به گزارش خبرگزاری اهل‌بیت(ع) ـ ابنا ـ «شیخ حسن موسی الصفار» عالم شیعی بارز عربستانی درپی احضاریه امنیتی مستقیم اداره آگاهی سیاسی وزارت کشور در 28 ماه مارس(پنجشنبه 16 فروردین) شهر قطیف در شرق عربستان را به مقصد شهر ریاض ترک کرد و همچنان در یکی از هتل‌ها در بازداشت به سر می‌برد و مسئولان امنینی سعودی بازگشت وی به خانه‌اش را ممنوع کرده‌اند.
شیخ صفار که جهت پاره ای توضیحات از سوی سازمانهای امنیتی احضار شده بود اجازه بازگشت به قطیف (شهر محل سکونتش) را ندارد و در هتل زندانیست.
در همین حال مرکز حقوق بشر "الشرق" تعدی و بازداشت وی برای دومین روز متوالی در یکی از هتل‌های شهر ریاض پایتخت عربستان را محکوم کرد.
این مرکز نگرانی شدید خود درقبال تنگناهای اعمال شده علیه شیخ صفار و محدودیت درخصوص تردد وی را ابراز داشت.
مرکز حقوق بشر الشروق از مسئولان سعودی خواست تا همه محدویت‌های تردد شیخ الصفار را بردارند و بازگشت وی به خانه اش را تضمین کنند.
این مرکز بر رد اهانت مسئولان سعودی علیه شخصیتی شناخته شده تاکید کرد؛ فردی که مواضع اش در حمایت از آزادی‌ها و پرونده حقوق بشر بر همگان شناخته شده است.
مسئولان سعودی اخیرا با طرح ادعای متلاشی کردن یک شبکه جاسوسی، شماری از فعالان شیعه در عربستان را بازداشت کرده‌اند.
شیخ حسن موسی صفار کیست؟
شیخ حسن موسی صفار از متفکران شیعی معاصر است که توانسته در جامعه وهابیت‌زده و ضد شیعی عربستان سعودی، بسیاری از فعالیت‌های علمی، فرهنگی، اجتماعی را سامان داده و جوانان بسیاری را در این راه تربیت نماید.
عرصه اندیشه‌ورزی وی شامل ساحت‌های گوناگونی است که در میان این ساحت‌ها، مسائل اجتماعی دین، از امتیاز و ویژگی خاصی برخوردارند. مسائل زنان و پلورالیسم از جمله این دغدغه‌هایند که وی چندین کتاب و مقاله دربارة آن‌ها نگاشته است.
شیخ حسن موسی صفار در سال ۱۳۷۷٫ق برابر با ۱۹۵۹٫م در شهر قطیف در خانواده‌ای غیر‌ثروتمند اما متوجه به امور دینی و اجتماعی به دنیا آمد؛ جد پدری و مادری و نیز بعضی از عموها، نزدیکان و حتی پدر وی عالم دینی و خطیب بودند.
او دوران ابتدایی را در مدرسه زین‌العابدین و دوران متوسطه را در مدرسه الامین شهر قطیف به پایان رساند و در این سن با وضعیت فلسطین و مسائل اردن آشنا گردید؛ زیرا بعضی از استادان او از فلسطین و اردن بودند و گاهی اوقات از وضعیت سرزمینشان با او سخن می‌گفتند. وی دوران متوسطه را، که مرحلة گشایش برنامه‌های جدیدی برایش بود، به اتمام نرساند و به عراق، که مرکز اصلی درس‌های دینی و مخصوص طائفة شیعه بود، رفت تا دروس حوزوی را بیاموزد. وی در آغاز سال ۱۳۹۱٫ق عازم نجف شد و در آنجا به طور مستقیم با شخصیت‌های علمی و ادبی همچون اسد حیدر، شیخ باقر شریف‌القرشی، دکتر شیخ احمد وائلی و نیز رویکردهایی مانند سرمایه‌داری، درگیری با بعثی‌ها و قومیت‌طلبی آشنا شد.
وی پس از نامساعد شدن اوضاع عراق به حوزه علمیه قم رفت و یک‌سال در آنجا ماند و پس از آن در سال ۱۳۹۴٫ق رهسپار کویت شد و سه سال در آنجا زیست؛ سپس به قطیف بازگشت و به تلاش جدی و تربیتی در میان طبقات جوان و فعالیت فرهنگی در میان طبقات اجتماعی اقدام کرد.
شیخ صفار تا عاشورای سال ۱۴۰۰٫ق در قطیف ماند و سپس به دنبال ماجراهایی که در ایام عاشورا در قطیف رخ داد، به ایران آمد وی پس از مدتی به سوریه رفت و مدت شش سال نیز در آنجا زندگی کرد.
او و یارانش بیشتر به تربیت کادرهای فکری، سیاسی، مدیریتی، فعالیت اطلاع‌رسانی و فرهنگی با نشر کتاب‌ها، مجله‌ها، بیان احادیث، جلسات و تحرک سیاسی با شرح مسائل دینی برای طبقات مختلف توجه کردند. فعالیت‌های صفار پس از بازگشت به وطن شامل موارد ذیل بوده است:
۱ـ مشارکت در مسائل کلی ملّی در زمینه‌‌های مختلف، اصلاح درون جامعه با گسترش فرهنگ آشتی، حمایت از مؤسسات خیریه اجتماعی و ترغیب هر نهادی که کارش سود رسانی به جامعه است.
۲ـ گشایش فضای ملّی، با برپایی روابط جسورانه با بقیه شهروندان برای عبور از حالت جدایی مذهبی، تعطیل کردن مسئلة طائفیت و عکس‌العمل جدی در برابر هرگونه تحریک مذهبی؛ تا جایی که در نماز جمعه قطیف دولت عربستان را به برکناری شیخ عادل کلبانی خطیب و امام جماعت مسجد‌الحرام که در گفت‌وگو با شبکة بی‌بی‌سی تمامی شیعیان را کافر عنوان کرده بود، دعوت نمود.
۳ـ ارتباط یافتن با مسئولان و رهبران دولتی، برای حل قضایا و مشکلات موجود؛ تلاش وی همواره معطوف به اقناع حکومت عربستان بر زیانبار بودن جریان‌های افراطی سلفی و تشویق به جدایی از این گروه‌ها و در مقابل استقبال از وحدت ملّی فارغ از هرگونه تمایز مذهبی و قومی بوده است؛ با وجود مشی تعاملی، وی بارها از مسئولان حکومتی عربستان به صراحت انتقاد کرده و به تبعیض نژادی علیه شیعیان متهم نموده است.
۴ـ شیخ صفار آثار متعددی شامل کتاب و مقاله دارد که در آن مسائلی مانند مذهب، ملت، حقوق انسان و تقریب بحث شده است.
شیخ حسن صفار همچنین دارای اجازه‌نامه امور شرعیه و فعالیت تبلیغی از آیات عظام سیستانی، مرحوم گلپایگانی، شیرازی، شیخ محمد اسحاق الفیاض و محمد مهدی شمس‌الدین است.
کتاب‌های وی عبارت‌اند از: کثرت‌گرایی و آزادی در اسلام؛ فرهنگ تسامح واختلاف؛ شیخ علی البلادی، مطالعه در شخصیت و تاریخ؛ بزرگ‌‌زن، مطالعه در زندگی حضرت زینب؛ تنوع و همزیستی؛ علمای دین وظایف و نقش آنان؛ گفت‌وگوهایی در باب مذهب، فرهنگ و اجتماع؛ شخصیت زن در دیدگاه اسلام و واقعیت مسلمانان؛ گفت‌وگو با روی باز؛ فقه خانواده، پژوهش در فقه تطبیقی و اجتماع؛ گفتمان اسلامی و حقوق بشر؛ شیعیان و سلفی‌ها به‌سوی روابطی بهتر؛ مذهب و وطن،گفت‌وگوهای صریح؛ صلح اجتماعی و حفاظت از اجزای آن؛ سیاست نبوی و دولت بدون خشونت.
وی همچنین مقاله‌های متعددی در بسیاری از مطبوعات و مجلات منطقه‌ای و جهانی دارد و در ده‌ها کنفرانس بین‌المللی در تمامی قاره‌ها شرکت نموده است.
او عضو هیئت علمی مجلة کلمه و مجله آگاهی معاصر و شورای عمومی مجمع تقریب بین مذاهب اسلامی است و همچنین مسئولیت مؤسسات متعدد فرهنگی و اجتماعی، که به وسیله خودش تأسیس شده است، را نیز برعهده دارد.
..............پایان پیام/ 218