به گزارش خبرگزاری اهل‌بیت(ع) ـ ابنا ـ خبرگزاری صدای افغان (آوا) در تحلیلی به بررسی جنایات اخیر نیروهای آمریکایی در استان میدان وردک افغانستان و دستور اخراج این نیروها از سوی حامد کرزی رییس جمهور این کشور پرداخته است.
در این تحلیل آمده است: مردم ما در سه دهه اخیر و به خصوص ده سال گذشته، شاهد غمبارترین حوادث عمدی یا اشتباهی بوده که در هر صورت کشته شدن انسان های بیگناه، جانکاه است.
تروریست ها به نام جهاد و برای بهشت، مسلمان می کشند؛ حساب کسانی هم که با ما دشمنی تمدنی دارند و حتی در انسانیت، احساس قرابتی نمی کنند، معلوم است که فاجعه قندهار، میدان وردک و سایر جاها توسط نظامیان مخصوص آمریکا به صورت ویژه اتفاق می افتد و حتی یک عذر خواهی هم بر آن ها گران است و نمی خواهند از جنایت عذرخواهی کنند.
نویسنده به صحبت های دیروز رئیس جمهور افغانستان اشاره کرده و می نویسد: همانطوری که رئیس جمهور در واکنش به حملات انتحاری، اخیر تصریح کرد؛ "آمريکا مي گويد که طالبان دشمن ما نيست؛ اما هرروز به نام طالبان در کشور ما افراد غیر نظامی را به قتل مي رساند و طالبان نيز که روزانه مردم غیر نظامی رامي کشند، با خارجى ها در مذاکره و گفتگو مي باشند" و مصمم به حضور دراز مدت پس از ۲۰۱۴ نیز هست.
این رسانه به صحبت های متناقص حامد کرزی در خصوص حضور نیروهای خارجی در افغانستان اشاره کرد و نوشت: حال علی رغم جنایات مستمری که در هلمند، قندهار، میدان و سایر مناطق، مرتکب می شوند، رئیس جمهور اعلام کرده که "سربازان خارجى مي توانند باشند؛ اما با شرايط ما؛ مردم افغانستان بايد موافقت کنند، در مناطق و حدود و چارچوبی که ما براى شان مي دهيم، قانون ما را و حاکميت ملى ما را عزت کنند." اما آیا چنین انتظاری قابلیت تحقق دارد؟ تا کنون به کدام شرایط ما احترام گذاشته که پس از این متوقع بود.
این تحلیل به دستور اخیر حامد کرزی در خصوص خروج نیروهای آمریکایی از استان میدان وردک اشاره کرده و عنوان داشته است: در 2۳ فوریه ۲۰۱۳ رییس جمهور، به دلیل آنکه نیروهای خاص آمریکا و همکارانشان مرتکب شکنجه، قتل و بد رفتاری با مردم میدان وردک شده بودند و مردم خواستار اخراج آن ها شدند، ضرب الاجل دوهفته ای خروج آنها از آن استان را صادر کرد و تا امروز ۱۱ مارس که چهار روز از پایان آن مهلت می گذرد، نه تنها از آنجا تکانی نخورده اند که ژنرال چاک هیگل وزیر دفاع جدید ایالات متحده که روز جمعه در کابل نزول اجلال فرموده، بررسی آنرا در دستور کار قرارداده و عطاالله خوگیانی، سخنگوی استاندار میدان وردک در صحبتی با رادیو آزادی گفته است که نیروهای ویژه آمریکایی تا روشن شدن نتایج تحقیقات در مورد اتهامات مبنی بر قتل و شکنجه مردم توسط این نیروها، این ولایت را ترک نخواهند کرد و خروج بدون دلیل را نمی پذیرند!؟
نویسنده با طرح چند پرسش در خصوص عملکرد نیروهای آمریکایی در میدان وردک نوشته است: ناگفته پیداست که پیام صریح بررسیی چند روز پس از پایان ضرب الاجلی که مقامات ناتو و اینک چاک هیگل خواستار آن شده و مطالبه مدرک کرده، چیست و کیست که در این ملک حرف اول و آخر را می زند؟.
پرسش این است که چه کسی مقصر به وجود آمدن چنین بستری است؟ وقتی رئیس جمهور یک کشور دستور ترک نظامیان خارجی و آنهم نه از کل کشور که از یک منطقه را صادر می کند، فرمانده ناتو و وزیر دفاع آمریکا علی رغم ارتکاب فجایع آنچنانی، خواستار دلیل و مدرک می شوند و نه تنها به آن دستور، به ظاهر نیز احترامی نمی گذارند که پرمدعاتر از همیشه خواهان مدرک و سند می شوند، آیا تنها آنها مقصراند یا ما هم سهمی و نقشی در این وضعیت داریم و چه کسانی بستر این فرصت را فراهم کرد؟
در ادامه این مطلب آمده است: همه می دانیم که طی ده سال گذشته به صورت مستمر آمریکایی ها اقدام به کشتار مردم بیگناه افغانستان کرده (در ارزگان، قندهار، خیرخانه کابل) و نهایتاً با یک توجیه (اشتباه در تشخیص هدف، پنهان شدن تروریست ها در همان خانه ) یا عذر خواهی، صورت مسأله پاک شده است. با آنکه در فاجعه قندهار و اخیراً میدان وردک، عذر خواهی صریحی هم نشده و حتی اگر عذر خواهی هم کنند، برادر، پدر و مادر و خواهر مردان، زنان و اطفال بیگناه افغانستان را زنده و عدالت را محقق نمی نمود. آیا عدالت ایجاب می کند با یک عذرخواهی از جنایات وحشتناک گذشت؟
اگر عذر خواهی کلید حل ماجرا بود، چرا غول های رسانه ای و سرمایه های میلیاردی را برای خلق مفهوم تروریسم، هراسناک تر جلوه دادن آن ها و استدلال اینکه آنان خطر جهانی اند، هزینه کردند. اساسا اگر ماجرا های وحشتناک جنایی مثل این با یک عذر خواهی خاتمه پذیر بود، تاسیس انواع دادگاه ها و وضع قوانین ملی و بین المللی بی معنا بود و باید تقنین و تاسیس نمی شد و تنها قانون "عذر خواهی عامل جنایت از قربانیان جنایت" قرار داده می شد و نباید دادگاه های جنایات جنگی و جرایمی مانند نسل کشی، کشتار جمعی و... (ولو صوری) در ادبیات حقوق جزای بین الملل وجود می داشت.
خبرگزاری آوا در ادامه با بیان اینکه اصحاب قدرت و ثروت در کشور ما باید بپذیرند که "قانون موجود جهان، قانون جنگل" و مفاد آن، این است، هرکه قدرتمند تراست، هرچه خواست می کند و اگر سلطان جنگل، از ستمی عذر خواهی کرد، منت گذاشته، وگرنه وظیفه او عذر خواهی نیست، می نویسد: بنابراین، وقتی "دستور اخراج" سربازان امریکایی از میدان وردک با"بررسی" از جانب مقامات ناتو و آمریکایی پاسخ داده می شود، باید حدیث مفصل آینده را از این مجمل خواند و چارچوب منطق آنرا شناخت. وگرنه، دستور ترک کل کشور نیاز به دلیل و مدرک ندارد، چه رسد به اینکه پس از ارتکاب اعمال غیر انسانی، آنهم برای جابجایی، جسارت مطالبه مدرک نمود و در عین حال به دنبال توافقنامه ای بود که انجامش از این آغاز روشنتر است. ما خود مسبب محصول امروزی هستیم که دیروز با پیمانی به آن پیمانه، کاشتیم اما مردم ما همچنان منتظر اند تا پس از این تجربه ها و عملکرد غیر انسانیِ هر روزه آنها، چه می کنیم. آیا باز تیغ تیز بر کف زنگی مست می نهیم و بستر دیگری برای سرپیچی می سازیم یا آنرا می زداییم؟
.............پایان پیام/ 218