به گزارش خبرگزاری اهل‌بیت(ع) ـ ابنا ـ شاهرخ اورامی هم یکی از شاعرانی بود که وقتی فوت کرد، گل کرد؛ مثل خیلی های دیگر. با کامران شرفشاهی که در کنگره های مختلف او را می دیده و دوست او بوده است، راجع به این شاعر ارجمند گفت و گوی کوتاهی نمودیم.
ـ جناب شرفشاهی! شما «شاهرخ اورامی» را اولین بار کجا دیدید؟
«شاهرخ اورامی» را من از طریق کنگره‌ها به ویژه کنگره‌های شعر دفاع مقدس دیدم و با ایشان آشنا شدم. «اورامی» دارای خصوصیات خاصی بود؛ از یک سو شاعری بسیار صمیمی و خونگرم، از سویی دیگر شاعری بسیار وطن دوست و عاشق ایران عزیز و از سوی دیگر شاعری به واقع دل باخته‌ی خاندان پاک وحی و اهل بیت عصمت و طهارت بود.
می‌گفت من شفای فرزندم را از امام حسین (ع) گرفته‌ام
ـ حالا در همین فضایی که فرمودید دل باخته‌ی اهل بیت و خاندان عصمت و طهارت بود، آیا مطلب یا خاطره‌ای از ایشان دارید؟
در حاشیه‌ی کنگره‌ها با «شاهرخ» که غالبا مجالی پیش می‌آمد، دوستان شاعر جمع می‌شوند و با هم گپی می‌زدیم. در لحظات حاشیه ای کنگره‌ها، «شاهرخ» همیشه علاقه داشت شعرهایی که برای اهل بیت سروده است را قرائت کند و به ویژه اعتقاد خاصی داشت. ایشان می‌گفتند که من شفای فرزندم را از امام حسین (ع) گرفته‌ام و با تمام اعتقاد این سخن را به زبان می‌آورد و منقلب می‌شد. با اینکه از اهل سنت بود، اما عشق و ارادت بسیار شورانگیزی به ساحت مقدس اهل بیت داشت و در واقع در این زمینه آثار فراوانی هم داشت؛ به ویژه در مدح حضرت مولای متقیان «علی (ع)» و در مدح حضرت «امام حسین (ع)» اشعار بسیار فراوانی داشت و آثار و کتاب‌هایی را در این زمینه تألیف کرده بود که من امیدوارم امکان دسترسی جامعه ما به این آثار فراهم شود، خصوصا آثار چاپ شده این شاعر در مورد ایران عزیز، دفاع مقدس و اهل بیت چاپ و در اختیار علاقه‌مندان قرار بگیرد.
ـ در رابطه با اولین دیدار نفرمودید که کجا با ایشان آشنا شدید؟
فکر می‌کنم اواسط دهه‌ی هفتاد بود.
وحدت شیعه و سنی
ـ و آخرین دیدارتان چه زمانی بود؟
آخرین دیدار هم سال گذشته بود، در جریان کنگره شعر ادبیات مقاومت که «شاهرخ» هم آمده بود. او اصولا تفکری مبتنی بر تقریب داشت و معتقد بود که شیعه و سنی باید سعی کنند تا وحدت خودشان را حفظ کنند و تفرقه‌ای که غالبا بین شیعیان و اهل تسنن در گوشه و کنار کشور اسلامی وجود دارد، توطئه و دسیسه‌ای است که از سوی استعمارگران خصوصا آمریکا و انگلیس طراحی و به اجرا در می‌آید و همین مساله ایجاب می‌کند که اهل تسنن و شیعیان بر نقاط مشترکی که دارند پافشاری کنند.
ـ این بزرگوار در حوزه «تقریب» هم اثری دارند؟
در واقع می‌شود گفت که سروده هایی را برای اهل بیت (ع) داشته، یکی از این آثار است. البته ایشان بیشتر در عرصه‌ی شعر اندیشه‌ها و عقاید خودش را منعکس می‌کرد و اشعاری که داشته، به این مساله قطعا اشاره شده است که انتشار این آثار می‌تواند سند ارزنده‌ای باشد از اعتقاد برادران اهل تسنن ما بر وحدتی که امیدوارم روز به روز در جامعه اسلامی ما بیشتر شود.
شعرهایش برای امام حسین حال و هوای خاصی داشت
ـ کدامیک از کارهای آقای «اورامی» در ذهن شما ته نشین شده است؟
«آقای اورامی» بیشتر شعرهایی که برای حضرت «امام حسین (ع)» داشت، حال و هوای خاصی داشت. ایشان به شدت تحت تأثیر حماسه‌ی عاشورا قرار داشت و شعرهای عاشورایی پر حس و حالی داشت. اشعاری نیز در رابطه با این موضوع به زبان کردی سروده بود که گاهی اوقات در نشست‌هایی که داشت این شعر را به زبان کردی می‌خواند و ترجمه‌ی فارسی آن را برای بچه‌ها بازگو می‌کرد. در واقع این شور و حال و ابراز ارادت شورانگیز ایشان بسیار دل نشین و به یاد ماندنی است.
ـ زمانی که ایشان در جشنواره‌ها حضور پیدا می‌کرد، به خصوص در جشنواره «مقاومت» که حضور پیدا کردند و شعرهایشان را خواندند، شعرهای ایشان در جماعت شرکت کننده چه انعکاسی داشت؟
انعکاس بسیار مثبتی داشت. مرحوم «اورامی» سعی می‌کرد که در طول مدت برگزاری کنگره‌ها ارتباط خوبی با شاعران ایجاد کند و آن حس یک دلی و احساس نابی که به دیگران داشت را منتقل کند و در واقع به دنبال صفا و دوستی و مهروزی بود که یکی از خصوصیات ناب و فراموش ناشدنی مرحوم «اورامی» هست.
ـ اگر نکته‌ای در رابطه با ایشان باقی مانده است بفرمایید.
فکر می‌کنم شاعرانی مانند «شاهرخ اورامی» نه تنها در تاریخ ادبیات ما بلکه در تاریخ ادبیات جهان اسلام جایگاه رفیع و ارزنده‌ای دارند و اصحاب رسانه می‌بایست چنین شاعرانی را قدر بدانند و سعی کنند که معرفی افزون‌تری را در خصوص زندگی و آثار چنین شخصیت‌هایی داشته باشند و جامعه ادبی و فرهنگی ما بیشتر با این بزرگواران و خدمات ارزنده‌ای آنها آشنا شوند.
از شاعران معاصر کرد که می‌توان با «شاهرخ اورامی» آنها را مقایسه کرد، مرحوم «محمود گلشن کردستانی» و زنده یاد استاد «سید ابراهیم ستوده» هستند که هر دو دارای عشق و علاقه‌ی وافری به سرزمین مادری خود ایران عزیز و همچنین اندیشه تقریب واردات به پیشگاه مقدس خاندان پاک وحی علیهم‌اسلام بودند.
..............پایان پیام/ 218