به گزارش خبرگزاری اهل‌بیت(ع) ـ ابنا ـ 2 سال پس از آغاز بحران سوریه که بنابربرخی گزارش‌ها بیش از هفتاد هزار کشته در بر داشته است و بیش از یک میلیون سوری را آواره کرده است، نقش برخی بازیگران منطقه‌ای در وقوع و تسری این بحران بیش از پیش روشن و مبرهن به‌نظر می‌رسد.
کسانی که خود را دوستان سوریه می‌خوانند، مسوول مرگ هزاران سوری و آوراه شدن صدها هزار نفر از مردم این کشور هستند، اما همچنان از کمک به شورشیان و گروه‌های تروریستی سلفی در سوریه دست برنمی‌کشند و راه حل سیاسی در خصوص بحران سوریه را منحصر به سرنگونی حکومت این کشور می‌دانند. بر این اساس، حاضر نیستند به یک راه حل سوری – سوری و توافق بین حکومت و مخالفان آن تن دهند.
«رجب طیب اردوغان»، نخست‌وزیر ترکیه و از مهم‌ترین حامیان شورشیان سوری، روز سه‌شنبه گذشته حملات تندی را متوجه سیاست‌های جمهوری اسلامی ایران در سوریه کرد و ضمن قاتل خواندن رئیس‌جمهور سوریه و پدرش، مرحوم حافظ اسد، تاکید کرد که بشار حتی از پدر خود نیز در قتل عام پیش رفته است.
وی در ادامه مدعیات خود، مقامات جمهوری اسلامی ایران را متهم به نشست و برخاست با قاتلان مردم سوریه کرده است.
در پاسخ به این سخنان آقای اردوغان، نخست‌وزیر ترکیه، می‌توان چند مورد را به ایشان و سایر مقامات ترکیه، یادآوری کرد:
1- موضع جمهوری اسلامی ایران در قبال سوریه، موضعی روشن و اصولی است. ایران با دولت سوریه روابط حسنه دارد ولیکن اعلام کرده است که اراده مردم سوریه باید بر این کشور حکومت کند. چرا کسانی که خود را دوست مردم سوریه می‌خوانند، مقدمات قطع خشونت‌ها و یک انتخابات فراگیر را در سوریه فراهم نیاورده و پای گروه‌های غیرسوری را از این کشور نمی‌برند؟ اگر آنها به تصمیم و حق تعیین سرنوشت مردم سوریه احترام می‌گذارند، چرا پای این همه تروریست خارجی را به سوریه باز کرده و این کشور را به ویرانی کشانده‌اند؟
2- نقش گروه‌های تکفیری در کشتار و ریختن خون مردم سوریه اظهر من الشمس است و روشن‌تر از آن، نقش ترکیه و متحدان منطقه‌ای در تجهیز و اعزام این تروریست‌ها به سوریه. سابقه آدمکشی سلفی‌ها تنها به سوریه باز نمی‌گردد. در پاکستان و افغانستان و بسیاری دیگر از نقاط جهان اسلام، خون جمع کثیری از مسلمین بر دستان تروریست‌های تکفیری خشکیده است. آیا کسانی که از موجواتی به چنین قباحت و رسوایی حمایت می‌کنند، حق دارند از قتل عام مردم سوریه انتقاد کنند؟ حتی بخشی از شورشیان سوریه نیز دادشان از دست تروریست‌های سلفی بلند شده است. چندی پیش یکی از فرماندهان شورشیان در گفتگو با راشاتودی از احتمال جنگ بین شورشیان سوری و تروریست‌های تکفیری سخن گفته بود.
3- اگر نشست و برخاست با قاتلان مذموم است، آقای اردوغان چرا با مقامات آمریکایی نشست و برخاست می‌کند و چرا با آنها در قبال مسائل سوریه هماهنگ است؟ آیا نخست‌وزیر ترکیه مردم افغانستان و عراق را که به‌دست سربازان آمریکایی کشته شدند به حساب نمی‌آورد؟ آیا هواپیماهای بدون سرنشین آمریکا هر ماه تعدادی از مسلمانان را به قتل نمی‌رسانند؟ آیا قاتلان بیش از یک میلیون عراقی می‌توانند دوست مردم سوریه باشند اما حکومت این کشور نمی‌تواند؟
4- آیا رژیم صهیونیستی قاتل مردم فلسطین نیست؟ آیا این رژیم قاتل شهروندان ترک در کاروان آزادی غزه نبود؟ اگر چنین است چرا اردوغان در حال عادی‌سازی روابط با اسرائیل بوده و به نام ملت ترکیه، عذرخواهی نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی را می‌پذیرد؟ اگر ارتباط با قاتلان مذموم است، چرا آقای اردوغان در خصوص مسائل سوریه خود را با منافع رژیم تروریست و غاصب اسرائیل هماهنگ می‌کند؟
5- مواضع آقای اردوغان و دوستانشان در خود ترکیه هم با انتقادات جدی مواجه بوده است. «کمال کلیچ‌دار اوغلو»، رهبر حزب جمهوری خلق ترکیه می‌گوید: «یکی از مسئولین قتل و عام در سوریه دولت عدالت و توسعه (دولت اردوغان) است.» وی خطاب به اردوغان گفت: «در سوریه مردم عادی کشته می‌شوند. یکی از مسئولین این امر تو (اردوغان) هستی. مسبب اصلی
قتل و عام در سوریه دولت حزب عدالت و توسعه و وزیر امور خارجه آن است. در سوریه جنگ برادرکشی جریان دارد و ترکیه با این عظمت به بازیچه برخی از قدرت‌ها در این کشور تبدیل شده است. از ترکیه فرمانده می‌فرستی، سلاح می‌فرستی، پول می‌فرستی و می‌گویی برو و برادرت را بکش. اردوغان می‌گوید با کمک خدا اسد سرنگون خواهد شد. اردوغان زمانی این حرف‌ها را بر زبان آورد که اسرائیل در حال بمباران کردن سوریه بود. منظور وی از کمک خداوند جت‌های اسرائیل بود که سوریه را بمباران می‌کردند. آیا تو ذره‌ای وجدان نداری؟» از سوی دیگر، «دولت باغچه‌لی» رهبر حزب حرکت ملی ترکیه نیز خطاب به اردوغان گفت: «به بشار اسد قاتل کودکان می‌گویی ، اما خودت با سردسته تروریست‌ها چانه می‌زنی!»
6- با این حجم سلاح و تروریستی که از خارج به سوی سوریه جریان دارد، حکومت این کشور اکنون در حال نبرد با یک توطئه خارجی است. نبرد حکومت سوریه با تروریست‌های سلفی کاملا از مشروعیت برخوردار است و نمی‌توان آن را قتل عام خواند. هر کشوری در جهان در برابر این تروریست‌ها واکنش سخت نشان می‌دهد؟ آیا آمریکا به‌بهانه عملیات تروریست‌های تکفیری علیه برج‌های دوقلوی سازمان تجارت جهانی، دو کشور اسلامی را اشغال نکرد؟
...................پایان پیام/ 218