خبرگزاری اهل‌بیت(ع) - ابنا

دوشنبه ۸ مرداد ۱۴۰۳
۶:۳۳
در حال بارگذاری؛ صبور باشید
چهارشنبه
۱۶ اسفند
۱۳۹۱
۲۰:۳۰:۰۰
منبع:
اختصاصي ابنا
کد خبر:
397800

اخبار همايش قرآن و سينما ـ 4

ميرخندان: مضامين والاي قرآني را به خوبي مي‏توان در سينما ظاهر كرد

یک پژوهشگر و منتقد رسانه در اختتاميه همايش ملي "قرآن و سينما" با بیان اینکه قرآن مضامین عالی و منحصر به فردی پیشنهاد می‏کند، اظهار کرد: مضامين والاي قرآني را به خوبي مي‏توان در سينما ظاهر كرد.

آآ

به گزارش خبرگزاری اهل‏بیت(ع) ـ ابنا ـ  حجت الاسلام سيدحميد ميرخندان در اختتاميه همايش ملي "قرآن و سينما" که امروز ـ پنجشنبه 17 اسفندماه ـ در مجتمع فرهنگي شهيد آويني قم برگزار شد، با بیان اینکه قرآن مضامین عالی و منحصر به فردی پیشنهاد می‏کند، اظهار کرد: مضامين والاي قرآني را به خوبي مي‏توان در سينما ظاهر كرد و نقطه اشتراک قرآن و سینما در روایتگری آن است.

وی با اشاره به اینکه تصوير قرآني با تصوير اصطلاحي رايج متفاوت است افزود: تصاوير قرآني تصاوير ذهني هستند كه در اصطلاح به آنها "ايماژهاي ذهني" مي‏گويند. تصاوير قرآني از نوع ادبيات هستند و از تصوير به معناي خاص متمايز است.

این استاد حوزه و دانشگاه اضافه کرد: در هنرهاي تصويري، تصوير عينيت دارد و اينكه تصوير جانشين چيزي است كه از آن حكايت مي‏كند و دو بعدي خاصيت ديگر تصوير است. متفرع كردن تصوير در مباحث قراني بيراهه رفتن است.

حجت الاسلام ميرخندان عنوان داشت: قصص قرآني به تعبير خاص خود داستان نيستند، بلكه با بررسي واژه قصه در زبان عربي متوجه مي‏شويم كه قصص قران روايت هستند.

 وی با بیان اینکه بحث هايي كه در حوزه روايت مطرح است در قصص قرآن هم قابل بيان است، اظهار کرد: روايت به دو گونه روايت‏هاي تخيلي و واقعي تقسيم مي‏شود و روايت واقعي همان قصص قرآني است چون به اعتقاد ما اسطوره نيستند و در جهان واقعي اتفاق افتاده اند.

اين پژوهشگر و منتقد رسانه ابراز داشت: نقطه اشتراك سينما و قرآن در همين مفهوم روايت پنهان است. شيوه روايتگري قرآن در سينما در آيه 33 سوره يوسف به خوبی روایت شده و از دیدگاه آیت الله العظمی جوادی آملی قصص جمع قصه نیست.

شایان ذکر است اختتاميه همایش قرآن و سینما امروز با حضور جمعی برخی از منتقدان و فیلمسازان برجسته کشور و برخی از هنرمندان و طلاب جوان برگزار شد و صاحبان مقالات برتر مقالات خود را ارائه کردند.

 ..............پایان پیام/ 221