خبرگزاری اهل‌بیت(ع) - ابنا

یکشنبه ۴ آذر ۱۴۰۳
۱۱:۵۸
در حال بارگذاری؛ صبور باشید
سه‌شنبه
۲۴ اردیبهشت
۱۳۹۲
۱۹:۳۰:۰۰
منبع:
ابنا
کد خبر:
419451

آیت‌الله جوادی آملی:

مرگ از پوست به‌در آمدن است نه پوسیدن/اول باید به جامعه ترحم کرد بعد احترام

یکی از مراجع تقلید گفتند: اول باید به جامعه ترحّم کرد بعد احترام، در موقع ترحّم ما نباید آنچه را بشر می‌خواهد به او بدهیم بلکه آنچه مورد نیاز بشر است را باید به او داد، پس باید بدانیم که با عامه و خواص مردم چگونه باید رفتار کرد.

آآ

به گزارش خبرگزاری اهل‏‏بیت(ع) ـ ابنا ـ آیت‌الله العظمی جوادی آملی در مراسم رونمایی از نسخه آزمایشی سایت خبری اسراء نیوز وابسته به بنیاد بین‌المللی علوم وحیانی اسراء، در سخنانی مهم و راهبردی به تبیین سیاست های کلی این خبرگزاری بر مبنای دیدگاه‌های معرفتی و اخلاقی پرداخته و گفتند: رسالت ما، هم آشنایی با معارف الهی است و هم ایجاد یک انقلاب فرهنگی و فکری در جهان انسانیّت.

آیت‌الله جوادی آملی ادامه دادند: انبیا آمدند خبر بدهند و بهترین خبر را انبیا آوردند، منتها خبر مربوط به این نیست که زید چه گفت، عمرو چه کرد، خبر این است که ما از کجا آمدیم و به کجا باید برویم.

مهم‌ترین خبر مسافر این است که من کجا می‌خواهم بروم، اگر ثابت شد که مرگ از پوست به در آمدن است نه پوسیدن و تمام خبر برای بعد از مرگ است ما ناچاریم آن خبر اصیل را از کسانی که از آن طرف خبر دارند بگیریم، خدا در قرآن فرمود من خبر آوردم و آن خبر مهم این است که مرگ، از پوست به در آمدن است و نه پوسیدن.

استاد شناخته شده حوزه علمیه خاطر نشان کردند: چون این دستگاه به لطف الهی دستگاه قرآن و عترت است ما خبر را باید چیزی قرار بدهیم که عین فرهنگ ماست یعنی مخاطب خبرِ ما جامعه بشری است، این بشر باید بفهمد که مسافر است و جایی دارد می‌رود و با دست تهی نمی‌تواند سفر کند و باید خودش را با رهاورد انبیا تطبیق می‌دهد.

ایشان مخاطب شناسی در رسانه را از الزامات کار رسانه ای دانسته و افزودند: اول باید به جامعه ترحّم کرد بعد احترام، در موقع ترحّم ما نباید آنچه را بشر می‌خواهد به او بدهیم آنچه مورد نیاز بشر است به او بدهیم. ما برای اینکه اول ترحّم داشته باشیم بعد به حوزه احترام برسیم باید بدانیم که با عامه جامعه چطور باید رفتار کرد و با خردمندان چطور باید رفتار کرد و آن را بپذیریم و همان کاری که برای خردمندان می‌کنیم برای توده مردم بکنیم منتها در قالب هنر، چون اگر همان‌طور بخواهیم برای توده مردم سخن بگوییم هضم نمی‌کنند.

این مرجع تقلید به تفاوت بین تبلیغ و تعلیم از منظر رسانه های گروهی پرداخته و گفتند: یک تعلیم داریم یک تعلیل که کار حوزه و دانشگاه است اما در فضای عام یک تبلیغ داریم یک تکرار. الآن شما ببینید حرف‌هایی که تلویزیون یا رسانه‌های کتبی وقتی یک بار می‌گویند بعضی‌ها قبول می‌کنند وقتی 10 بار گفتند برایشان ملکه می‌شود ما باید پرهیز کنیم از تبلیغ بدون تعلیم، از تکرار بدون تعلیل.

آیت الله جوادی آملی ادامه دادند: دو مشکل برای توده مردمِ هست و دو فضیلت برای دانشمندان حوزه و دانشگاه و خردمداران است، آن دو مشکل این است که مردم تبلیغ را با تعلیم اشتباه می‌گیرند. یعنی اگر یک سخن غیر عالمانه را یک بار برای کسی بگویید اینان خیال می‌کنند این تعلیم است و اگر یک مطلبی را که به او گفتید وقتی چند بار تکرار کردید این تکرار به جای تعلیل می‌نشیند نه آن اوّلی تعلیم است نه این دومی تعلیل.

این مرجع تقلید تصریح کردند: ما می‌خواهیم جامعه عالمانه باشد ما با این جامعه هم بهتر زندگی می‌کنیم هم اینها را از منظر احترام نگاه می‌کنیم، بنابراین کمک کردن به جامعه در دادن خبرِ فرهنگی، علمی، عقلی، دینی و مانند آن است که دیگر خبر ما بشود همان ﴿عَنِ النَّبَإِ الْعَظِیمِ﴾ که مهم‌ترین خبر است که یک مسافر باید بداند کجا می‌خواهد برود.

آیت الله جوادی آملی در ادامه سخنان خود با بیان این مطلب که ما می‌خواهیم یک دین عقلانی داشته باشیم گفتند: الآن بسیاری از افراد در جامعه ما هستند که استحقاق ترحّم دارند بگذریم از کسانی که بیراهه رفتند یا راه کسانی را بستند، ما می‌خواهیم یک دین عقلانی داشته باشیم و عرضه کنیم، این دینِ بدون عقل، عقلِ بدون دین دو خطر را بر ما تحمیل کرد. دینِ بدون عقل یا تفتیش عقاید راه‌اندازی کرد یا گالیله را سوزاند یا قرآن را می‌سوزاند. علمِ بی‌دین هم یا جنگ جهانی اول را راه‌اندازی می‌کند یا جنگ جهانی دوم را ، این نتیجهٴ علمِ بی‌دین است یعنی سلاح هست، قدرت هست، اتم هست، همه امکانات هست ولی عقل نیست. پس ما اثر تلخ دینِ بی‌عقل را دیدیم اثر تلخ علمِ بی‌دین را هم دیدیم.

ایشان در پایان گفتند: این مؤسسه و سایر مؤسساتی که حوزه‌های علمی شیعه دارند برای آن است که علم و عقل را، علم و دین را، علم و خردورزی و دیانت را هماهنگ کنند که به بشر خبر برسانند که بگویند شما مسافرید شما نمی‌پوسید از پوست به در می‌آیید مرگ، پوسیدن نیست مرگ، از پوست به در آمدن است، اگر این است انسان نه بیراهه می‌رود نه راه کسی را می‌بندد.

...............پایان پیام/ 218