خبرگزاری اهل‌بیت(ع) - ابنا

یکشنبه ۷ مرداد ۱۴۰۳
۱۰:۱۳
در حال بارگذاری؛ صبور باشید
جمعه
۲۰ اردیبهشت
۱۳۹۲
۱۹:۳۰:۰۰
منبع:
واحد مرکزی خبر
کد خبر:
418011

درد و رنج هاي مسلمانان روهينگيا در ميانمار ادامه دارد

یکی از این پناهجویان میانماری گفت: سرنشینان چند قایق و کشتی که قبل از ما منطقه را ترک کرده بودند بر اثر گرسنگی یا غرق شدن، جان خود را از دست دادند. آخرین کشتی که قبل از ما منطقه را ترک کرد یکصد سرنشین داشت که همگی به جز دو نفر جان باختند.

آآ

به گزارش خبرگزاری اهل‏بیت(ع) ـ ابنا ـ شبکه الجزیره گزارش داد؛ افرادی که از خشونت های بودائیان علیه مسلمانان روهینگیا در میانمار نجات یافته اند، برخی از درد و رنج های خود را روایت کردند.

یکی از این پناهجویان کبیر احمد نام دارد که توانست خود را از ایالت آراکان در میانمار نجات دهد و با یک کشتی خود را به منطقه «آچه » اندونزی برساند.

 وی در خشونتهای طائفی علیه مسلمانان دو تن از برادران خود را از دست داد و هنگام فرار با قایق از خلیج بنگال نیز سه تن از همراهانش را به سبب بدی آب و هوا از دست داده است.

کبیر احمد تصریح کرد: ما با رنج ها و دردهایی دست و پنجه نرم می کنیم که به هیچ وجه امکان توصیف آن وجود ندارد.

بسیاری از منازل مسلمانان را به آتش کشیدند و آنها به فرار به جاهای دیگر مجبور کردند. باید بگویم که چهار روستا در مجاورت ما به طور کامل به آتش کشیده شد و هرکس که از مرگ نجات یافت به دیگر روستاها یا چادرهایی پناه برد که کمیساری عالی پناهندگان احداث کرده بود.

الجزیره که همزمان با اظهار نظر کبیر احمد تصاویر دلخراشی از حمله به مسلمانان روهینگیا پخش می کرد؛ به نقل از وی گفت: برخی از مسلمانان که بستگانی در روستاهای دور دست تر داشتند به آنجا پناه بردند همانگونه که خواهران و برادران من بعد از مرگ دو تن از آنان دست به چنین کاری زدند.

اغلب آوارگان بدون کار و پول هستند و گرسنگی و بیماری در میان ساکنان آراکان بیداد می کند.

اوضاع آنقدر بد است که همه به فکر فرار به مکان های دیگری هستند. به هیچ وجه نشانه های یک زندگی شرافتمندانه وجود ندارد و پس از به آتش کشیدن منازل و مساجد هیچ کس حق نماز خواندن نیز ندارد.

همه مسلمانان روهینگا به فکر فرار به کشورهای دیگری هستند تا آزادی عمل و عبادت داشته باشند. از این رو بسیاری تصمیم گرفتند از طریق دریا فرار کنند که در این میان جان خود را به خطر انداختند.

سرنشینان چند قایق و کشتی که قبل از ما منطقه را ترک کرده بودند بر اثر گرسنگی یا غرق شدن، جان خود را از دست دادند. آخرین کشتی که قبل از ما منطقه را ترک کرد یکصد سرنشین داشت که همگی به جز دو نفر جان باختند.

ما تصمیم گرفته ایم به یک کشور مسلمان دیگر مهاجرت کنیم تا شاید زندگی و آزادی خود را بازیابیم و امیدواریم خداوند در این راه به ما رحم و کمک کند.

...............پایان پیام/ 218