به گزارش خبرگزاري اهلبيت(ع) ـ ابنا ـ رئيس موسسه آموزشي و پژوهشي امام خميني(ره) با اشاره به فرمايشات مقام مظم رهبري در ابتداي سال جديد، سخنان ايشان را بسيار حساب شده، دقيق، راهگشا و روشنگر عنوان كرد و افزود: جوهره كلام رهبري در واقع همان كلام امام خميني(ره) است كه بيان‌گر آرمان‌ها و ارزش‌هاي اسلام است؛ هرچند گاهي با توجه به مقتضيات زمان، برخي موضوعات و عناوين بيشتر مورد توجه قرار مي‌گيرد.
آيت الله مصباح يزدي با اشاره به اين كلام رهبري كه رئيس جمهور آينده بايد نقاط مثبت رئيس جمهور سابق را داشته باشد و نقاط منفي را برطرف كند، اظهار داشت: با تنقيح مناط از سخن مقام معظم رهبري مي‌توان دريافت كه هرفرد و يا گروهي براي پيشرفت در نظام اسلامي بايد وضعيت خود و ديگر افراد يا گروه‌ها را بررسي كند تا محاسن ديگران را كسب كرده و خود را از معايب آنها مبرا كند.
عضو خبرگان رهبري با اشاره به اين‌كه براي تشخيص حسن و عيب ابتدا بايد يك نظام ارزشي به عنوان معيار و مقياس معين شود، تاكيد كرد: ممكن است موضوعي را عده‌اي حسن و عده‌اي ديگر عيب تلقي كنند؛ يعني با تفاوت معيارها، معناي حسن و عيب نيز فرق خواهد كرد. البته ما معتقديم بهترين معيار براي شناخت محاسن و معايب موازين اسلامي است و بايد حسن و عيب را بر اساس آموزه‌هاي قرآن و فرمايشات اهل بيت(ع) تبيين كرد.
وي با اشاره به اين‌كه هيچ يك از گروه‌هاي فعال در گذشته و حال معصوم و مبرا از خطا و اشتباه نبوده و هر يك معايبي داشته‌اند، اظهار داشت: اگر هر يك از اين گروه‌ها را بر اساس معيارهاي اسلامي مورد مطالعه قرار دهيم، متوجه خواهيم شد اغلب آنها با وجود علاقه به اسلام و انقلاب و زحمات و سختي‌هاي فراواني كه در اين راه متحمل شده‌اند، نقاط ضعفي هم داشته‌اند كه نقطه مشترك آنها علاقه به بعضي مظاهر و امور دنيوي است.
استاد اخلاق حوزه علميه با اشاره به اين‌كه حب مال و مقام مطلقاً مورد سرزنش نيست، ادامه داد: مهم اين است كه در مقام تزاحم بين حب دنيا و اجراي وظيفه الهي كدام يك مقدم شمرده شود و اينجا است كه بايد درون خود را واكاوي كنيم و ببينيم كه در انگيزه‌هايمان چه ميزان عشق خدا و اولياي الهي وجود دارد و چه مقدار حاضر هستيم خواست خدا را بر خواسته خودمان ترجيح بدهيم.
آيت الله مصباح يزدي با بيان اين‌كه ممكن است بن‌مايه بعضي انحرافات در باطن ما وجود داشته باشد، اما تا زماني كه مجال بروز پيدا نكرده، در رفتار ما خود را نشان ندهد، افزود: بعضي از كساني كه در دوران دفاع مقدس آماده فداكاري تا آخرين قطره خون در جهت دفاع از اسلام و انقلاب بودند، بعد از آن دوران و پس از بازگشتن به جامعه، با تغيير اوضاع و احوال جامعه آنها هم تدريجاً تغيير كردند، و رفتارهاي ديگري از آنها سر زد.
وي ادامه داد: نه اين‌كه اين نوع رفتار در آنها ايجاد شده باشد، بلكه بن مايه آن در قلبشان وجود داشت، ولي چون موقعيت بروز نمي‌يافت، در رفتارشان ظاهر نمي‌شد؛ اما با تغيير شرايط اين بن مايه تدريجاً رشد كرد و خود را نشان داد.
استاد اخلاق حوزه علميه قم گفت: ما نيز از اين مشكلات مصون نيستيم؛ لذا بايد از يك سو معايب گروه‌هاي ديگر را كه عمدتاً ناشي از دلبستگي به دنياست، شناخته و تلاش كنيم به آنها گرفتار نشويم؛ از سوي ديگر عوامل موفقيت و پيروزي افراد و گروه‌ها را بررسي كنيم و در پي كسب آنها باشيم.
وي افزود: به طور اجمال مي‌توان گفت روح همه ضعف‌ها و معايب در حب دنيا و ريشه همه خوبي‌ها و محاسن در اخلاص، عمل به وظيفه و اعتماد داشتن به خدا است. دلبستگي به دنيا مانع شناخت صحيح وظيفه و يا عمل كردن به وظيفه بعد از شناخت آن مي‌شود.
وي خطاب به اعضاي شوراي مركزي جبهه پايداري ابراز داشت: اگر روي اين دو عامل كار شود، مي توان اميدوار بود كه اين گروه با بسياري از گروه‌هاي ديگري متفاوت باشد. در غير اين صورت اين گروه هم يكي مانند گروه‌هاي ديگري است كه براي رسيدن به اهداف دنيايي خود از راه‌ها و وسايل مختلف استفاده مي كنند.
عضو شورای عالی مجمع جهانی اهل بیت(ع) با اشاره به لزوم توكل بر خدا در انجام وظيفه ادامه داد: ابتدا بايد معناي صحيح توكل را بفهميم. آيا دست روي دست گذاشتن و اميد بستن به خدا توكل و حداكثر دعا و توسل كفايت مي‌كند؟ يا بايد براي رسيدن به هدف تمام امكانات مادي خود را به كار بگيريم؟ در اين صورت تفاوت كساني كه بر خدا توكل مي‌كنند با ديگران چه خواهد بود؟
وي در پاسخ به اين سئوالات با اشاره به حديثي قدسي اظهار داشت: خداوند نه تنها اميد كسي را كه بر غيرخدا ، تكيه كرده است، از بين مي برد، بلكه او را در ميان مردم خوار و ذليل مي‌كند. لذا بايد تمام اميد و توكل انسان در همه امور، حتي براي فعاليت در زمينه مسايل سرنوشت‌ساز اجتماعي مثل انتخابات به خداوند باشد. اما اين مسأله منافاتي با اقدامات عملي ندارد. زيرا اعتماد و توكل به خداوند متعال امري قلبي است و استفاده از امكانات مادي موجود، وظيفه عملي است.
عضو خبرگان رهبري افزود: ما بايد وظيفه خود را انجام دهيم و براي موفقيت در اين مسير به خداوند اميد داشته باشيم و نگذاريم دلبستگي به دنيا مانع توكل و انجام وظيفه‌مان شود. در غير اين صورت هيچ تضميني براي مصون ماندن ما از سرنوشتي كه ديگران به آن مبتلا شده‌اند، وجود ندارد. اگر امروز براي انقلاب و اسلام دل مي سوزانيم، معلوم نيست، وضع فردايمان چگونه باشد؛ لذا بايد خود را از دلبستگي به دنيا رها كنيم.
وي افزود: بايد اين مسأله را هم در نظر داشته باشيم كه ما مسئول انجام وظيفه هستيم و نتيجه به دست خداست. ممكن است نتيجه همان چيزي باشد كه ما به دنبال آن بوديم، گاهي هم نتيجه چيز ديگري است. اگر ما با توكل بر خدا به وظيفه خود عمل كنيم، نتيجه هر چه كه باشد، ما نفع برده‌ايم و نزد خدا مأجوريم، حتي اگر نتيجه، مورد انتظار ما نباشد. در غير اين صورت زيان كرده‌ايم، حتي اگر ظاهراً به نتيجه مورد نظر خود برسيم.
آيت الله مصباح ادامه داد: غير از خدا نبايد به هيچ چيز اميد داشته باشيم؛ هيچ چيز يعني هيچ چيز. اين‌كه به نظرسنجي‌ها اعتماد كنيم و ببينيم چه كسي رأي بيشتري دارد تا او را انتخاب كنيم، كار درستي نيست. ما بايد وظيفه‌مان را بشناسيم و فقط به خداوند متعال اميدوار باشيم و بدانيم هر اندازه به چيزي غير از خدا اميد داشته باشيم، به همان ميزان با ناكامي و شكست در خواسته‌هايمان مواجه خواهيم شد.
وي امام خميني(ره) را نمونه كاملي از توكل بر خدا دانست و افزود: ما بايد وظيفه‌مان را بشناسيم و همان را انجام دهيم؛ اما نبايد نگران نتيجه باشيم. چون نتيجه به دست خداست. هم‌چنان‌كه امام راحل(ره) وقتي در سخت‌ترين شرايط وصيت نامه‌اش را تنظيم مي‌كند، خود را با دلي آرام و قلبي مطمئن توصيف مي‌كند ، زيرا اميدش فقط به خدا بود.
رئيس موسسه آموزشي و پژوهشي امام خميني(ره) در پايان خطاب به اعضاي شوراي مركزي جبهه پايداري اظهار داشت: ما هم اگر توانستيم چنين روحيه‌اي پيدا كنيم، همواره در زندگي آرام خواهيم بود.
...................
پايان پيام/ 221