبه با بیش از 24 مقام فعال در این تلاشها حاکی از یک فرآیند پرسرعت است که هنوز جاذبه واقعی خود را پیدا نکرده و ظاهرا شانس کمی برای دستیابی به اهداف حداقلی خود از جمله آوردن دولت افغانستان و رهبران طالبان نزد یکدیگر در پای میز مذاکره پیش از خروج بخش عمده نیروهای آمریکایی در سال 2014 از افغانستان دارد.
رنگین دادفر سپنتا، مشاور امنیت ملی افغانستان اظهار داشت: سال 2014 به عنوان یک تاریخ جادویی چه در داخل و چه در خارج افغانستان محسوب میشود. سخت است که دریابیم چه چیز واقعی و چه چیز خیال است.
بر طبق آنچه که در خصوص ناکامیها در این روند گزارش شده بازیگران اصلی یعنی پاکستان، افغانستان و آمریکا و طالبان دیدگاههای اساسا متفاوتی در خصوص چگونگی تحقق صلح پس از سال 2014 دارند.
برای افغانها تنها بررسی اینکه توافق صلح به چه صورت باشد موجب بالا گرفتن اختلافات در میان دستهها و گروهها میشود.
شورای عالی صلح افغانستان که حامد کرزای حامی آن برای مذاکرات است سندی به نام "نقشه راه فرآیند صلح تا سال 2015" را ارائه کرده است.
با وجود اینکه بسیاری از رهبران افغان میگویند این سند پیشنهادی را مشاهده نکردهاند اما آنهایی که آن را دیدهاند عنوان میکنند که حاوی امتیازات بالقوهای برای طالبان و پاکستان است.
این پیشنهادها شامل تدابیری به منظور تبدیل شدن طالبان به یک حزب سیاسی و پیشبینی آزاد بودن دسترسی آنها به برخی از مهمترین مناصب دولتی از جمله فرمانداری استانها، فرماندهان پلیس و مناصب در کابینه هستند.
برخی مفسران و همینطور افغانها این نقشه راه را بازگشت به گذشته و باز کردن در به روی شکاف در کشور افغانستان میدانند.
................پایان پیام/ 218