به گزارش خبرگزاری اهلبیت(ع) ـ ابنا ـ روزنامه صهیونیستی جروزالم پست در یادداشتی به قلم «آریل بن سولومون»، ضمن اشاره به گزارش اخیر اسوشیتدپرس که بیان میداشت باراک اوباما، رئیسجمهور آمریکا از آن رو در سوریه دخالت نظامی نمیکند که توافق هستهای با ایران برایش اولویت بیشتری دارد و نمیخواهد با این کار، مذاکرات به مشکل برخورند، تصریح کرد: «هرچند گزارش اسوشیتدپرس گمانهزنی است اما با توجه به سایر رویدادها میتوان گفت تهدید استفاده از زور علیه ایران دیگر دچار فرسایش شده است.»
این گزارش سپس به نقل از برخی کارشناسان نسبت به این رویکرد اوباما ابراز نگرانی کرده است. وی سپس به نقل از «جک استراو»، وزیر خارجه سابق بریتانیا تصریح کرده است که تکرار این عبارت که همه گزینهها روی میز است، برای موفقیت مذاکرات تنها یک مانع است و کمکی به آن نمیکند.
چنین دیدگاهی در ساختار تصمیمگیری بریتانیا چندان استثنایی نیست و این سوال را مطرح میکند که آیا رهبران غربی از مواضع قدرتمند در مذاکرات به سوی حرکت به سوی مواضع نرمتر هستند؟
پروفسور «باری روبین»، مدیر مرکز گلوریا و و ستوننویس جروزالمپست بر این باور است که این امر نشانگر آن است که راهحل غربی در خصوص ایران در حال شکست است. به باور وی، اوباما آنقدر به گفتن همه گزینهها بر روی میز است بسنده میکند، که سرانجام ایران به سلاح هستهای دست پیدا کند! از منظر او ایران به آستانه تولید سلاح هستهای رسیده اما اوباما باز هم برای اقدام نظامی بهانه میآورد!
وی در حالی این ادعا را مطرح میکند که هیچ شاهدی بر این مدعا که ایران به دنبال برنامه هستهای نظامی است، وجود ندارد.
این گزارش میافزاید: در حالی که غرب بین حمله پیشدستانه به ایران، تحریمهای بیشتر و یا مهار یک ایران هستهای مردد است، ایران به سوی هدف راهبردی خود پیشروی میکند.
از سوی دیگر، «زیف ماگن»، محقق مرکز بگین سادات ابراز میدارد که رهبران ایران هوشیارتر از آن هستند که فریب گمانهزنیهای آمریکا و اسرائیل درباره حمله نظامی را بخورند. وی اینگونه ارزیابیهای غربی را ناشی از کوتهبینی آنان در خصوص ایران میداند.
وی میافزاید: نگاه ایرانیان نسبت به دشمنانشان بلندمدتتر و عمیقتر است و باید گفت آنها همچون دشمنانشان کودن نیستند. آنها میدانند اگر زمانی رسانههای غربی کمتر از احتمال حمله پیشدستانه سخن میگویند، باز هم باید آمادگی خود را برای بدترین سناریو حفظ کنند. ما باید از آنها بیاموزیم!
................پایان پیام/ 218