به گزارش خبرگزاري اهلبيت(ع) ـ ابنا ـ «خانم زينب مزاري» دختر «شهيد عبدالعلی مزاری» مجاهد شیعه افغانستانی، به نمايندگي از خانواده خود، در هجدهمين سالگرد شهادت وی در بيانيهاي از جوانان و نسل تحصیل کرده افغانستان خواست تا حنجره سرخ رادمردان عرصه جهاد دیروز را مرکب قلمهايشان سازند و در مسیر شناخت درست آنها از شخصگرایی به ارزشگرایی روی آورند.
وی خطاب به شيعيان كشورش گفت: از احساس به معرفت و شناخت دقیق حقایق و واقعیت جامعه خویش گذر کنید تا حقیقت تاریخ خویش را لمس نمایید.
متن كامل اين بيانيه به شرح زير است:
بسم الله الرحمن الرحیم
سرخی خون شهیدان از میان تیرگی ها و ظلمت ها معجزه آفرید و بن بستها را گشود و زمینه فعالیت و نقش آفرینی را برای همه محرومین ایجاد کرد. امروز جبر محیط و جبر زمانه جلودار ملت سرافرازمان نیست بلکه ملتی که عزت و سربلندیش را از خون وحدت بخش مبارز شهیدش و دیگر جانفدایان مجاهدش گرفته است.
باز هم ماه خون و حماسه فرا رسید تا کمی بیندیشیم که موقعیت فعلی را مدیون چه کسانی هستیم! هجدهمین سالگرد شهادت شهید استاد عبدالعلی مزاری(ره) نماد مقاومت و ایثار را برشما مردم وفادار به او، تسلیت عرض مینمایم.
حقیقت شهيد مزاري و ديگر شهدا را میتوان در دوره جهاد و حتی در دوره رشد و نمو آنها و در تربیت دینیشان یافت، در تربیتی که مولایشان امیرالمؤمنین علی(ع) مقتدا و آرمانشان بود. عرصه جهاد امتحانی بود بزرگ که با گذر زمان، برگ برگ تاریخ پیش رویمان ورق خورد و ماندن مردانه آن مردان بیادعا را فریاد زد و احساس عشق و وفاي آنان نسبت به مردم خویش و همه مظلومین را جاری ساخت. و امروز قحطی همان عشق و وفا را به وضوح میتوان حس کرد!
با شناخت دقیق، عمیق و حقیقی از مبارز شهیدمان، میتوان بیش از پیش بر یتیمی ملت نالید. نسل جدید سالهاست که در پی قهرمان می گردند و کسانی که از قافله عقب ماندند به دنبال نام و جایگاه دگرگون ساز تاریخمان هستند تا بتوانند خلا های وجودیشان را به نحوی پر کنند. اما افسوس نمی دانند که این شهید و همه شهیدان عالی مقام به دنبال معشوق و معبودشان، فریاد عدالت خواهی خلق خدا شدند و در پرتو ایمان به خدا و اولیای خدا با افتخار بر قله عزت نور افشانی می‌کنند.
به زعم بعضی افراد مزاری شدن شاید آسان باشد اما باید دید که مزاری از چه گذشت و به چه رسید؟! دیگران چه می‌کنند؟ از چه می گذرند و به چه خواهند رسید؟! پدرمان برای مردم خویش از جان گذشت تا به جانان رسید، آيا دیگران از آسایش خویش میگذرند؟ آنان از جایگاه و مقام خویش نمی گذرند و اگر از جایگاه خویش بگذرند به هیچ وجه از ثروت و قدرت خویش نمی گذرند!
مزاری نه شیفته قدرت بود و نه تشنه مقام و شهرت، بلکه وفادار به تعهد و میثاقش بود. امروز دیگر به راستی شیعه بودن در سرزمینمان جرم نیست و این ثمره مجاهدتهای این مبارز عزیز و دیگر شهدای غرور آفرین و عدالت خواه کشورمان است.
سرخی خون شهیدان از میان تیرگی ها و ظلمت ها معجزه آفرید و بنبستها را گشود و زمینه فعالیت و نقش آفرینی را برای همه محرومین ایجاد کرد. امروز جبر محیط و جبر زمانه جلودار ملت سرافرازمان نیست بلکه ملتی که عزت و سربلندیش را از خون وحدت بخش مبارز شهیدش و دیگر جان فدایان مجاهدش گرفته است پیشرو در تاریخ فردای جامعه ماست.
باید به خاطر بسپاریم که حلقه وصل حماسه ها، جان فشانی ها و وفاداری های دیروز، جهاد اندیشه ها و باورهای سازنده تاریخ فرداست. این سازندگی ها در قالب انسان ها و نسل های پویای امروز، روح فردایمان خواهد بود. سازندگی هایی که پایمردی عشق، وفا و آرمانهای شهدانمان در فکر و باورمان سیلان دارد.
خون رهبر شهیدمان، دوئیت و تفرقه را وحدت بخشید. اما هم اکنون جامعه در خواب سیاسی عده ای فرو رفته و طریق صداقت و پیمان وحدتمان را به تاخیر انداخته است. چرا که این عده نبرد را برای دست یافتن به جایگاه و مقام دنیایی خویش کشانده و درگیر درون خویش شدهاند که باید هشیار بود و گوی بازی را از میدان هوسهای درونی آنان به عرصه پیشرفت اجتماعی و به ساحت وحدت فکری و عملی جامعه هدایت کرد.
جوانان و نسل تحصیل کرده امروزمان باید حنجره سرخ رادمردان عرصه جهاد دیروز را مرکب قلمهايشان سازند و در مسیر شناخت درست آنها از شخصگرایی به ارزشگرایی روی آورند و از احساس به معرفت و شناخت دقیق حقایق و واقعیت جامعه خویش گذر کرده تا حقیقت تاریخ خویش را لمس کنند.
یکی از مسائل شناخت شخصیت اين رهبر شهید، از میان برداشتن بیان های مختلفی است که دامنگیر جامعه شده است و باید به خاطر بسپاریم كه اين مسايل، هدف رهبر شهیدمان که همان پایبندی به میثاق مقدس وحدت در بین تمام مردم کشور و جامعه ماست را به خطر می اندازد.
کسانی که دو سال و هشت ماه، غرب کابل را به خاک و خون کشیدند آیا هم اکنون در مورد کشتار و فجایع کویته بی طرفند؟ چرا بر رسانه های جهانی درست مانند دو دهه پیش سکوتی مطلق حکم فرماست؟ به راستی از دید انان کشتار عده ای انسان بی دفاع جنایت نیست؟! هر روز در کنار ما کویته غرق در خون میشود ولی افسوس از هیچ کس صدای اعتراض به گوش نمی رسد! پس کجا هستند سازمان هایی که دم از حقوق بشر می زنند؟ آیا این هم یک بازی کثیف سیاست و نسل کشی مردمی مظلوم نیست؟! افسوس ما دیگر مزاری و مانند مزاری نداریم تا در کنار مردم ستم دیده تا پای جان بایستد.
در پایان از شما مردم دلسوز و همواره وفادر به آرمانهای رهبر شهیدمان در سراسر گیتی نهایت تشکر و قدردانی را دارم.
ومن الله توفیقخانواده شهید مزاری، حوت 1391
....................پايان پيام/ 226