به گزارش خبرگزاری اهل‌بیت(ع) ـ ابنا ـ "جان کامپنر"، روزنامه انگلیسی تلگراف، معتقد است: تصمیم برای حمله به عراق که توسط "جرج بوش"، رییس جمهوری پیشین آمریکا و "تونی بلر"، نخست وزیر سابق انگلیس گرفته و با همکاری در مجموع 29 کشور انجام شد، توازن قدرت را در منطقه خاورمیانه به نفع ایران تغییر و اعتماد به نفس آمریکا و تمایلش را برای ورود به درگیری های گسترده تر کاهش داد.
همچنین اعتبار سازمان ملل متحد را زیر سوال برد. در حالیکه عراق با گام های بسیار کند به سوی استقرار دموکراسی پیش می رود، جنگ خشونت فرقه ای شدیدی را باعث شد که پیش از این وجود نداشت.
"اما اسکای"، کارشناس چتربازی که برای کمک به نیروهای ائتلاف به عراق اعزام شده بود، به یاد می آورد: عراقی ها چند دهه با تحریم های فراوان مواجه بودند، پیش از آن جنگ با عراق و کویت رخ داده بود و در مجموع از مدت ها قبل با بحران و فقر فزاینده دست و پنجه نرم می کردند. بنابراین زمانی که آمریکا به عراق رفت آنها تصور می کردند کشورشان یک شبه مثل دبی می شود. فکر می کردند ثروتمندتر می شوند، ساختمان های بلند ساخته می شود و رفاه اقتصادی آنها هر روز بیشتر خواهد شد.
"روی استوارت"، نماینده محافظه کار مجلس که در زمان حمله به عراق در وزارت امور خارجه بوده است، می گوید: من به عنوان کسی که در بالکان نیز خدمت کرده بودم می دانستم مداخلات بین المللی نظامی معمولا بسیار دشوار و دیرپاسخ ده است، اما تصور می کردم این مساله در مورد عراق و برکنار کردن صدام حسین، دیکتاتور مخلوع این کشور، صادق نیست.
کامپنر در ادامه با اشاره به تلفات فراوان غیرنظامیان در جنگ عراق می افزاید: سوءمدیریت شش ماه اول حمله به عراق را می توان به آسانی دلیل مشکلات بعدی دانست. دولت موقت تحت امر آمریکا بسیار بد عمل کرد. برکناری نیروهای امنیتی عراق و نخبگان سیاسی این کشور به بروز و افزایش نفوذ شبه نظامیان به شدت مسلح منجر شد.
تنش های فرقه ای افزایش یافت، در حالیکه شکست نیروهای ائتلاف برای یافتن تسلیحات کشتار جمعی نیز از طرف دیگر هر روز بیشتر دلیل اصلی جنگ را زیر سوال می برد. با وجود این استوارت معتقد است مشکل به قدری عمیق بود که اگر آمریکا این اشتباهات را مرتکب نمی شد؛ اشتباهات دیگری را مرتکب می شد.
کامپنر می نویسد: در حالیکه انگلیس و آمریکا شناخت درستی از جامعه فرقه ای عراق نداشتند تصور می کردند سقوط رژیم صدام حسین به ایجاد نظام آزادی و رفاه غربی منجر می شود. آنها با اطمینان این تصورات خود را بیان می کردند.
اما زمانی که مشخص شد تصورات آنها نادرست بوده است تونی بلر به عنوان یکی از مهم ترین طرفداران تهاجم به عراق از موضع خود عقب نشینی کرد اما گفت هنوز زود است که در این مورد صحبت کنیم.
در حالیکه اهدافی مانند کشور سازی و استقرار دموکراسی در عراق آنطور که مد نظر غرب بود محقق نشد، جنگ نیز به دستاوردهای خود مبنی بر تشکیل خاورمیانه گسترده تر نرسید. ایده اصلی این بود که عراق به مثابه مرکز فعالیت ها در منطقه باشد.
اما ایران برنده اصلی این جنگ شد. این امر از ابتدا اجتناب ناپذیر نبود، اما محتمل به نظر می رسید. اکثر مردم عراق شیعه اند و به دلیل برگزاری انتخابات دموکراتیک، دولتی در این کشور حکومت می کند که به تهران نزدیک است. همانطور که "سر کییران پرندرگاست"، معاون سیاسی سابق دبیرکل سازمان ملل سازمان ملل، معتقد است: نمی دانیم دولت ایران منتظر این فرصت بوده است یا خیر؟ اما برکناری صدام حسین به طور کلی موقعیت آنها را در خاورمیانه تغییر داد.
اکنون بعد از یک دهه جنگ در افغانستان، عراق، لیبی و به تازگی مالی که آمریکا در دو جنگ اولی به طور مستقیم دخیل بوده است و از دو جنگ بعدی حمایت کرده باراک اوباما رییس جمهوری آمریکا از پایان یک دهه جنگ سخن می گوید.
اما در عین حال آمریکا هر روز بیشتر به انجام عملیات با هواپیماهای بدون سرنشین تکیه می کند، در حالیکه سیاستمداران و مردم عادی از تاثیرات آن بی خبرهستند.
..............پایان پیام/ 218