پژوهشي در جلوه هاي بصري قرآن

به گزارش خبرگزاری اهل‏بیت(ع) ـ ابنا ـ اختتاميه همايش ملي "قرآن و سينما" امروز ـ پنجشنبه 17 اسفندماه ـ در مجتمع فرهنگي شهيد آويني قم برگزار شد.

در این همایش که با حضور جمعی برخی از منتقدان و فیلمسازان برجسته کشور و برخی از هنرمندان و طلاب جوان برگزار شد صاحبان مقالات برتر آثار خود را ارائه کردند.

چکیده مقاله زیر اثر «ابوالقاسم رضاپور» كارشناسي ارشد معارف اسلامي با گرايش علوم قرآن و حديث، تحصيلات خارج فقه و اصول و دانشجوي دكتراي دانشگاه فردوسي مشهد و با موضوع "پژوهشي در جلوه هاي بصري قرآن" است.

چكيده:

هر پيام، تفكر و آموزه اي كه بر بال هنر نشيند جاودانه شده، زمان و مكان را درنورديده و مخاطب را مسحور خود خواهد كرد، اين پيام و بار معنايي ذهن گوينده را واژه يا واژگاني بر دوش مي گيرد كه مانند آينه از مكنونات قلبي او حكايت دارد. هر چه كلام به وجه بصري بهتري بيان شود و نماد تصويري زيبايي را در ذهن مخاطب خلق كند، جذابتر خواهد شد.

هنر بويژه بصري با زباني سحرآميز در زماني كوتاه تاثيري عميق بر جانها مي گذارد. در اين راستا قرآن كريم نيز از هنر به ويژه از جنبه هاي بياني و بصري كلام به منظور تاثيرگذاري بهره جسته است. اين كتاب آسماني معاني انتزاعي را به مدد تصاوير، محسوس و خيال انگيز نموده به معاني ذهني جان بخشيده است. هر جا از معنايي مجرد، حالتي نفساني، صفتي معنوي، ايمان و كفر، بهشت و جهنم، مرگ و هستي، عشق و نفرت، انفاق و بخل، علم و جهل و ديگر مفاهيم قرآني كه بشر از آنان هيچ تصوير روشن و مصداقي عيني در ذهن ندارد سخن به ميان آورده است بر واقع محسوس يا مخيل تكيه نموده به گونه اي كه ديده گوش، حس، خيال، هوش و وجدان را به تسخير خود درآورده است. براستي زيباشناسي قرآن از طريق شفاهي و شنيداري تاثير شگرفي بر وجوه مختلف فرهنگ، اعتقاد و دين مسلمانان جهان گذاشته است، اما بايد اذعان داشت توجه بيش از حد به جنبه شنيداري، بعد بصري قرآن را به دست فراموشي سپرده است و جهان بويژه جهان هنر به طور شايسته، زيبايي هاي بصري آن را به نظاره نشسته اند.

اينك زمان آن رسيده تا هنر جهان، قرآن را به عنوان منبع ايده هاي هنري و ساختارهاي زيبايي بصري كشف كند و به قرآن هنرمندانه بنگرد و اين وظيفه پژوهشگران هنرمند مسلمان و دانشگاه هاي معتبر جهان اسلام است كه بعد هنري قرآن را هم به جهان معرفي كنند تا بر روان انسانها فرود آيد، اين نيازمند داشتن تفكري جهاني، تخصصي هنري، دغدغه اي دائمي، انگيزه اي شورانگيز و اخلاصي پاك دارد.

هدف مقاله، تشريح جلوه هاي بصري قرآن با استفاده از روش شناسي ديني و مقايسه آنها با مصاديق بصري سينماي جهان است تا پل ارتباطي هرچند باريك باشد بين قرآن و جهان هنر، شايد متوليان و مخاطبان عرصه ي هنر، سينما ، تئاتر و تلويزيون را به بهره گيري از زيبايي هاي بصري قرآن دعوت كند.

 ..............پایان پیام/ 221