به گزارش خبرگزاری اهل‌بیت(ع) ـ ابنا ـ یک دادگاه نظامی روز دوشنبه، "کیمبرلی ریورا" سرباز ارتش آمریکا را به اتهام فرار به کانادا در سال2007 برای ممانعت از اعزام مجدد به عراق به 10 ماه زندان محکوم کرد.
بنا براین گزارش، ریورا، که در حال حاضر 30 ساله است، در سال 2006 به همراه تیپ رزمی پیاده نظام ایالت کلرادو به عراق اعزام شد. او که در بغداد مستقر شده بود، مسئول محافظت از دروازه پایگاهی بود، که در آنجا به طور مداوم با غیر نظامیان مواجه بود. به سربازان دستور داده شده بود که هر غیر نظامی، از جمله کودکان کوچک را به عنوان یک تهدید بالقوه در نظر گرفته و آماده یک واکنش مرگبار باشند.
این گزارش افزود: ریورا در دسامبر همان سال برای مرخصی به خانه برگشت و تصمیم گرفت که با خانواده اش به کانادا رفته و پناهنده شوند.
ریورا در 23 آوریل در مصاحبه ای با یک سازمان ضد جنگ توضیح داد که او با یک دختر 2 ساله در دروازه پایگاه برخورد کرد که از ترس به شدت می لرزید. کودک با خانواده اش به پایگاه آمده بود و پس از بمباران نیروهای آمریکایی خواستار غرامت بودند. وقتی که من آن دختر را دیدم که از ترس می لرزید، از من به خاطر لباسم می ترسید، می توانستم درک کنم که چه بر او گذشته است و تنها چیزی که می دیدم دختر کوچکی بود که فقط می خواستم که او را در آغوش گرفته و آرامش کنم. اما می دانستم که نمی توانم.
ریورا در مصاحبه ای در سال 2007 گفت: من با دیدن واقعیت جنگ بیدار شدم: مردمی که جان خود را بخاطر حرص یک ملت از دست می دهند، و اثرات جنگ بر سربازانی که با مشکلات جدیدی مانند کابوس، اضطراب، افسردگی،خشم، سوء مصرف الکل، اندام های از دست رفته وزخم سوختگی به خانه برمی گردند. بعضی ها هم اصلا بر نمی گردند.
خانواده ریورا در تورنتو ساکن شد و برای مهاجرت قانونی اقدام کرد. در ژانویه 2009، «جیسون کنی» وزیر مهاجرت کانادا، ریورا و دیگر مخالفان جنگ آمریکا که در کانادا ساکن بودند را اخراج کرده و آنها را "مدعیان جعلی" نامید، افرادی که به طور داوطلبانه به خدمت در نیروهای مسلح یک کشور دموکراتیک رفته و به سادگی نظر خود را تغییر داده بودند. ریورا خواستار تجدید نظر شد.
در ماه آگوست سال گذشته، دولت کانادا دستور داد ریورا به مقامات آمریکایی تحویل داده شود. او در مرز تحویل پلیس داده شد.
در 29 آوریل، ارتش او را به خاطر فرار از خدمت به 14 ماه زندان محکوم کرد؛ تحت یک توافق پیش از محاکمه، ریورا 10 ماه در زندان نظامی خواهد بود. او در پشت میله های زندان در ماه دسامبر فرزندش را به دنیا خواهد آورد.
ریورا به دو اتهام محاکمه شد: "قصد به دور ماندن" و "طفره رفتن از وظیفه خطرناک". در زمانی که در عراق مستقر بود، ریورا با یک کشیش در مورد احساسش که قادر نیست به غیرنظامیان عراقی از جمله بچه هایی که در زمان انجام وظیفه با آنها مواجه می شود شلیک کند، مشورت کرد.
وکیل ریورا، جیمز برانوم، در مصاحبه ای گفت: "کشیش تا حد زیادی او را تحت فشار قرار داد و او مشاوره خوبی به ریورا نداد. جای تاسف است که او مشاوره قانونی خوبی دریافت نکرد در عوض این کشیش به او گفت که مقاومت کن و ادامه بده."
ریورا گفت: اگر شما از نظر اخلاقی مخالف آنچه انجام می دهید، باشید و به آنچه انجام می دهید، باور نداشته باشید، اگر شما از نظر قلبی نتوانید به شخص دیگری غیر از خودتان آسیب برسانید... باید راه فراری وجود داشته باشد".
او توضیح داد که او از زمان اعزامش به عراق از اختلال روانی استرس پس از سانحه رنج می برده است.
ریورا گفت: تا به امروز، من نمی توانم سلاحی را بدون استرس و عصبی شدن در دست نگه دارم و یا از آن استفاده کنم. از زمانی که به ارتش بازگشته ام هر روز فقط کار می کنم. دیدن سربازها، اضطراب من را افزایش داده است و هر چه دادگاه من نزدیک تر می شود اضطراب من نیز افزایش می یابد. برای مدتی، آنها مرا وادار کردن که سلاح ها را تمیز کنم .... آنها ما را وادار می کردند که سلاحها را تمیز و آزمایش کنیم. یک روز، من آنقدر اسلحه تمیز کرده بودم که داشتم می مردم.
ماریو، شوهر ریورا گفت که کودکانشان با شنیدن این خبر اشک ریختند. فقط فکر دوری از مادر برای 10 ماه برای آنها دشوار است.
او توضیح داد: من شخصا احساس می کنم که قاضی پیش از شروع محاکمه تصمیم خود را گرفته بود. این حکم خیلی زیاد است. بچه ها به او نیاز دارند.
کیمبرلی ریورا گفت که کودکانش از افسردگی و اختلالات غذا خوردن به دلیل محاکمه او رنج می برند.
گرفتاری این خانواده از بسیاری از جهات مشابه وضعیت میلیون ها نفر از کارگران فقیر در ایالات متحده است. کیمبرلی و ماریو ریورا در سال2005 با وضعیت مالی وخیمی مواجه شدند و تصمیم گرفت که یکی از آنها باید در ارتش ثبت نام کند تا بیمه خانواده و جایزه 8000 دلاری به دست آورند.
ارتش نیز این نوع ثبت نام ها را بخاطر بحران کمبود داوطلب ناشی از مخالفت عمومی با جنگ عراق و افغانستان تشویق می‌کرد. بنابراین بسیاری از مظلوم ترین افراد طبقه کارگر و فقیر جامعه برای پیشرفت اقتصادی و رسیدن به آموزش عالی این پیشنهاد را پذیرفته و به خاورمیانه اعزام شدند.با این حال، هنگامی که در صحنه جنگ قرار گرفتند غیر قانونی و خشونت این اشغال گری ها برای هزاران نفر از سربازانی مانند ریورا روشن شد.
حمایتی که از ریورا شده است نشان دهنده عدم محبوبیت عمیق جنگ، در بین مردم آمریکا و کانادا است.
در 10 روز گذشته و قبل از اخراج او از کانادا در پاییز گذشته، 20000 نفر با امضا طومار حمایت از حق این خانواده برای ماندن در تورنتو را اعلام کرده اند. نظرسنجی ها نشان داده اند که دو سوم یا بیشتر از جمعیت کانادا می خواهند مه مخالفان جنگ آمریکا برای همیشه در کانادا بمانند.
...................پایان پیام/ 218