به گزارش خبرگزاری اهل‌بیت(ع) ـ ابنا ـ در جریان رای اعتماد به چاک هیگل، وزیر دفاع جدید ایالات متحده آمریکا که بابت انتصابش انتقادات جدی متوجه باراک اوباما، رئیس‌جمهوری ایالات متحده بود، نومحافظه‌کاران جمهوری‌خواه آمریکایی وی را متهم می‌کردند که متعهد به اهداف اسرائیل نیست و همچنین موضعش در قبال ایران از استحکام لازم برخوردار نیست. به‌عبارت ساده‌تر، جمهوری‌خواهان آمریکا معتقد بودند که آقای هیگل، نه به اندازه کافی اسرائیلی است و نه به اندازه کافی ضدایرانی. هیگل همچنین متهم بود که گفته است نه یک سناتور اسرائیلی، بلکه یک سناتور آمریکایی است.
در جریان حملات تند جمهوری‌خواهان به آقای هیگل در جلسه استماع سنا، 64 بار از نام اسرائیل استفاده شد اما نام افغانستان به‌عنوان مهم‌ترین عملیات نظامی بالفعل ارتش آمریکا که مهم‌ترین مسوولیت هیگل در حال حاضر است، تنها 4 بار برده شد. این وضعیت نشان‌دهنده آن است که لابی‌های یهودی حامی رژیم صهیونیستی تا چه‌حد در سنای آمریکا ذی‌نفوذ هستند و جالب اینکه با وجود دموکرات بودن اکثر یهودیان آمریکایی، جمهوری‌خواهان در حمایت از صهیونیسم و رژیم صهیونیستی، پیش‌قدم محسوب می‌شوند.
اما اینکه آقای هیگل واقعا چگونه فکر می‌کند، در سیاست خارجی آمریکا چندان تاثیری ندارد. هیگل حتی اگر بر فرض محال، ضداسرائیلی هم باشد، وقتی در سیستم سیاسی نهادینه شده آمریکا، پستی چون وزارت دفاع را عهده‌دار می‌شود، لاجرم باید الزامات نقشی را که برعهده گرفته است، بپذیرد.
یکی از اصلی‌ترین الزامات نقش در پست‌هایی که با سیاست خارجی آمریکا در ارتباط است، پذیرش دوستی با اسرائیل و ضدیت با دشمنان این رژیم است. این دوستی که ریشه در تاریخ جنگ سرد دارد، با تلاش‌های بی‌وقفه لابی‌های صهیونیستی در آمریکا تقویت می‌شود و خود را به‌شکل یک الزام برای سیاست خارجی آمریکا درآورده است، هر چقدر هم که برای این کشور هزینه دربرداشته باشد.
واشنگتن با حمایت همه‌جانبه خود از رژیم صهیونیستی در واقع وجهه خود را در میان کشورهای مسلمان به چهره یک شیطان تبدیل کرده است. هرچند برخی از دولت‌های سرزمین‌های اسلامی با کاخ سفید در ارتباط هستند اما ملت‌های مسلمان عموما نفرتی عمیق از ایالات متحده در دل دارند. این شاید گران‌ترین هزینه‌ای باشد که واشنگتن برای این دوستی پرداخته باشد. به‌نظر می‌رسد امثال هیگل، به این واقعیت آگاه‌اند اما الزامات نقش، آنان را امان نمی‌دهد تا کاری کنند.
اولین اقدام چاک هیگل در سمت وزارت دفاع، اقدامی مخفیانه بوده است که پایگاه صهیونیستی دبکا آن را افشا کرده است. به نوشته این پایگاه صهیونیستی، هیگل در دیدار با ایهود باراک، وزیر دفاع اسرائیل به توافقی پشت پرده دست یافته‌اند که به سوریه مربوط می‌شود.
در این توافق قرار است ستاد مشترکی بین آمریکا، اسرائیل، اردن و ترکیه تشکیل شود تا در صورت استفاده از سلاح شیمیایی توسط سوری‌ها علیه هرکدام از این چهار کشور، وارد عمل شود. چاک هیگل در دیدار با باراک گفته است که احتمالا ابتدا این شورشیان سوری خواهند بود که ابتدا از سلاح‌های شیمیایی استفاده می‌کنند و بعد حکومت سوریه مجبور به پاسخگویی می‌شود و بدیهی‌ست که بحران شیمیایی فورا به مرزها تسری یابد.
اینکه هیگل اذعان می‌کند شورشیان سوری احتمالا اولین طرف استفاده کننده از سلاح شیمیایی هستند، در نوع خود جالب است اما از آن جالب‌تر اینکه الزامات نقش‌گرایانه چقدر سریع اثر خود را بر هیگل نشان داده است.
به‌عبارت دیگر، هیگل هنوز نیامده با این توافق، نشان داده است که کاملا به منافع و امنیت رژیم صهیونیستی متعهد است.
..............پایان پیام/ 218