به گزارش خبرگزاری اهل‌بیت(ع) ـ ابنا ـ مسلمانان هندی امروز ـ سه شنبه 20 فروردین ـ در اعتراض به آزار و نسل کشی مسلمانان میانمار؛ مقابل سفارت این کشور در دهلی نو تجمع کردند.
تجمع کنندگان به رهبری انجمن های مدنی و سازمان های اسلامی، بنرها و پوسترهایی علیه کشتارهای میانمار به دست داشتند و از دولت این کشور تقاضا کردند به خونریزی و خشونت های فرقه ای پایان دهد.
این افراد همچنین ضمن سردادن شعارهایی علیه دولت میانمار، خواستار توقف حمله به مسلمانان بیگناه و اسکان دادن آسیب دیدگان این خشونت ها شدند.
در ساعات اولیه این تجمع، رهبران تظاهرکنندگان ضمن محکوم کردن دولت میانمار برای همکاری با افرادی که دست به خشونت و نسل کشی مسلمانان روهینگا می زنند، اظهار داشتند: تبعیض علیه مسلمانان این کشور به دهه 1960 برمی گردد.
در سال 1982، قانون عجیبی به تصویب رسید که براساس آن مسلمانان این کشور شهروند محسوب نمی شدند مگراینکه ثابت کنند اجدادشان پیش از 1832 در برمه زندگی می کرده اند.
این رهبران افزودند: چنین قانونی در هیچ جای دنیا وجود ندارد و در صورت اجرایی شدن آن برای همه، بیشتر میانماری ها شهروند این کشور محسوب نمی شوند.
آنها ادامه دادند: موج کنونی آزار و پاکسازی قومی که توسط راهبان بودایی از فوریه سال گذشته آغاز شده و گسترش یافته، به تخریب هزاران خانه و اموال عمومی منجر شده است.
این رهبران معترض، ضمن اشاره به اینکه همچنین آواره شدن بسیاری از روهینگیایی ها از روستاهایشان با حمایت دولت میانمار آغاز شده، نیروهای امنیتی و بوداییان قوم راکهینه را متهم به افزایش حملات، کشتار، تجاوز علیه مسلمانان روهینگیا و تخریب اموال آنان کردند.
به گفته آنان، برآوردها حاکی از آن است که تاکنون 150 هزار روهینگیایی کشورشان را ترک کرده، به بنگلادش، تایلند و مالزی پناهنده شده و در شرایط دشواری زندگی می کنند و همچنین بسیاری از آنها در حالی که تلاش می کردند با قایق های کوچک فرار کنند جانشان را از دست دادند.
این رهبران ضمن انتقاد به اینکه روند دمکراسی خواهی میانمار به رهبری آنگ سان سوچی، برنده جایزه صلح نوبل در جریان است، اما وی حاضر به موضع گیری درباره این موضوع نیست، از سازمان ملل متحد خواستند که برای کنترل همه انواع خشونت ها اقدامات مقتضی را صورت دهند.
اعتراض امروز بطور مشترک از سوی مجلس مشورتی مسلمانان هند، جماعت اسلامی هند، جماعت علمای هند، مجمع ملی هند، انجمن حفاظت از حقوق مدنی و حزب کارگران هند سازماندهی شده بود.
...............پایان پیام/ 218