به گزارش خبرگزاری اهل‌بیت(ع) ـ ابنا ـ سید حبیب حبیب پور نویسنده و شاعر معاصر کشور در وبلاگ تا ماه راهی نیست نوشت:
کوه بود، نمی‌لرزید حتی در تندبادهایی که از جهالت و غفلت می‌وزید
در باران تهمت و طعنه ایستاد تا آیه‌ای را که بر نیزه تلاوت می‌شد تفسیر کند
از زخم زبان بی‌‌ایمانی نمی‌ترسید و از بهتان بی‌دینی نا امید نشد که تمام هستی‌اش بر زمین افتاده بود، در گودالی که اسب‌های کینه دیروز بر آن می‌دویدند
آنها که بر اسب‌ها سوار بودند در حضیض ذلت بودند و خورشیدی که بر خاک افتاده بود در اوج عرش بود که همواره در پی رضای حق بود
تسلیم به اراده الهی، عزت می‌آورد و رضا به قضای حق، سعادت و سربلندی
آْنها که زینب (س) را ذلیل می‌خواستند بی‌آبرو شدند و آنانکه برای ریاست و قدرت، چشم بر حقیقت بستند بی‌قدر و قیمت شدند.
قلب زینب (س) شکست اما ایمان او نشکست؛ نامش به بردباری شهره شد
تا کوه پابرجا و به شکوه ایستاده است نام زینب (س) تکرار خواهد شد
نامی که هیچ تهمت و طعنه‌ای نتوانسنت او را از خاطره‌ها محو کند
زینب روز به روز تکثیر می‌شود حتی اگر بدخواهان نخواهند.
..............پایان پیام/ 218