به گزارش خبرگزاری اهل‌بیت(ع) ـ ابنا ـ یک زندانی آزاد شده سلولهای آل خلیفه با بیان اینکه آل خلیفه 230 سال قبل وارد بحرین شد، گفت: این رژیم از همان آغاز ظلم و سرکوب شیعیان بحرین را سرلوحه حکومت خود قرار داد که منجر به مهاجرت شیعیان به بوشهر، قطیف، کویت، هند و دیگر کشورهای اسلامی شد.
«حجت الاسلام سید مرتضی العلوی» که در نشست بررسی وضعیت انقلاب بحرین و یادبود شهدای این کشور در دومین سالگرد آغاز انقلاب بحرین سخن می گفت، با اشاره به چهار انقلاب 1920، 1937، 1956 و 1965 اظهار کرد: تا سال 1971 کشور بحرین تحت سیطره انگلیس بود و در سال 1971 اعلام استقلال کرد و از ایران جدا شد.
العلوی ادامه داد: حاکم وقت بحرین در سفر به عراق؛ در دیدار با آیت الله محسن حکیم با وعده های دروغین نسبت به رعایت کردن حقوق شیعیان توانست مشروعیتی کسب کند.
زندانی سابق بحرینی خاطرنشان کرد: در سال 1973 پارلمان بحرین تشکیل و قانون اساسی نوشته شد که بر اساس آن هر معارضی را که حکومت تشخیص میداد به یک سال و نیم زندان محکوم میکرد. اما با رد کردن این قانون توسط نمایندگان، پارلمان منحل شد.
وی با بیان اینکه در تاریخ 17 دسامبر (27 آذرماه) سال 1994 بزرگترین انقلاب بحرین به وقوع پیوست، تصریح کرد: هزاران نفر از مردم اقدام به برگزاری تظاهرات و اجتماعات ضد دولتی در نقاط مختلف کشور و از جمله پایتخت کردند.
مرتضی العلوی گفت: در 14 فوریه سال 2001 پادشاه بحرین با وعده آزادی و به رسمیت شناختن مطالبات شهروندان بحرینی "میثاق وطنی بحرین" را با بیش از 98 درصد رای مثبت تصویب کرد. تاسیس مجلس منتخب تفکیک قوا، استقلال قوه قضاییه، حمایت از حقوق سیاسی زنان و آزادیهای مدنی در این منشور به رسمیت شناخته شده بود.
زندانی سابق بحرینی افزود: بعد از آرام شدن اوضاع و تثبیت پایه حکومت، یک سال بعد در 14 فوریه 2002 در سالگرد همه پرسی منشور آشتی ملی پادشاه بر خلاف آنچه صورت گرفته بود قانون اساسی جدیدی را اعلام کرد که تمام شئون مملکت را در اختیار گرفت.
این معارض، با اشاره به اختیاراتی که پادشاه بحرین در پارلمان دارد، اظهار کرد: در فوریه 2002 پادشاه اختیارات مجلس را به گونه ای در دست گرفت که 40 تن از نمایندگان را خود انتخاب و 40 تن دیگر را مردم انتخاب می کردند. شرایط به گونه ای بود که در منطقه ای با جمعیت 10 هزار نفر شیعه یک نماینده و در منطقه ای با جمعت 500 هزار نفر سنی نیز یک نماینده به پارلمان بحرین راه مییافت.
وی اضافه کرد: چهار سال بعد جمعیت الوفاق به عنوان مهم ترین گروه شیعی و معارض حکومت آل خلیفه در انتخابات سال های 2006 و 2010 شرکت کرد و توانست به ترتیب 17 و 18 کرسی از مجموع 40 کرسی پارلمان را به دست آورد.
اما گروه دیگری از معارضان با توجه به ساختارهای موجود که حکومت اختیارات را در دست گرفته و نمایندگان را خود تعیین میکند به مخالفت برخاسته و انتخابات را تحریم کردند. "استاد عبدالوهاب حسین"، "استاد حسین شیخ حسن مشیمع"، "دکتر سعید الشهابی" و "پرفسور سینگس" به عنوان رهبران انقلاب بحرین حکومت و قانون اساسی بحرین را مشروع نمیدانستند و در انتخابات وارد نشدند.
العلوی با بیان اینکه در رمضان سال 2010 در فضای حکومت نظامی و رعب آور بحرین، بسیاری از رهبران بحرین بازداشت شدند، اضافه کرد: همزمان با انقلاب تونس، جوانان بحرین با الگوگیری از آنها در روز 14 فوریه که حکومت هر ساله جشن برگزار میکرد؛ این روز را یوم الغضب تعیین کردند و به خیابانها ریختند.
فعال بحرینی همچنین به شخصیت مبارز و انقلابی "عبدالوهاب حسین" اشاره کرد و گفت: عبدالوهاب حسین که در بین جوانان بحرینی عموماً به "استاد" خطاب میشود، از نخستین رهبرانی بود که در روز 14 فوریه پس از نماز صبح در صف اول تظاهرکنندگان به میدان آمد و جوانان را به برگزاری تظاهرات برای اصلاحات تشویق کرد.
وی ادامه داد: استاد از همان روز اول در سخنرانی در بین تجمع کنندگان بحرینی اظهار کرده بود: "ما به دنبال اصلاحات هستیم ولی اگر حکومت خون کسی را بریزد دیگر خواسته ما اصلاحات نخواهد بود و به دنبال اسقاط نظام خواهیم بود."
زندانی سابق بحرینی گفت: پس از انجام خطابه‌هاي تند برضد رژيم و خصوصاً سخنراني روز 12 مارس، در هفدهم همان ماه و در روزهاي اول شروع انقلاب دستگير و به حبس ابد محکوم شد.
این معارض بحرینی افزود: پس از شهادت "علی المشیمع" به عنوان اولین شهید انقلاب کرامت بحرین کسانی که تا آن زمان با انقلاب همراه نشده بودند به گروههای معارض پیوستند و با حرکت به سمت میدان " اللؤلؤ " که به میدان شهدا معروف است دست به تظاهرات بزرگی زدند.
مرتضی العلوی با اشاره به اینکه معترضان بحرینی دو روز در میدان شهدا تجمع کردند، ابراز کرد: در روز 17 فوریه نظامیان آل خلیفه با یورش به میدان اللؤلؤ پنجشنبه ای خونین را رقم زدند که منجر به شهادت رسیدن 4 تن و زخمی شدن صدها شهروند بحرینی شد. در این سرکوب تعداد زیادی نیز بازداشت شدند.
وی اضافه کرد: پس از خشونت های میدان اللؤلؤ و سرکوب معترضان توسط رژیم آل خلیفه، تظاهرات و اعتراضات مردمی گسترده‌تر شد و بخش عمده ای از مردم به جمع انقلابیون پیوستند. همچنین در این شرایط نمایندگان جمعیت الوفاق نیز از پارلمان استعفا کردند.
این فعال بحرینی به تماس رییس جمهور آمریکا به پادشاه بحرین اشاره کرد و گفت: باراک اوباما در تماس تلفنی با شیخ حمد بن عیسی که 45 دقیقه به طول انجامید نگرانی عمیق خود از خشونت‌های بحرین ابراز کرد و بر نیاز شدید به حداکثر خویشتنداری تأکید کرد. وی همچنین تاکید کرد که میدان اللؤلؤ را خالی و سریعتر اوضاع را آرام کند.
شیخ عیسی با حضور در تلویزیون بحرین بار دیگر با وعده اصلاحات گروههای معارض را به گفتگو فراخواند.
العلوی تصریح کرد: گروههای معارض با توجه به خواسته های خود به دو دسته تقسیم شدند. دسته اول به رهبری الوفاق با تاکید بر عدم امکان انقلاب و سرنگونی رژیم خواستار اصلاح نظام شدند و دسته دوم با شعار «التحالف من أجل الجمهوریة» یا «همپیمانی برای جمهوری» رویکرد واقع بینانه را در عبرت از تجربه اصلاحات در پیش گرفته و گزینه اسقاط نظام و ایجاد نظام جمهوری دموکراتیک شدند.
وی با ابراز تاسف از دو دستگی بین گروههای معارض بحرینی ادامه داد: رژِیم آل خلیفه با استفاده از این دو دستگی و اختلاف که آسیبی جدی برای انقلاب بحرین محسوب شد، بازی گفتگو را راه انداخت و در کنار این مساله سنیها را تشویق کرد در مسجد فاتح تجمع کنند.
تجمع کنندگان که مدعی بودند معاضان بحرینی خواستار الحاق بحرین به ایران، میخواهند ولی فقیه را حاکم بحرین کنند. با ورود رسانه های تفرقه افکن العربیه و الجزیره به اختلاف افکنی مذهبی در انقلاب بحرین دامن زده شد.
مرتضی العلوی شعار "شیعه و سنی برادریم و این وطن را نمی فروشیم" را به عنوان رکن اصلی انقلاب بحرین برشمرد و خاطرنشان کرد: با گسترش توهم دعوای مذهبی در رسانه ها، متاسفانه اهل تسنن و وهابیون خواستار پاک سازی میدان اللؤلؤ از شیعیان شدند و در این شرایط بسیای از علما نیز فریب خوردند.
این معارض بحرینی گفت: در روز 14 مارس و با ورود نظامیان سعودی وابسته به گارد ملی عربستان از طریق پل ارتباطی میان دو کشور، آل خلیفه برای ایجاد هراس در دل انقلابیون وهابیون را تحریک کرد تا استقبال گرمی از نظامیان داشته باشند و شرایط را به گونه ای جلوه داد که انقلاب بحرین دعوای مذهبی است.
با یورش نظامیان آل سعود به تظاهرات مردم در جزیره ستره که به عنوان قلب انقلاب بحرین زبانزد خاص و عام است، "احمد فرحان" از ناحیه سر مورد اصابت مستقیم گلوله تک تیراندازی های رژیم آل خلیفه قرار گرفت و به شهادت رسید. قساوت و وحشی گری نیروهای آل خلیفه به قدری زیاد بود که جمجمه وی متلاشی شد.
در اقدامی دیگر نظامیان خودروهای زرهی و بالگردهای ارتش را در میدان اللؤلؤ مستقر کردند، همه شهرها و روستاها را به محاصره کامل درآورده و حکومت نظامی اعلام شد.
در شب 16 مارس به منزل رهبران انقلاب هجوم برده و آنها را دستگیر کردند. تا یک هفته شرایط فجیعی در بحرین حاکم بود و هر روز اجساد رها شده شهدا در مناطق مختلف که به ضرب گلوله یا شکنجه شهید شده بودند پیدا میشد.
شایان ذکر است نشست بررسی وضعیت انقلاب بحرین و یادبود شهدای این کشور به همت "جمعیت امت واحده" در قم برگزار شد و آقای علوی ناگفته هایی از شکنجه در زندانها را نیز بیان کرد که متعاقباً منتشر خواهد شد.
................پایان پیام/ 218