شخصيت حضرت آيت الله سيد محمد كاظم طباطبايي يزدي:
زندگي نامه و فرآيند علمي
ايت الله سيدمحمدكاظم يزدي درسال 1248شمسي در روستاي «كِسنويه» يزد ايران متولد شد و تحصيلات خود را در حوزه "دو منار" يزد تحت نظر دو شخصيت بزرگ «ملاابراهيم اردكاني» و «ملازين العابدين عُقدايي» شروع كرد و بعد از تحصيلات مقدماتي عازم مشهد شد و در انجا هيئت و رياضيات و بخشي از بحث هاي فقه و اصول و بعد از مشهد به حوزه اصفهان رفت و در مدرسه "صدر" اصفهان فقه و اصول و ادبيات عرب و تفسير را گذراند.
ايشان داراي افق فكري بلندي بودند كه نظيرش كمتر ديده مي شود. از جهات مختلف علمي، اخلاقي، مبارزاتي، تاليفات، شاگرد پروري و حضورشان در صحنه هاي مختلف سياسي و اجتماعي كه ممكن است همه علماي ما اين تجميع شخصيتي را يك جا نداشته باشند.
حضرت ايت الله سيدمحمدكاظم يزدي در سال1281 به نجف مهاجرت كرد. و در آنجا به تحصيل و تدريس پرداختند.و در سال 1312 به مقام مرجعيت جهان تشيع دست يافتند.
كتاب عروه الوثقي با 3260 و در سه جلد مسله فقهي مهم ترين اثر تاليفي ايشان است. قبل از عروة، كتاب "شرايع الاسلام" و "تبصرة المتعلمين" در حوزه هاي شيعي مرسوم بود. اما با آمدن آخوند حوزه هاي علميه چنان تحت تاثير قرار گرفت كه هم اينك بيش از يكصد سال است كه اين كتاب در حوزه هاي علمي به صورت ثابت تدريس مي شود و هر كس كه ميخواهد مباني اجتهادي را درك كند بايد حاشيه اي بر كتاب عروة داشته باشد.
از كتاب هاي ديگر ايشان مي تواند به "حاشيه بر مكاسب" ، "رساله اي در تعادل و تراجيح" ، "اجتماع امر و نهي" ، "الصحيفة الكاظمية" ، "رساله سوال و جواب" اشاره كرد.
حضرت ايت الله سيدمحمدكاظم طباطبايي يزدي درسال 1337قمري در 89 سالگي رحلت كردند. بعضي مرگ ايشان را مشكوك مي دانند زيرا از طرفداران مشروعه مشروطه و شيخ فضل الله نوري بودند و قرار بود در اين ارتباط هم به ايران سفري داشته باشند. پيكر مطهر ايشان را در نجف اشرف در كنار مزار پسر شهيدشان به خاك سپردند.
شخصيت سياسي
در زمان حمله ايتاليا به ليبي تنها شخصيتي كه برعليه ايتاليا فتوا داد و مردم را به مبارزه تشويق كرد ايشان بود.
و موقعي كه انگلستان و روسيه به ايران حمله كردند ايشان در جهت مبارزه مردم فتوا و برعليه انها فتوا دادند.
و در زمان حمله انگليسي ها به عراق فرزندبزرگ ايشان ايت الله سيد محمديزدي در جبهه هاي نبرد با انگلستان به شهادت رسيد.
اساتيد
ايشان از محضر اساتيد بزرگي همچون «سيدمحمدباقر خوانساري» ، «سيدهاشم موسوي خوانساري» «سيدمحمدتقي نجفي» «ملامحمد جعفر آباده اي» بهره برده اند.
شاگردان
ايشان همه حوزه هاي علميه و اساتيد دوره ي خود را درك كرد و به يك پختگي جامعي رسيد كه باعث شد بزرگترين حوزه درسي در نجف را تشكيل دهد و شاگردان بزرگي را در آنجا تربيت كنند.
بهترين شخصيت هاي تاثيرگذار دوران معاصر از شاگردان ايشان هستند. مهم ترين شاگردان ايشان شيخ عبدالكريم حائري يزدي موسس حوزه علميه قم، سيدحسن مدرس فعال سياسي بزرگ ايران، مهم ترين مرجع فقهي دوران معاصرايه الله بروجردي، شخصيت هاي بزرگ فقهي اصولي و كلامي مرحوم ايت الله سيد احمد خوانساري، سيد محمدتقي خوانساري، شخصيت بزرگ سياسي فقهي لبنان سيدعبدالحسين شرف الدين،حاج اقا ضيئا عراقي، سيدحسين قمي كه با رضاخان بخاطر حجاب مبارزه كرد، شيخ محمدحسين كاشف الغطا، فيلسوف بزرگ شرق ميرزا مهدي آشتياني، مبارز بزرگ با حكومت رضاخان شيخ محمدتقي بافقي، آيت الله سيد محمدكاظم شيرازي صاحب فتواي تنباكو شاگرد ايشان در نجف و بيش از دويست شاگرد بزرگ ديگر از محضر ايشان بهره مند شده اند.
فعاليت هاي اجتماعي
در كنار همه ي فعاليت هاي علمي و سياسي، ايشان خدمات اجتماعي همچون ساخت حوزه هاي علميه، كتابخانه و بحث هاي عام المنفعه داشته اند.