به گزارش خبرگزاری اهل‌بیت(ع) ـ ابنا ـ حجت الاسلام والمسلمین اعرافی رییس جامعة المصطفی، پیامی به همایش حوزه‌های علمیه افغانستان صادر کرد.
متن این پیام به شرح زیر است:
بسم الله الرحمن الرحيم
محضر مبارک علمای اعلام، مدیران، معاونان و استادان مدارس علمیه افغانستان(دامت برکاتهم)
با تقدیم سلام و تحیت و تبریک به مناسبت خجسته اعیاد جمادیه و رجبیه.
اینک که خداوند متعال این توفیق را عنایت نموده تا علوم و معارف اسلام ناب و اهل بیت(علیهم‌السلام) را در جهان به مشتاقان حقیقت برسانیم و اکنون که جمع ارجمندی از علما و فضلای کشور عزیز افغانستان در محفل روحانی گرد آمده اند تا پیرامون حوزه‌های این کشور به گفتگو بنشینند، با احترام تام و ادب کامل، نکاتی را یادآوری می‌نمایم:
1. صیانت از هویت حوزه ای: بر کسی پوشیده نیست که میراث سترگی که اینک خود موجب تحولی عظیم در ساحت جهان و جان شده است، در بستر حوزه های علمیه شکل یافته و صیانت و حفاظت شده است و عالمانی بزرگ با ایثار و مجاهدت‌های طاقت‌فرسا کوشیدند تا سرمایه‌های ایمانی و حوزه‌های اسلامی را از هر گونه تطاول و چپاول زمانه و شیاطین انسی و جنی دور نگه دارند. حوزه های علمیه و مدارس دینی در تاریخ هزارساله خود نشان دادند که امانت دار خوبی برای میراث علمی و عملی پیامبران و اولیاء و اوصیای الهی(ع) بوده و هستند. از این رو، تاکید بر هویت حوزه‌ای به معنای پاسداشت میراثی عظیم برای انتقال به نسل های آینده بشریت است. البته همواره در طول تاریخ حوزه ها، عالمانی بزرگ در هر زمانه ای با توجه به مقتضیات زمان و مکان دست به تحولی اساسی و بنیادین در چارچوب اصول کلی حوزه ها زده اند و با اجتهادی پویا و روشمند توانستند ضمن صیانت از اصول، پاسخ گوی نیازهای زمانی ومکانی اعصار و امصار خود باشند. بی گمان تحول خواهی سنت دیرپای حوزه ها بوده و هست و در طول تاریخ سلف صالح حوزه‌های علمیه با تاکید بر اصالت‌های حوزه، در روشها و محتواها تغییراتی را ایجاد کردند و ما امروز به عنوان امانت داران این تراث عظیم موظف هستیم ضمن پاسداشت نظام اصیل حوزوی و هویت آن و اصول بنیادی آن زمینه تحول و پیشرفت آنها را فراهم آوریم.
2. گفتمان اسلام ناب مسئولیت مضاعف حوزه ها: ظهور و گسترش اندیشه الهی و گفتمان انقلاب اسلامی و بازسازی تمدن نوین اسلامی ارمغان بزرگ الهی در عصر ماست. این پیام نو و مبارک در قالب انقلاب اسلامی و بیداری اسلامی و مجاهدت‌های ملیت‌های مسلمان تجلی نموده است. در این فضای متراکم گفتمانی که هر کس کالای خود را در قالب معنویت عرضه می دارد و گفتمان های بدلی از اسلام پرداخته شده و معرفی می شود تا چهره اسلام را مخدوش کنند، نقش حوزه‌های علمیه و عالمان اسلامی برای معرفی گفتمان ناب و اصیل محمدی(ص) دو چندان شده است. حوزه‌های علمیه و شما عزیزان لازم است که در ایجاد و گسترش گفتمان اسلامی ناب با بهره گیری از معارف اسلام عزیز و اندیشه‌های نبوی و علوی کوشا باشید؛ چرا که اگر از این فرصت ها که چون باد می گذرند به درستی و راستی بهره نگیریم نه تنها فردا دیر خواهد بود بلکه در پیشگاه مردمان حق جوی عدالت خواه و خداوند جل و جلاله در روز قیامت مسئول و پاسخ گو هستیم.
3. حوزه های افغانستان، حوزه پیشگام جهانی: شرایط ویژه افغانستان و حضور بسیاری در آن جا و حضور بسیاری از مردم این سامان در نقاط جهان، این بستر مناسب را برای حوزه های افغانستان فراهم آورده تا به عنوان پیشگام در عرصه مجاهدات های علمی و فرهنگی، فراتر از جهاد مالی و بدنی، گام بردارند و در عرصه و معرفی اسلام ناب محمدی(ص) حرکت کنند. علمای افغانستان به سبب همین شرایط و علل و عوامل تاریخی دیگر، از یک ظرفیت بسیار بالایی در گفتمان سازی و گفت و گوی علمی بهره مند هستند؛ و این امکان را به برادران آن سامان می دهد تا ضمن شناخت نقاط ضعف گفتمانی خود، از همه ابزارهای گفت و گو به ویژه جدال احسن سود برند و بتوانند به بهترین شکل کلام وحی و معارف تابناک قرآن و در سنت پیامبر(ص) و اهل بیت(علیهم‌السلام) را به گوش دیگران برسانند. حضور علمای افغانی در سراسر جهان از آمریکا، اروپا و استرالیا و شرق دور این نوید را می دهد تا بتوانند در گفتمان سازی انقلاب اسلامی عظیم جهانی با محور اسلام ناب محمدی(ص) مشارکت جدی داشته باشند. بی گمان هجرت علمایی و رهایی از وطن که مهاجرت الی الله است می تواند اسلام ناب محمدی(ص) به همه جهان گسترش دهد و درهای فیض را به سوی همه تشنگان حقیقت و عدالت بگشاید و جهان را با پیام عقلانی و عرفانی و اخلاقی اسلام و ارزش‌های عدالت و آزادی و صلح و حمایت از محرومان، آشنا سازد.
4. لزوم تحول در ساختارها و برنامه ها: از آن جایی که مخاطب شناسی یک اصل در گفتمان سازی است تا ضمن نیازسنجی، پاسخ های مناسب و شایسته ای ارایه شود، بر حوزه های علمیه و طلاب بزرگوار است تا با پذیرش تغییرات لازم و مهم در ساختارها و روش ها و برنامه ها، گام هایی اساسی بردارند. هرگز تغییر در این امور به معنای دست شستن از هویت حوزوی و اصالت ابلاغ و رسالت تبلیغی آن نیست. المصطفی با بهره گیری از تمامیت توان خود بر آن است تا گفتمان اسلامی ناب را در چارچوب نوین برای مخاطبان جهانی ارایه دهد. در این راه موفقیت‌هایی کسب کرده است و توان ارایه آن را به دیگر همراهان از حوزه های علمیه در سطح ایران و جهان را دارد. البته هرگز این بدان معنا نیست که ما از آسیب شناسی روشی و محتوایی و برنامه ای بازسازی‌ها غافل شویم، حوزه‌های علمیه باید بنابر فرمایش امیرمؤمنان علی(ع) فرزند زمانه خویش باشند تا از تندبادهای بینان کن و عواصف مخرب تفکرات الحادی و التقاطی در امان مانند. المصطفی با باور به اقتضائات امصار و اعصار بر استقلال و مجد حوزه‌های علمیه در جهان تاکید دارد و آماده است تا در این راه هر گونه خدمتی را به برادران عزیز ایمانی عرضه دارد و در کنار شما در راستای اعتلای اسلام و مسلمانان و جمهوری اسلامی افغانستان و حوزه‌های علمیه، نقشی ایفا نماید و از همگرایی و تعامل با مراکز علمی و دانشگاهی و مدارس علمیه برادران اهل سنت استقبال می‌نماید.
5. گفت و گوهای علمی با محوریت وحدت اسلامی و وحدت توحیدی: از اصول حوزه ها در طول تاریخ که برگرفته از آموزه های قرآنی است، گفت و گوهای علمی با محوریت وحدت اسلامی در میان مذاهب اسلامی و وحدت توحیدی با شرایع توحیدی است. از این رو، حوزه های علمیه از جمله المصطفی همواره بر گفت و گوهای علمی برای افزایش درک متقابل و کاهش تنش ها در سطح جامعه اسلامی و بشری پیشگام بوده و هست. و لازم است تا در گفت و گوهای علمی حرمت‌ها و مقدسات مذاهب پاسداشت شود و هیچ گونه سب و اهانتی صورت نگیرد. دعوت بر اساس محورهای وحدت آفرین با مسلمان و اهل کتاب، می تواند صلح جهانی را برای همگان به ارمغان آورد و امکان هدایت بیش از پیش دیگران را فراهم آورد؛چرا که اگر معارف اهل بیت (علیهم‌السلام) و اسلام ناب چنان که هست عرضه شود، فطرت های پاک مجذوب آن می شوند. شرایط آن سامان به گونه ای است که عالمان اسلامی در بهترین شرایط می توانند نقش اخلاقی و علمایی خود را به نمایش گذارند چنان که تاکنون بزرگ ترین پرچمداران وحدت و تقریب در میان مسلمانان بوده اند و تاکنونی هیچ تنش جدی در میان مسلمانان و علمای آن سرزمین به سبب هوشیاری و بیداری علما پدید نیامده است و الگوی مناسبی از گفتمان وحدت و همگرایی علمایی ارائه شده است. بنابراین، علمای بلاد در همه جهان به ویژه در آن سامان می بایست هم چنان مدافع و پرچمدار گفت و گوهای علمی و تعامل و تقریب مذاهب اسلامی به دور از هر گونه تنش و اهانت باشند تا هم چنان ملت عزیز افغانستان در آرامش در کنار هم زیسته و در مسیر تعالی و کمال و شکوفایی آن سامان گام بردارند و در برابر دشمنان اسلام و کشورهای اسلامی ایستادگی نمایند.
6. همبستگی علما و حوزه‌ها: همگرایی و همکاری طلاب و فضلا و علمای افغانستان در ایران و افغانستان، اصل مهمی است که نباید از آن غفلت ورزید، انبوه سرمایه‌های علمی و فکری و فرهنگی فضلا و علما و دانش‌آموختگان افغانستان در قم و مشهد باید با مراکز علمی و حوزه‌های علمیه افغانستان پیوند خورد و رفت و آمد و مهاجرت و مسافرت علمی و تبلیغی فزونتی یابد و این سرمایه در ارتقای فکری و علمی و فرهنگی کشور افغانستان نقش آفرینی نماید و این بر عهده علمای ارجمند و بزرگان آن کشور است تا برنامه‌ای راهبردی و اساسی برای آن طراحی نمایند.
7. ارتقای معرفتی حوزه‌ها و صیانت از آسیب‌ها: حوزه های علمیه اکنون رویاروی تهدیدهای جدی معرفتی و فکری و آسیب‌های گوناگون قرار دارند و هنگامی می‌توانند در میدان رقابت‌ها و گفتگوهای اندیشه‌ای در کشورها و جهان سرافراز و سربلند بیرون آیند که از توان علمی بالا و ظرفیت معنوی و تربیتی و اخلاقی ممتاز برخوردار باشند و در برابر نفوذ اندیشه‌های انحرافی و التقاطی و انفعال و وادادگی مقابل تئوری‌ها و نظریه‌های وارداتی و ناروا، حوزه‌ها را بیمه نمایند.
در پایان امیدوارم این نشست ها و تبادل نظرها موجب انتقال تجربیات و تدوین نظریه های راهبردی و کاربردی شده و زمینه را برای شکوفایی و باروری هر چه روز افزون تر مدارس علمیه و ساماندهی بهتر آن شده و در آینده شاهد مدارسی بالنده با عالمانی بزرگ و سترگ هم چون آخوند خراسانی صاحب کفایه باشیم.
حضور همه عالمان و اساتید و فرهیختگان و مدیران و مسئولان در این مجمع هم اندیشی علمی ارج می نهم و از خدمات یکایک دوستان و علمای اعلام و فضلای گرامی و برگزارکنندگان آن در این محفل میمون و مبارک کمال تشکر را دارم.
شایسته است در پایان از فاضل فرزانه و دانشور سخت‌کوش حضرت حجت‌الاسلام و المسلمین آقای مصطفی محامی(دام مجده) صمیمانه تشکر و تقدیر نمایم که در خدمت به حوزه‌های علمیه آن سامان نهایت سعی خود را به کار گرفته‌اند، از حضرت حق تبارک و تعالی تقاضای کرامت و لطف داشته، از حضرت صاحب العصر والزمان(عج) بذل عنایت به این مجمع ایمانی را خواهانم.
وآخر دعوينا إن الحمدلله رب العالمين
والسلام علیکم و رحمه‌الله
...................پایان پیام/ 218